Waarom praten wij (Nederlands) niet graag over ons salaris?

We zijn bang dat we weinig verdienen ten op zichte van collega's, en er dan op aangekeken worden.

Bang dat een ander vindt dat je meer verdient dan je toekomt.

Omdat wij een roddel volk zijn. Wanneer iemand iets verteld over zijn salaris, hoe hoog of laag het ook is, dan weet gelijk de hele wereld het.

Bij mij is het zo dan niet iedereen hoeft te weten wat mijn salaris is. Waarom?

Ik praat er niet graag over, want ik ben bang dat anderen dan heel jaloers op mij zijn.

Aan een kant is dat een stukje volksaard (Engelsen schijnen daar nog meer moeite mee te hebben), aan de andere kant speelt dat men snel geneigd is de waarde van een mens te relateren aan zijn salaris. Men speelt dus in op het verwachtingspatroon van de ander. Vaak zijn beloningen niet in overeenstemming met prestaties. Naar mijn mening worden b.v. verpleegkundigen en vertalers van literatuur onderbetaald (het lijkt erop dat als je van je werk houdt er misbruik van wordt gemaakt), maar er is ook nog een mens naast de betaalde werker. Of iemand behalve boekhouder een goede vader, moeder, vriend of vrijwilliger is, of iemand meer weet dan voor brandweerman nodig is, of een betere wijnproever is wordt niet in een salaris uitgedrukt.
Ik vind het dus niet zo vreemd dat men het oordeel van de ander wat wil opschorten.
Maar waarom een Amerikaan er makkelijker mee is? Die vraag heb ik niet beantwoord. Zijn Amerikanen dan toch slimmer?

Daar rust een taboe op salarissen en niet allen in nederland, in gans wets-europa. Alleen een amerikaan heeft geen probleem zijn income te vertellen al in het eerste gesprek.

Ik ben er ooit eens om ontslagen dat ik tegen een toenmalige kennis en collega zij dat ik maar liefst 2200 gulden per maand minder verdiende dan hij...

Vandaag de dag kan je op het internet vrij nauwkeurig inschatten wat een ander verdiend. De meeste CAO's staan gewoon online. Maar over jouw salaris praten, of dat van een ander mag niet. Ik vond het destijds al absurd dat ik er niet over mocht praten. En ik vind het vandaag de dag nog steeds absurd dat ik er niet over mag praten...

Nu moet ik zeggen dat als een willekeurig iemand mij vraagt wat mijn omzet is dat ik hier vrijwel standaard op zeg dat ik niet mag klagen. Maar zo gauw als er sprake is van enige serieuze interesse en vertrouwen dan noem ik vrij gemakkelijk de gemiddelde maandomzet die al anderhalf jaar vrij stabiel is...

Met een 3 á 4 uur per dag werken verdien ik in ieder geval een netto modaal inkomen. En dat is mij meer dan goed...

Is dat nog steeds zo ja? Ik heb daar zelf nou niet echt last van..