waarom helpt niemand bij een conflict ?

Angst

hoe meer mensen erbij staan, hoe minder iemand geneigd is in te grijpen.
collectief wordt dan gedacht dat " de ander " wel iets zal ondernemen.

Niet sterk genoeg, verlamd toekijken, de wet die het verbied want het is voor jezelf geen noodweer maar mag wel toezien hoe iemand in elkaar wordt geslagen, dus 112 bellen. Want je kan haar helpen en uit haar situatie bevrijden en die ander sla je zo hard met letsel voor het leven.
1 persoon kan het niet alleen, en zo zal iedereen denken.

En het is een hele angstige situatie als je dit echt meemaakt en het ziet.

'k Wil nog wel even leven. Ik bel 112 wel. De wereld is zo veranderd dat je niet kan helpen zonder zelf het slachtoffer te worden.. Helaas.

Persoonlijk kan ik me niet voorstellen dat niemand helpt. Ik weet dat die situaties bestaan. Maar als ik erbij zou zijn zou ik 3 man in de 'kijkersgroep' aanspreken en zeggen: 'Zullen we hier even einde aan maken? Met z'n vieren stoppen we dit makkelijk.' Daarna zonder verdere woorden tussenbeide komen. Zullen weinig mensen zijn die dan niet mee helpen.

Ik denk dat dat minder vaak gebeurt dan je denkt; je hoort alleen over de keren dat het niet gebeurt (als er wel ingegrepen wordt is er immers geen nieuws)

Omdat niemand "het bevel krijgt om te helpen"ze noemen dat het " paalsyndroom".Soms zie je dat ook als iemand verdrinkt in het water ,van schrik blijven mensen als een paal aan de grond genageld staan.Roept iemand sping in het water dan komt men tot aktie.

Angst... Ik zag gister een filmpje waar een maffia-afrekening te zien was en naast de moord stond een vrouw haar lottoformulier te controleren en ze keek niet eens op en reageerde niet eens... pure angst... Struisvogelkopinhetzandgedrag...

Het komt simpelweg door het feit dat je op zo'n moment verstijft van schrik of angst. Je weet simpelweg niet wat te doen. Zeker als je van nature niet vaak het heft in eigen hand neemt (afwachtend bent), zul je hopen dat een ander reageert. Het is dan veel makkelijker om ook te reageren, de ander geeft het voorbeeld. Neem bijvoorbeeld iemand te water, wat moet je precies doen?

Uiteraard hebben we daar onze hulpdiensten voor, zij zijn hierop getraind en weten hoe ze moeten reageren, en wat er van hen op zo'n moment verwacht wordt. Hulde en respect voor hen, dat is echt niet makkelijk.

Ik heb echter het idee dat ook training geen 100% garantie is. Kijk de beelden nog eens terug van de aanslag op Koninginnedag. Je ziet daar beveiligers gewoon verstijven. Zij weten in 1e instantie ook niet wat te doen. Dat is gewoon de schrik en het feit dat je nooit totaal voorbereid bent op een onverwachte gebeurtenis. Je kunt wel trainen hoe hierop te reageren. Maar weten hoe je reageert, weet je pas tot je het zelf meemaakt.

Als je met meerderen staat te kijken en jij wel van plan bent te helpen maar het alleen niet zou kunnen dan moet je mensen persoonlijk betrekken, b.v.; "jij met die rode jas en meneer met de snor, help me even, samen moet het lukken". Je "helpt" ze dan even over de drempel.