Waarom zoeken we vervanging?

We beseffen niet hoe uniek iemand is, er is nog nooit iemand vervangen, nog nooit... Maar elke keer duikt het weer op... We beseffen niet hoe uniek iedereen op zich is, dat is het...

Vervangen kan pertinent niet. Wellicht zoeken 'we' naar iemand die minstens net zo getalenteerd is en is er een soort van trots als we die kunnen vinden. Maar van vervanging kan geen sprake zijn.

En zodra er een 'vervanger' is gevonden, begint de vergelijking. Mensen zijn soms zulke rare wezens...

'Wij' zoeken geen vervanging. Er wordt slechts een slaatje uitgeslagen - that's it. Er een diepere betekenis achter zoeken is zinloos.

Het is heel simpel. De mens heeft moeite met loslaten.
Alles wat mooi, waardevol, belangrijk enz. voor ons is, kunnen we moeilijk loslaten. We gaan dan zoeken naar manieren om het toch in stand te houden. Gelukkig houden we dat niet vol en ebt het vanzelf weer weg. Dan vinden we weer wat nieuws om ons aan vast te klampen.

Het gaat hun niet om specifiek een opvolger te vinden. Maar het gaat erom een show op de tv te krijgen die hoge kijkcijfers krijgt .

Er wordt met dat soort programma's niet naar vervanging gezocht. Er wordt gezocht naar mensen (liefst met talent) die misschien een beetje kunnen benaderen wat Michael Jackson kon.
Een ieder zoekt voor zijn of haar talenten een uitweg. De commerciële media biedt een podium en velen hopen hierop te schitteren om verder te komen.

Michael Jackson was een popfenomeen. Eigenlijk wordt zijn dood min of meer uitgebuit door dit soort programma's, want als hij nog leefde hadden we nu gewoon weer een volgende "Holland's got talent" op t.v.
Ik wil hiermee maar zeggen dat deze omroepen gewoon bieden wat hun kijkers zoeken: een podium om op te schitteren. Dat een hoop mensen hun eigen talenten overschatten is een heel ander verhaal.