Bestaat elke geluk/voorspoed slechts bij de gratie van ongeluk en tegenspoed?

Als je met weinig tevreden bent, en je krijgt plotseling iets meer, dan kan je al spreken van geluk, terwijl je voordien niet ongelukkig was, of tegenspoed ervoer.
Dus: nee, geluk kan je altijd ten deel vallen.

je bent behoorlijk aan het stoeien met -waardes-. Naar mijn mening hoef je niet eerst ongeluk te ervaren om geluk te kennen.
Als je eerste auto een lelijke eend was waar je erg blij mee was, je tweede een golfje, je derde een mercesdes, je vierde een Q7. , dan ben je altijd heel blij geweest met het verkrijgen van een auto. Het wil dus niet zeggen, dat omdat je nu een Q7 hebt dat je opeens niet meer blij was met je lelijke eend.
Dat je weet dat er mensen zijn die helemaal geen auto hebben, wil dus niet zeggen dat jijzelf ongeluk moet meemaken om geluk te kennen.

Nee dat klopt niet Erotisi. Een voorbeeld: ik heb genoeg kleren maar niet van een duur merk of uit een chique winkel. Ik ben overigens heel tevreden met mijn kleren en wat ik me kan veroorloven op dit terrein. Gisteren heb ik een splinternieuwe jas van suède leer die €300 kostte, met de kaartjes en alles er nog aan, kunnen overnemen voor €25. Normaal heb ik het geld niet voor zo'n dure jas dus ben ik heel blij met dit buitenkansje.

Ander voorbeeld: ik houd erg van een groene omgeving maar ben geen buitenmens. Zeventien jaar geleden ben ik hier in de stad aan de rand van een park gaan wonen dus altijd groen voor mijn raam en daar wordt ik gelukkig van. Ik woon hier echt naar mijn zin en ga hier nooit meer weg.

Ik miste niet zo'n dure jas en ik miste ook niet het bos want ik had een grote tuin en groen genoeg in de buurt van mijn oude huis maar ben toch gelukkiger door deze twee dingen die toevallig op mijn pad kwamen geworden.

Het hoeft helemaal niet dat geluk alleen bestaat als contrast met ongeluk, pech, tegenslag en zo voort. Geluk zit niet in de buitenwereld, geluk maak je zelf. Als iemand tevreden is met haar/zijn situatie noemen we dat vaak geluk/ gelukkig zijn. Sommige mensen zijn ondanks veel tegenspoed toch gelukkig: zij kunnen genieten van wat ze WEL hebben of van wat wel goed gaat. Een vriendin van ons heeft MS, is ten dode opgeschreven, maar ze is desondanks gelukkig omdat ze (zoals ze terecht vindt) nergens aan hoeft te voldoen, ze is juist door haar penibele situatie helemaal vrij. Doder dan dood kan toch niet, zegt ze, dus ik doe gewoon wat ik wil en geniet overal zo veel mogelijk van. Geluk is geen ding dat je hebt of krijgt, maar jouw grondhouding.

mensen die perfectionistisch zijn hebben weinig kans om gelukkig te zijn; dat in tegenstelling met mensen die al snel tevreden zijn, die niet zo nauw kijken en lak hebben aan wat de buitenwereld ervan vindt. Vooral je niks aantrekken van wat anderen zeggen of vinden levert een grote bijdrage aan jouw geluk. De buitenwereld vindt dat ze flierefluiters zijn, maar ook dat kan ze weinig schelen. Zo kunnen ook op straat levende zwervers gelukkig zijn, ook al hebben ze het naar de maatstaven van ' wat je hoort te doen' niet best. Natuurlijk zijn er een paar dingen die gelukkig zijn wel makkelijker maken: een redelijke gezondheid en vriendschap met anderen. maar zoals boven beschreven, de vriendschap en verbondenheid met anderen is nog belangrijker voor geluk dan je gezondheid.

tenslotte: stress is een vijand van geluk. Wie zich niet haast en op de koop toe neemt dat dan sommige dingen in de soep lopen, is waarschijnlijk gelukkiger dan een succesvol zakenman/vrouw die van de ene afspraak naar de andere jaagt en leeft vanuit een overvolle agenda. Tijd is geld, maar tijd genoeg om te lanterfanten is geluk? Misschien komt dit wel vanuit de periode dat mensen als jager-verzamelaar leefden en slechts 10% van hun tijd besteedden aan voedsel zoeken. De andere 90% was wat wij nu vrije tijd noemen. Sommige volkeren leven nog steeds zo -- en die vinden wij 'weinig beschaafd'...

"Nee, in wezen niet.

Je denken is de dualist in deze zin, zo werkt het in dat orgaan wat we hersenen noemen.

We krijgen hierdoor meningen in de vorm van goed en slecht….mooi of lelijk.
Maar feitelijk is dat allemaal niet.
Het is slechts wat we denken met dat orgaan.

In dat orgaan ontstaat ook de reactie die je nu emotie noemt, en dus door ervaringen die we meemaakten zijn geplakt aan dat wat we er toen over dachten.
Dat kan de angst zijn voor een spin, maar is niet de werkelijkheid, het is de werking van je verzameling ideeën die je toen voor het eerst eens hebt bedacht.

Zo bestaat er ook geen mooie boom en een lelijke, al denk je dat toch wél.

De sterkte van geluk is evenredig aan de sterkte van verdriet die je ervaren kunt, dit dualisme is als een pendule van een klok, zoveel naar links als ook naar rechts.
Je denken die de organisator van de strijdigheid is, de dualist die alles wat het behandeld zal scheiden en in hapbare stukjes zal verdelen, is ook de organisator van je psychishe geluk en ongeluk.

Zonder dát, zonder te denken dus, zie je de boom in zijn geheel, en ontstaat in jou misschien het wonder wat je niet benoemen kan, tijdloos !

En daar wordt je Blij van, vér boven geluk, wat door het denken wordt bedacht….;-)"