hoe kun je onder de 16 op jezelf wonen

Misschien bij die man die onder de brug slaapt, als dat is wat je wil..

Begeleid wonen onder de 16 is niet zomaar mogelijk, alleen als er echt onhoudbare situatie's thuis zijn zou dat via jeugdzorg in gang gezet kunnen worden. Ik weet niet of de leefsituatie thuis zo is dat jullie als gezin bij jeugdzorg lopen of dat het gebruikelijke hormonale moeder/dochter perikelen zijn, die uiteraard zowel moeder als dochter tot wanhoop kunnen drijven.

Luister naar je moeder en leef onder haar dak tot je 18 bent iedereen niet het met zijn/haar moeder uithouden ik (15) word ook soms gek maar na 1 dag boos zijn gaat het wel over na een tijdje kun je ook spijt krijgen

Het is mogelijk. Maar dan moet je een hele goede reden hebben, want ik ben namelijk 16 en woon op mezelf.
(Omdat mijn ouders gingen scheiden ben ik in foute zaken beland)
Maar bureau jeugdzorg vonden na het 4e pleeggezin het wel genoeg en
Vroeg of ik onder begeleiding op mezelf wou wonen. Ik niks liever en belandde zo
In een studentenhuis met 2 meisjes. Ik hoef geen huur te betalen mits ik
2/3e van het huishouden zou doen. Het is zwaar maar ik ben er wel gelukkiger door geworden dan thuis.
En elke dag komt iemand van jeugdzorg kijken hoe het met me gaat.
Dus afhankelijk van je situatie is het mogelijk. Maar makkelijk is het niet en verwacht niet in een mooi luxe appartement te komen. Dat valt namelijk vies tegen.

Dit gaat je niet lukken. op jezelf wonen is inderdaad erg duur, en jij kunt niet fulltime werken omdat je nog een jaar leerplichtig bent.
De uitleg die je bij je vraag geeft klinkt een beetje als die van een opstandige puber "die nooit wat mag".
Bedenk dat dat ook bij je leeftijd hoort. Het lijkt me beter als je probeert om je een beetje aan te passen bij de regels van je moeder. Praat met haar, probeer compromissen met haar te sluiten. Zo van: als ik straks de keuken opruim mag ik dan vanavond een paar uur naar een vriend?
Ruzie in huis is niet fijn. Vaak is het een kettingreactie; de een doet boos, de ander reageert weer boos enz.
Probeer eens aardig tegen je moeder te zijn, help haar eens. Wie weet is ze dan ook een stuk leuker naar jou toe.

Je hebt het over begeleid wonen. Denk niet dat dat zo ideaal is. Want dat is ook echt begeleid wonen. Met veel regels waar je je aan dient te houden. Ook dan is uitgaan op jouw leeftijd niet aan de orde.

Maak lekker je school af, doe een vervolgopleiding en probeer het intussen thuis een beetje leuk te houden. Jouw tijd komt dan wel.

Als elke puber die zich irriteert aan zijn/haar moeder, begeleid ging wonen, woonde er bijna geen 16 jarige meer thuis.
Begeleid wonen is een laatste oplossing als er al heel veel aan de hand is geweest en alles al geprobeert is, samen met jeugdzorg, om een kind thuis te laten blijven wonen. Begeleid wonen betekend eigenlijk niet meer dan niet bij je ouders wonen maar onder begeleiding van mensen van jeugdzorg die hetzelfde zullen doen als jouw moeder.
Hier zal je ook 's avonds de deur niet uit mogen.

Natuurlijk ben je het vaak niet met je moeder eens, daar ben je puber voor. En je moeder houd jou echt niet binnen om jou te pesten, ze heeft daar zeker goede redenen voor, bezorgdheid is daarvan waarschijnlijk de belangrijkste.

Probeer het gezellig te houden thuis, ruzie maken helpt niets, daar bereik je niets mee, dat zal je wel al gemerkt hebben. Veel jongeren op jouw leeftijd zien het op zichzelf wonen als een ideaal, omdat je dan alles kan doen en laten wat je wil, maar met 16 jaar is dit niet mogelijk, al was het alleen maar omdat het niet te betalen is.

Misschien kan je eerst bij het JAC of een ander vertrouwenscentrum gaan. Praat over de problemen die je thuis hebt, wat je irriteert ...
Zij zullen je een veelal realistisch beeld geven van wat je kan doen, of wat je beter niet zou doen of juist wel... Misschien kunnen zij zelf je probleem oplossen met je ouders en is het allemaal niet nodig. want zal al je kan je via jeugdzorg bijvoorbeeld op jezelf gaan wonen, thuis wonen is nog altijd het gemakkelijkste en dan kan je sparen voor later!

ik ken mensen die aan 'begeleid zelfstandig wonen' doen, en dat is geen pretje. en die jongens en meisjes hadden dan nog eens geen andere kans, die jij wel hebt . Ik zou zeggen probeer eerst de problemen thuis op te lossen, eventueel met vertrouwenspersonen of andere tussenpersonen. Lukt dit echt niet, zoek dan naar een andere oplossing..

Veel succes, ik hoop dat alles goed gaat!

Geloof mij.. Ik ben op mijn 13e het huis uit gegaan, kwam in pleeggezinnen en tehuizen en woonde uiteindelijk op mijn 16e op mezelf. Hierdoor heb ik het huiselijke gevoel zo gemist, heb ik nog amper vriendinnen, ben ik nu 19 en een brave meid met mavo diploma die alleen maar bezig is met geld verdienen om de shit te betalen. Geniet alsjeblieft van wat je hebt en probeer je te verplaatsen in je moeder, ga samen dingen ondernemen en ga in therapie maak je school af, hou van je moeder, spaar wat geld en ga v.a je 18e met een goed gevoel op jezelf wonen!! Maar nogmaals doe dit pas nadat je alle zaken voor elkaar hebt!!! Straks laat jou moeder je ook meer los als ze ziet dat jij je best doet

Gewoon even doorbijten. Dit is heel normaal voor een puber. Je moeder vind jou vast ook heel irritant en zit met haar handen in het haar.
De tijden dat het makkelijk was voor jongeren om het huis zo jong te verlaten zijn voorbij. Ik zou als ik jou was dat ook niet proberen. Dat wordt narigheid.
Denk maar zo; je zal nog heel lang oud en ouder zijn. Deze periode duurt maar kort. Die gaat sneller voorbij dan je denkt. En je er met je moeder om zal lachen hoe "vreselijk" het was is er voor je het in de gaten hebt.
Trouwens, mijn complimenten dat je al kan koken en strijken enz. En er ook nog een baantje bij hebt!! Met jou komt het wel goed; ook met je moeder. Hier zie ik al de goeie wil al in. Jij nog niet misschien....maar ik wel.....Sterkte, dus ff doorbijten he? ;) :)

Toegevoegd na 6 minuten:
En ik lees hier trouwens veel goede adviezen en eigen ervaring(en) van mensen. Laat die goed tot je doordringen. Mijn eigen ervaringen zijn al 'verouderd' zeg maar. Ik heb een dochter en we konden elkaar echt niet uitstaan tijdens haar puber periode. Wat een ruzies en gedoe enz. Net als jij verbood ik haar ook veel dingen waar ze de leeftijd nog niet voor had. Is echt helemaal goed gekomen.

Op kamers wonen onder 16 is mogelijk. vaak is dat in begeleiding voor kinderen in het autistisch spectrum of na heel veel problemen en dakloosheid. en als er sprake is van een lastige thuissituatie, hierbij bedoel ik mishandeling of uithuisplaatsing (geen opstandige tienertjes) is jeugdzorg er vaak bij betrokken en kom je in nare tehuizen terecht voor minstens 2 maanden met opvoedcursus of pleeggezinnen (licht aan de situatie maar de schuld word altijd op de kinderen gelegd) enzo. Ook is het erg duur. Zorg ervoor dat je je slaapkamer ombouwt naar een mini huis, ik heb bijv een magnetron en televisie en ga soms naar buiten en binnen door het raam. Je eigen gratis kleine kamertje.