Kunnen vrouwen jaloers zijn op de huid van een andere vrouw?

Ik geloof niet dat dat jaloezie is. Ikzelf keek altijd graag naar mooi haar, vooral als er een slag in zat en zo mooi in golven langs een sereen gelaat viel. Dan was ik niet echt jaloers, maar stelde me voor dat ik er zo uit zou zien. Dat haar van mij was weliswaar dik, lang en glanzend, maar zo stijl als de manen van een paard.

Ik denk niet dat die gedachten onder jaloezie gevangen kan worden. Nu ben ik oud en gerimpeld, kijk graag naar mooie jonge mensen in het algemeen, maar ben niet jaloers omdat mijn jeugd voorbij is. :)

Ja, dat kan wel, al komt het niet heel veel voor; is er wel sprake van, dan is de jaloezie ook problematisch.

Jaloezie op iemands uiterlijk bestaat, maar is meestal van voorbijgaande aard. Hoewel iedereen daar wel een ander beeld van zal hebben, kan iedereen zich wel iets voorstellen bij hoe de ideale man of vrouw er uit ziet, en dan wensen dat je zelf ook zo zou zijn. Alleen zou dat de mensheid wel een stuk minder interessant maken. Zoals Ivana al opmerkt willen mensen met steil haar vaak krullen en andersom, maar daar zijn tegenwoordig oplossingen voor en de kappers hebben er een goed bestaan door. En wat dacht je van lange benen, slanke taille, geen buikje, strakke billen, mooie borsten, rechte schouders, goed ontwikkelde biceps, stralende ogen en inderdaad een perzikhuidje. Daar doen health centers, schoonheidssalons en vele anderen veel werk voor. Je zou zelfs wel kunnen zeggen dat deze milde vorm van jaloezie leidt tot een norm van wat we mooi vinden/ wat we prettig vinden om bij een ander te zien/ hoe we onszelf het liefst zouden willen. En door mensen die de bevolking helpen bij dat nastreven van een schoonheidsideaal wordt een belangrijke bijdrage aan onze economie geleverd.

Soms echter zijn mensen zo bezig met hun uiterlijk(en dat van anderen) dat hun jaloezie niet van voorbijgaande aard is; dat dit voorkomt, bevestigen de bronnen.