Waar komt de uitspraak: Wie een kuil graaft voor een ander valt er zelf in, vandaan?

Waarschijnlijk is het oorspronkelijk een metafoor geweest, wat het in feite nog is. Ik denk niet dat iemand echt ooit een kuil voor iemand heeft gegraven en erin is gevallen. Een kuil graven op zich is natuurlijk een mooie vergelijking voor iemand proberen onderuit te halen. Het is bekend dat dat vaak uiteindelijk tegen je werkt; de sprong naar 'erin vallen' is dan snel gemaakt.

wie een kuil graaft voor een ander is niet slim bezig..

Tijdens de eerste pestepidemie in London (ergens rond 1660 geloof ik) werden in het begin mensen van enige statuur nog keurig begraven.

Het verhaal gaat dat van 2 broers, de ene al dood was, maar de ander nog nèt niet. De laatste groef het graf maar verzwakte en stief ter plekke ook, voorover vallend...