Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

hoe verhoudt zich "positief denken" ten opzichte van "aanvaarden wat er is"?

Met "positief denken" ga je negatieve gedachten tegen. je doet affirmaties , visualisaties enz... Je "doet alsof" je al hebt wat je wil hebben. Sleutel is van jezelf houden en jezelf aanvaarden helemaal zoals je bent.
Maar meer en meer komen er stemmen op om te "aanvaarden wat er is". Wat er is, is immers je eigen creatie. En als je van jezelf houdt, hou je ook van je eigen creaties. Zelfs als deze creaties zogezegd "negatief" zijn, bv. een ziekte, ongeluk enz
hoe verhouden zich beiden tegenover elkaar? Hoe kan je positief denken en toch "aanvaarden wat er is"?
Bv. je hebt een job die je niet meer zo graag doet.
Positief denken "ik sta nu open voor een job die ......" (bv Louise Hay, Lies Deboisere....)
Aanvaarden wat is "ik heb deze job nu in mijn leven en aanvaardt deze als een uiting van mijn eigen schepping". (bv. Marlon Brammer, Vera Hellemans...)
Hoe kan je door te aanvaarden dat je nu eenmaal deze job gecreëerd hebt, toch komen tot positief denken en een andere job aantrekken?

9 jaar geleden
in: Overig

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Het beste antwoord

Beiden gaan hand in hand.
Of anders gezegd, beiden voeden elkaar.

Wanneer je positief denkt dan kom je automatisch tot een vorm van aanvaarden.
En als je kan aanvaarden dan resulteert dat ook automatisch in positieve gedachten.

Indien positief denken niet in aanvaarden resulteert dan zou ik het eerder 'geforceerd aangeleerd denken' noemen ipv positief denken.

Het is niet omdat bepaalde affirmaties of visualisaties voor anderen werken dat ze ook voor jou werken.
Dit is iets wat je kan aanvaarden of niet.
Dit is iets wat je als iets positiefs kan ervaren of niet.

Geforceerd positief denken onder invloed of onder druk van anderen kan uiteindelijk aanleiding geven tot frustratie en andere ongemakken waardoor het dus uiteindelijk eerder als negatief zal ervaren worden of waardoor het tot negatief of destructief denken en handelen kan aanzetten.

Persoonlijk gebruik ik nog zelden de term positief denken, ik heb het eerder over constructief of oplossingsgericht denken.
Dat is zo gegroeid omdat ik steeds vaker begon op te merken dat hetgeen voor de ene positief aanvoelt of klinkt, lang niet altijd door iedereen als dusdanig wordt aangevoeld of ervaren.

Aanvaarden gaat volgens mij ook sterk hand in hand met de graad van geloof of vertrouwen in een consequent oorzaak-gevolg stramien van het leven.
Hetgeen velen ook wel 'The Law' noemen.
Anderen noemen het God of het onfeilbare Universele systeem van Genereuze Optimale Distributie.
Hoe je dat natuurfenomeen benoemt maakt in wezen niet uit.
Zonder een diepgaande vorm van geloof in het bestaan hiervan is het aanvaarden van het zogenaamde negatieve/destructieve, ofwel het aanvaarden van wat is zoals het is, volgens mij haast onmogelijk.

Zelfs met zo'n diepgaand geloof is het lang niet altijd makkelijk om te aanvaarden of onverdeeld positief of constructief gefocust te blijven.

Beide fenomenen (zowel positief denken als aanvaarden) zitten latent in elk van ons doch voor de ervaring of het doorleven ervan dient via diverse impulsen aangewakkerd of getraind te worden.
Bij de ene met meer inspanningen dan bij de ander, afhankelijk van jouw persoonlijke programmatie. of blauwdruk.

Nog veel plezier ermee!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
@GMariaX, goed antwoord en zo duidelijk ook! Over dat wat je noemt; consequent oorzaak en gevolg stramien van het Leven, heb ik een andere ervaring opgedaan dan wat je voorsteld.
Je zegt je moet er een diepgaande vorm van geloof in hebben, terwijl ik de ervaring heb dat het een zeker weten is.
Ik geloof niet met welke religie dan ook.
Ik neem alleen tijdelijk aan, wat ik zelf kan ontdekken, en dat word dan een ervaring doordat het tot uitvoering wordt gebracht. Zo is een gedachte die ik heb, met de gevolgen van emoties en lichte gevoelens omtrend die gedachte, ontstaan uit de oorzaak.
En zodra ik inzie hoe deze oorzaak zich kon ontwikkelen in mij, en ik dus een overzicht van de werking heb, dan is aanvaarding niet meer nodig (is dwangmatigheid) omdat de gedachte is ontkracht.
Volgens mij noemen we dat het toenemen van bewustzijn, en dat is een blijvende niet terugkerende situatie, waar geen geloof voor nodig is.
Of...zie ik dat niet 'juist'? :-)

Andere antwoorden (4)

Positief denken kan iemand ertoe bewegen, juist niet te aanvaarden wat er is (een rotsituatie) en er iets aan te doen, voor zo ver mogelijk. Ook al is dat soms maar een inimini klein beetje, het kan je toch het idee geven dat je al het mogelijke hebt gedaan om uit die rotsituatie te ontsnappen.
Aanvaarden wat er is betekent dat je die rotsituatie beschouwt als een vast gegeven; weliswaarkun je hopen dat aan die situatie een eind komt, maar dan niet door jouw inspanningen.
Natuurlijk zijn er zaken waarbij aanvaarding wel nuttig is (het regent, het is zondag en de bakker is gesloten, je reed te snel en wordt bekeurd): zaken die je zou kunnen zien als 'de helaasheid der dingen'. Daartegenover staan trouwens veel zaken die mensen als volkomen vanzelfsprekend beschouwen (ik ben gezond, er heerst vrede, we leven in een democratie). Die worden maar al te graag 'aanvaard'.

Wat men veelal niet beseft is dat door positief denken veel grootse (en ook beroerde) zaken in het verleden tot stand gebracht zijn. Als iedereen altijd de situatie aanvaard had, warmden we ons nu bij een miezerig vuurtje in een tochtige grot en droegen we (met veel geluk) berenvellen, maar waarschijnlijker aaneen genaaide konijnenvellen.

Waarmee niet gezegd wil zijn dat grote machtige actie altijd de oplossing is. Juist de keus tussen wanneer wel aanvaarden en wanneer niet (en dus actie ondernemen) tekent een wijs mens. Er is een mooi Taoistisch principe, genaamd woe-wei, dat inhoudt: de zaak scherp in de gaten houden (actief) maar zo lang het ook anders kan, niet ingrijpen. Ook wel vertaald als actief nietsdoen.

Vaak ligt aanvaarding dicht bij berusting: waar aanvaarding (ook) over prettige zaken gaat, spreek je van berusting als je niet blij bent met de situatie, maar er niets tegen te doen valt. Kortom situaties waar aanvaarding nuttig is (ik word een dagje ouder, het bedrijf waar je werkt gaat failliet). Maar dat hoeft je niet te weerhouden van positief denken: Okee, ik word ouder maar ik ga fitnessen, mijn bedrijf is failliet maar ik werk hard aan een nieuwe job...
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Positief denken en aanvaarden wat er is, staan naast elkaar maar kunnen niet als hetzelfde bedoeld worden.
Jouw voorbeeld werken:
Je aanvaard dat je daar werkt, maar door positief te denken, maak je het leuker, makkelijk en daardoor draaglijker.
Je geeft jezelf zelfvertrouwen door positief te denken.
Mijn voorbeeld: Ik ben beperkt, dat aanvaart ik, maar ik denk positief, ik kan meer, ik wil zoveel mogelijk zelf kunnen, ik wil iets bereiken en niet afhankelijk zijn van een uitkering. Door mijn positieve denken ben ik begonnen aan een opleiding die mijn kansen vergroot. Nu moet ik nog aanvaarden dat het moeilijk wordt een leuke baan te vinden waar ik op mijn plek ben. Maar door mijn positieve instelling ben ik ervan overtuigd dat dat op een dag gaat lukken.
Denk positief en aanvaart de tegenslagen. Maak van negatieve punten iets positiefs, leer omgaan met de dingen die minder goed gaan, of zoek een oplossing zodat je daar afstand van kunt doen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
ik aanvaard met positieve ingesteldheid en opgeheven duimpje jouw antwoord ;-)
Aanvaarden betekent in jezelf accepteren dat de situatie / omstandigheid etc. op dit moment is zoals het is en dáárom is het okee.
Het is zinloos om je te verzetten vanbinnen tegen alles dat gewoon IS.
Simpel voorbeeld: het regent. Daar kan je van balen, depressief worden e.d., maar daarom houdt die regen niet op met regenen. Regen IS er gewoon: het is zoals het is en daarom is dat okee.
Aanvaarden betekent ook niet, dat je alles leuk moet vinden: aanvaarden is zonder oordeel / veroordelen accepteren dat het is zoals het is.
Maar het betekent ook niet, dat je met je armen over mekaar gaat zitten wachten tot het overgaat. Vanuit de aanvaarding kan je, binnen je mogelijkheden, werken naar verandering.
In het regenvoorbeeld: je kunt in de regen blijven staan en aanvaarden dat je nat wordt: je kunt ook naar binnen gaan....

Positief denken in het regenvoorbeeld: straks regent het niet meer, als ik thuiskom kan ik m'n natte kleren uittrekken en een warme douche nemen etc.
Niks mis mee, maar daarmee ben je wel steeds bezig in de toekomst en aanvaard je niet zoals het nu is.

Een verschil:
*aanvaarden betekent dat je de zaken NU accepteert zoals het is
*bij positief denken hoop/wil/eis je dat alles in de toekomst zal verbeteren/ veranderen. IJdele hoop, want niets verandert precies zoals jij dat wilt.
Nog een verschil:
*aanvaarden is zonder oordeel accepteren
*positief denken is met een oordeel verandering willen
Nog 1:
*bij aanvaarding handel je vanuit een innerlijke acceptatie dat alles okee is
*bij positief denken handel je vanuit een onvrede die verandert moet worden

Lastig om onder woorden te brengen; eigenlijk gaat het om elementaire nuanceverschillen in denken.
Kort door de bocht: bij aanvaarding ervaar je rust vanbinnen en van daaruit kan je proberen de dingen te veranderen. En ook dat weer in aanvaarding.
Bij positief denken ben je ontevreden over hoe het nu is, werk je vanuit die gedachten, gevoelens en gedrag naar de nieuwe situatie toe die heel vaak niet aan je verwachtingen zullen voldoen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
Interessant! dank!
Positief denken en aanvaarden zoals het is.
Hoe staan deze twee actie's ten opzichte van elkaar?

Aanvaarden zoals het is, kun je acceptatie noemen, het maakt niet uit waarvan.
Deze rust in je denken komt tot stand, als je geen verandering teweeg wilt brengen in dat wat nu is.
Elke neiging om te willen veranderen, gedacht of uitgevoerd, is ten eerste ontstaan uit een conflict met je denken ten opzichte met wat je ziet.

Als je bewust bent van dat 'altijd maar aanpassen' van de situatie of omstandigheid, kun je ontdekken, dat het een conflict is wat komt van je eigenbeeld wat je hebt in jezelf.
Laat je dat eigenbeeld niet meer de voornaamste rol spelen in je levenstijd, dan ontdek je dat die aanvaarding die je noemt, automatisch rust zal brengen in alles wat je bent en doet.


Positief denken, kun je niet activeren vanuit je wil, het denken is je altijd een stapje voor.
Je kunt het mooi bedenken misschien, maar doe dat maar eens, als je niet zo positief denkt.....
Positief denken kan wél voorkomen, als jij zelf op dat moment los bent van allerlei conflicten, dat je geen vervelende of lastige dingen op de achtergrond hebt.
Wat overigens met aanvaarding kan verbeteren..
Automatisch krijg je met je denken de ruimte om anders te kijken naar de situaties en omstandigheden.
Dat is denken met opties...kansen en vernieuwde mogelijkheden, en positief.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Bekijk alle vragen in deze categorieën: