Stel dat je gaat emigreren,hoe integreer je dan in het nieuwe land,zonder jezelf te verliezen?

Als 't een 'westers' land is, dan zal er weinig veranderen. Je moet hooguit wat meegaan in nieuwe gewoontes aldaar, om voor vol te worden aangezien. Maar als dat om een westers land gaat, dan zijn dat oppervlakkige zaken en verlies je jezelf niet. Vergeet niet: ook in 't land waar je heen gaat, zijn er al 'buitenbeentjes'. Net als overal. Kortom, je kan gewoon jezelf blijven. Als je naar een 'niet-westers' land gaat: tja, dan worden de kaarten heel anders geschud. Bereid je dan maar voor op een heel grote ommekeer in je leven. Je hoeft jezelf dan niet niet 'te verliezen' (maar dat kán wel), maar je zult je leven wel ingrijpend moeten aanpassen.

Door gewoon jezelf te blijven maar je wel te interesseren voor de cultuur van je nieuwe thuisland. Mensen met respect te behandelen maar natuurlijk niet elke kleine gewoonte van hen over te nemen.
Actief deelnemen aan lokale bezigheden (als je de kans krijgt) zoals het organiseren van een optocht ofzo. Je aansluiten bij een vereniging (sportclub/muziekvereniging).

Ga je alleen of met een gezin. Heb je een relatie met iemand daar of niet? Dat zijn ook enkele belangrijke vraagstukken.

Wat heel erg belangrijk is: Zorg voor eenheid in het gezin.
Ga niet opeens proberen alle gebruiken door elkaar te mengen maar doe dit geleidelijk aan.

Voor veel mensen is het ook zo dat ze eigenlijk niet zo heel makkelijk aanpassen aan het nieuwe land. Ze hangen heel erg aan Nederland. Wat vaak helpt is als je de nationaliteit van dat land aan kan nemen zodat je je er meer mee verbonden gaat voelen en het meer 'thuis' wordt.

Het is ook afhankelijk van het land waar je heen gaat of wil, zitten daar Nederlanders? Kun je daar Nederlandse producten krijgen? Dit maakt het makkelijker als dat zo is, want dan heb je ook nog vertrouwde dingen om je heen.

Het is in ieder geval heel erg persoons afhankelijk.

Toegevoegd na 1 minuut:
En integreren is intresseren. Verdiep je in hun gewoontes, cultuur en gebruiken.

Wij zijn geemigreerd naar Duitsland,als je dat emigreren kan noemen.In Duitsland is de zondag"heilig''wat betreft rust en daar houden we ons ook aan.Ook goede vrijdag en 2e paas en pinksterdag moet je het niet in je hoofd halen om lekker te gaan klussen of in de tuin te werken want dat is hier''not done''.Verder zoveel mogelijk optrekken met de lokale bevolking en niet alleen met voormalige mede-Nederlanders.

Ik denk dat het belangrijk is je vast te blijven houden aan je eigen normen en waarden, zonder daarbij de inwonders van het nieuwe land uit het oog te verliezen. Emigratie gaat gepaard met aanpassing. Er zullen in het desbetreffende land andere regels houden waar je je naar moet schikken. Probeer een combinatie te vinden tussen aanpassing en je eigen moraal vasthouden. Situaties waarin dit moeilijk is, omdat de regels tegen jouw principes indruisen, kun je misschien in het begin beter uit de weg gaan omdat je anders óf de inwoners óf jezelf tegen de borst stoot. Na een tijdje zul je merken dat deze situaties juist een uitdaging vormen.

In een andere omgeving, met een andere cultuur, zijn vaak ook andere regels nodig. Jouw huidige 'ik' is gericht op het leven in Nederland. Wanneer je gaat emigreren zal dit in het begin waarschijnlijk zo blijven, maar hoe langer je in het land bent, hoe meer je gaat begrijpen van de cultuur en omgeving. Je gaat, denk ik, je eigen principes automatisch of onbewust bij stellen.

Kortom: ik denk dat het vanzelf gaat lukken wanneer je eenmaal 'gesetteld' bent. Toon in ieder geval dat je openstaat voor veranderingen en suggesties, laat merken dat je interesse toont en proef de cultuur. Geef echter ook aan dat je grenzen hebt. Jij hebt rekening te houden met de principes van het land en zijn inwoners, maar zij hebben op hun beurt ook rekening te houden met een individu als jij.

Uit het jaarlijkse heimwee onderzoek is maar weer eens gebleken hoe "goed" Nederlanders zelf integreren in het buitenland. Thuis wordt Nederlands gesproken, kroketten en oliebollen worden zelfgemaakt, drop en kaas worden ingevlogen. 22% mist vla en 40% kan niet zonder haring. Ze zitten met een oranje shirt voor de TV als Nederland voetbalt en de meesten hebben een schotel op het dak. Het zijn eigenlijk net Turken.

Je bent jezelf al verloren als je gaat emigreren, dus je probeert daar jezelf weer te vinden?

Jezelf verliezen is toch onmogelijk...
Hoe kan dat in godsnaam... Kom je bij de dokter, helemaal dood van de griep, dan zegt de dokter: Oh ik zie het al, je bent jezelf verloren...

Jij bent toch altijd jezelf, of ben jij de ene dag je buurman en de volgende dag je vuilnisman? Kom nou toch... Jij bent altijd jezelf, zelfs als je gek wordt...

Geen onzin meer uitkramen... Je kunt jezelf NOOIT tegenkomen en nooit verliezen... Neem dat maar van me aan...

Door je niet helemaal op te sluiten in je eigen huis en op je eigen 'eiland', en alleen met mensen uit je eigen geboorteland om te gaan, maar mee te doen met de plaatselijke bevolking en gebruiken. Respect te hebben voor de lokale traditie en jezelf niet buiten de samenleving te plaatsen.
When in Rome, do as the Romans, zegt het spreekwoord niet voor niets.

Bovendien verlies je helemaal niks van jezelf, je krijgt er iets bij. Namelijk de kennis en het begrip voor de mensen tussen wie je hebt gekozen te wonen (anders moet je helemaal niet gaan emigreren natuurlijk).

Hoe meer je jezelf en je gezin afsluit van je leefomgeving (door je kinderen bijvoorbeeld heel ver weg naar een Nederlandse school te brengen, waardoor ze veel moeilijker vrienden kunnen maken), je niet 100 % inzet om je de taal eigen te maken en je niet verdiept in plaatselijke gebruiken en tradities, hoe groter de kans op spijt en mislukking. Integratie is een actief proces waarvoor je je actief moet inzetten.

Wij staan op het punt naar Duitsland te emigreren, en dat betekent zeker in het begin : veel aanpassing van onze kant. Zelfs dingen die tegen onze principes zijn, zeker in de beginfase, zoals bier in huis hebben als er buren op visite komen (Duitsland heeft een totaal andere biercultuur dan Nederland) en feestjes met ondraaglijke muziek zien te overleven. Maar dat hoort er allemaal bij, en later als ze je eenmaal kennen en je hoort er bij, kun je dat wel weer een beetje terugschroeven. Maar éérst die taal, koste wat het kost.

Ik ben geemigreerd (geweest) en heb jarenlang in Spanje gewoond. Ik heb nooit het idee dat ik mezelf kwijt ben geweest. Ben gewoon geintegreerd, dmv taal leren, werken, vrienden, deelnemen aan de maatschappij daar.
Ik vind dat je er eerder iets bij krijgt dan dat je iets verliest.
Emigratie kan dus juist je leven verrijken als je ervoor openstaat.

Wij willen ooit in de toekomst emigreren naar Spanje.

Ten eerste moet je niet onbezonnen daar naar toe gaan. Eerst ontzettend veel informatie inwinnen, de taal leren spreken en de gewoonte overnemen. En er vanuit gaan dat je niet gelijk wordt opgenomen. En het eerst allemaal zelf moet doen.

Je zal in een land nieuw zijn. Dus een vereiste is dat je de taal spreekt. De gebruiken kent van het land.

Mensen uitnodigen en niet de wil opdrukken wat uit je eigen land komt, maar zoals hun het doen.
Dan zal je na verloop van tijd merken of je geaccepteerd wordt of niet. Bij acceptatie kan je verder gaan, bijv op een feest hun voedsel te neer te zetten en een stukje Hollands eten, je zal zelf merken of ze dit waarderen of niet.

Als je maar laat merken dat jij/julllie je aanpassen zullen ze jullie uiteindelijk ook gaan accepteren maar denk niet dit doen we even. Je moet in het begin tegen eenzaamheid kunnen. Want niet iedereen is gelijk spontaan. En zijn ze het wel dat heb je het eerste gewonnen.

Ik ben ook geemigreerd geweest (meerdere keren) naar nabije en vreemde landen. Ik heb integratie altijd een verschrikelijk idiote zak gevonden. Zoals het in Nederland gaat wind ik het al helemaal onbenullig. Het is natuurlijk goed als je de taal van het land leert, maar dat is alleen voor eigenbelang. Nederland kan zijn belastinggeld beter gebruiken dan het vullen van subsidiesponzen. Ik ben als geboren Nederlander ook niet geintegreerd in de NL maatschappij, bewaar mij a..u.b. daarvoor.

Toegevoegd na 54 seconden:
B,t,w,: je verliest jezelf helemaal niet in een vreemd land

Wat is het belangrijkste deel van je vraag? Hoe je makkelijk integreert of hoe je jezelf niet verliest? Wat het eerste betreft: je zoveel mogelijk mengen met de lokale bevolking, de taal leren, bij verenigingen gaan, tv-zenders van het land kijken, etc. Wat de laatste vraag betreft: ik denk niet dat je daar heel bang voor hoeft te zijn. Binnenshuis staat het je sowieso vrij om te leven zoals je dat zelf wilt. Buitenshuis is het anders, maar afhankelijk van de vrijheid die geldt in het land en in hoeverre er de mogelijkheden zijn om je met Nederlanders te mengen en bepaalde nederlandse gebruiken aan te houden. Een vriendin van me woont bv in Zweden, en daar is een Nederlandse gemeenschap, waar ze nederlands kan spreken en dingen als sinterklaas ed gewoon kan vieren.

Emigreren is gaan wonen in een ander land dan je thuis land.
Je zal de taal moeten leren, de gewoontes, de regels, dus alles wat je nieuwe land te bieden heeft.
De allergrootste fout in een nieuw land is direct te gaan samen klitten met andere landgenoten, zo blijf je altijd een buitenlander die zich slecht aanpast.
Dus ja, als je het goed doet dan zal je, je eigen gedeeltelijk verliezen, maar daar had je ook voor gekozen door te emigreren.
Wat altijd zal blijven, is je afkomst, je geboorteland, je eigen taal, je achtergebleven familie.
Dus je helemaal verliezen in het vreemde land zal niet gebeuren.
Jij zal altijd jij blijven, jij blijft altijd diegene die geëmigreerd is, je eigen afkomst zal je nooit helemaal kunnen vergeten.

Wanneer verlies je jezelf? Als je jezelf voor vertrek deze vraag stelt kom je al heel ver. Meestal is het namelijk niet het verliezen van jezelf maar het veranderen door alle nieuwe ervaringen die je opdoet.

Bepaal voor jezelf wanneer je jezelf verliest en wanneer dit dreigt te gebeuren ben je op het juiste moment om in te grijpen.