Dien je een bekende altijd te groeten?
Op mijn werk heb ik dagelijks persoonlijk contact met mensen. Het contact is vaak terugkerend en zakelijk van aard. Nu vind ik het erg lastig om bekenden niet te groeten. Bijv. als ik een bekende zie aankomen lopen, dan zoek ik automatisch oogcontact om een beleefdheidsuiting te maken. Dit is ongeacht als ik met een ander in gesprek ben.
Ben erg benieuwd naar de reacties.
Wie zie je? Waar ben je? Met wie praat je?
Hoe zakelijk is dat zakelijke gesprek?
Ik kan met een collega staan roddelen. Aangezien we alle twee ergens werken en officieel aan het werk zijn is dat ook al zakelijk.
Ik kan ook aan een balie staan. Als ik daar met iemand praat moet ik nog steeds alles in de gaten houden. Zeker de deur, want er mag niemand door zonder zich aan te melden.
En dan natuurlijk de puur die-hard zakelijke gesprekken, maar zouden die in een openbare plaats plaatsvinden waar je anderen kan zien? In het eerste geval zou ik zeggen, doe maar dat groeten. Dat derde, dat lijkt idd niet te passen.
En dat is ie ook niet....
Als je telefoon een signaal afgeeft, dan heb ook zoiets...ga je kijken of juist niet?
Het is de vraag of dit is wat je wenst?
Zo ja, dan kun je het ook doen...
Zo nee, doe het dan ook niet, let er niet op. De waarde van elk gesprek, begint bij de waarde die je hebt voor jezelf....en voor die ander.
( het enige wat er toe doet is 'ik en jij'...altijd!)
En daarna komt pas de waarde van het onderwerp in beeld. Het onderwerp kan veel waarde hebben of niet, dat hoeft geen criterium te zijn, de persoon die je spreekt is ten eerste mens, en daar kies je voor in het gesprek.
Het kan heel bijzonder gevonden worden om je heen, als je aandacht schenkt voor de persoon, terwijl het niet eens zo'n belangrijk onderwerp was.....;-) Ik betrap mezelf wel eens op het voortdurend ' brabbelen' van mijn denken, terwijl ik in het gesprek aan het luisteren was....
Van persoonlijk contact is dan geen sprake, ik ben alleen maar bezig met mezelf...., mijn visies, mijn ideeën....;-)
Het is een vorm van afwezigheid, als kijken om je heen, of naar je telefoon, je schoenen...
Nu ik het eens opgemerkt heb, kan ik het negeren, door aandachtiger te zijn naar de 'jij' van die twee die in gesprek zijn.
En dat gaat nooit fout. ;-)
Mening hoor..
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.