Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Het beste antwoord

Eenvoudige vraag met een eenvoudig antwoord: durf te denken en neem niets voor zoete koek aan. Als methode raad ik je aan, altijd naar de extremen en de negatie (ontkenning) te kijken.. Dan zie je zo snel alternatieve oplossingen en filter je heel snel foute onderstellingen weg.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Geef eens een voorbeeld, daar kan de vraagsteller misschien meer mee. Dit blijft zo algemeen.
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Ik zal proberen een simpel voorbeeld te geven van naar extremen kijken. Rekenkundig, dat is goed te controleren.
1. Jan en Piet lopen een estafette Jan loop 20 km/u Piet loopt 22 km per uur. Wat is hun gemiddeld snelheid? Meeste mensen geven als antwoord 21 km/u. Nu gaan wij naar de extremen toe:
2. Jan en Piet gaan met de auto van Assen naar Groningen. 30 Km. Piet rijdt constant 100 km/u. Precies halvewege begeeft zijn auto het evenwel en (geen centen, midden in de nacht) Jan besluit naar huis te rennen om de tractor te halen om de auto naar huis te slepen. Hij is in staat dit te doen met een snelheid van 20 Km per uur. Wat is de gemiddelde snelheid die ze hebben afgelegd tijdens het naar huisgaan. Voorbeeld 1 en 2 zijn precies gelijk van opzet, alleen is twee extremer. Klonk in voorbeeld 1 21 km/uur nog goed, hetzelfde antwoord van 2: 100+20/2 = 60 km/uur is eveident fout, want dan zou de hele rit van Assen naar Groningen zijn afgelegd in een halfuur. Maar alleen jan had driekwartier nodig om naar huis te rennen. Als je voorbeeld 1 hoort, dan ben je geneigd om het voor juist aan te nemen, zelfs als je erover nadenkt. Voorbeeld twee is even consistent, maar is na kort nadenken duidelijk fout. Ik zal zo nogeg even zoeken naar een voorbeeld van negatie en het verschil tussen falsificeren en justificeren en een voorbeeld over een voldoende en een noodzakelijke voorwaarde
Beide zaken zijn onmisbaar bij het zetten van vraagtekens bij stellingen (en dat is immers relativeren)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Ik ga stoppen met reageren, want ik praat weer eens teveel :-))
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Relativeren is helemaal niet eenvoudig. Je moet alles met je verstand benaderen. Voor sommige mensen is dit misschien makkelijk, maar voor een heleboel mensen niet!
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Natuurlijk waar, maar zodra je zoiets zegt klinkt het arrogant

Andere antwoorden (10)

herleid alles tot een logische redenatie dan gaat het relativeren vanzelf, met logika is nl alles tot in het absurde toe te relativeren
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Door genoegen te nemen met een leermethode die de beste niet is, maar ook goed genoeg.
(Lees meer...)
15 jaar geleden
Poeh!!!! Dat is bijna een vraag van het caliber wat de zin van het leven zou zijn. Maar wel een hele goeie wat mij betreft.

Mag ik je uitdagen met een wedervraag? Niet netjes, weet ik maar ik zou je willen vragen om je af te vragen waarom je dat zou willen leren. En hoe ver je daar in zou willen (durven) gaan.
De reden dat ik dat vraag is omdat het gezonde niveau voor iedereen anders is en als je daar in te ver voor jou persoonlijk zou gaan, je jezelf en alles wat bij jou leven hoort kapot kunt relativeren en dat is een heel ongezonde situatie (ervaring, neem dat asjeblieft van mij aan!!)

Ik weet dat dit niet direct een antwoord op je vraag is maar ik hoop dat je er toch wat aan hebt.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
In je wedervraag zit een soort van antwoord. Relativeren kun je leren, maar je wil het niet te goed leren. Dat maakt het leven er namelijk niet leuker op. +1
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Dat klinkt verdacht veel als (nog een?) een ervaringsdeskundige ;)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Precies, mijn vader heeft hier nog wel eens een handje van. Zo van, "ach wat maakt het allemaal uit". Als je daar op doorgaat, maakt niets meer uit. Gevaarlijk.
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Als je helemaal niet kunt relativeren, net als ik..is het ook niet goed merk ik.
Mijn best doe ik wel hoor, om het te leren,maar het gaat niet werken.
Voel me overal verantwoordelijk voor, dat mag en kan mischien best ietsje minder..
Dus vandaar mijn vraag.
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Ik denk / hoop dat ik je snap. Afgezaagd (maar niet minder waar daardoor), denk je dat je de druk van verantwoordelijkheid minder zou voelen als je zou relativeren? Zou dat een / de oplossing zijn? Mogelijk helpt het om 2 dingen gescheiden te (gaan) zien: 1. je BENT verantwoordelijk voor iets.
2. je VOELT je verantwoordelijk iets. In het eerste geval is het een kwestie om tegen zaken op een klinische manier aan te kijken. Volgens de wet is verantwoordelijkheid iets anders is dan aansprakelijkheid maar hoe zit dat in jouw situaties? Optie 2 ligt een stuk moeilijker omdat emoties een grote rol (kunnen) spelen.
Heel kort door de bocht en nogal grof (ik weet het), ben je misschien een control-freak? Een paar vragen die je jezelf zou kunnen stellen om daar achter te komen: - Kun je dingen loslaten en laten "free-wheelen"?
- Lig je 's avonds in bed en spoken dan allerlei rampscenario's door je hoofd waardoor je slecht slaapt?
- Laat je allerlei zaken van die dag nog eens de revue passeren en probeer je op dat moment te plannen hoe je dingen gaat doen?
- Repeteer je gesprekken die je gaat hebben vooraf in je hoofd tot je doodmoe bent van jezelf?
- Probeer je jezelf voordurend in te dekken met allerlei "verzekeringen"?
- Heb je eigenlijk wel vertrouwen in ander mensen dat die hun werk of taak goed zullen uitvoeren? Nou ja, zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan.
De reden dat ik het bovenstaande schrijf is omdat ik in het verleden op alle vragen (en nog meer) "ja" kon antwoorden. Niet meer dus en daar voel ik me een stuk beter bij. Ik weet hoe je jezelf in de weg kunt zitten. Maar mogelijk is leren relativeren wel de juiste oplossing voor je, dat kan ik nu niet beoordelen (als ik dat al kan, relativeerde hij er vrolijk op los ;).
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Bedankt voor je uitgebreide reactie.
Ik kan op alle bovenstaande vragen ja antwoorden, op de eerste na;-(
Dus mijn conclusie is, dat het dus echt geen overbodige luxe is dat ik het wil leren;-)
Dit is niet zo één, twee, drie te leren. Maar ik zal proberen je wat inzicht te geven.
Je komt een probleem tegen. Je hebt daar een andere menig over dan bijv. je collega. Je moet dan wel de mening van de collega aanhoren, maar je gaat nog nergens inhoudelijk op in. Je neemt als het ware een time-out. Je gaat dan het probleem met je verstand aanpakken niet met je gevoel. Je zet alle voor en tegens op een rij. Je vraagt je bij alle voor en tegens af of dat wel werkelijk zo is. Je bekijkt het probleem ook van de kant van je collega. Soms helpt het ook om het probleem met iemand te bespreken die 'neutraal' is. Pas als je alles goed op een rijtje hebt, ga je weer inhoudelijk op het probleem in. Je kunt dan ook inleven in de andere kant van het verhaal. Het gaat hierbij dan niet meer om 'gelijk te hebben', maar om het probleem van alle kanten te bekijken en naar elkaar toe te komen. Je benadert het probleem niet met je emotie, maar met je verstand.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Ik ben het wel met je eens over deze manier van aanpak maar het is wel een behoorlijk technische en klinische manier van aanpak. Maar goed, het kan een goede aanpak zijn en werken voor veel mensen. Ik denk echter dat het niet altijd mogelijk of makkelijk is om te relativeren met je verstand.
En juist in die gevallen benader je zaken al snel emotioneel en mijn mening is dat juist in dit soort gevallen het gevaar van "dood-relativeren" op de loer ligt. Overigens ben ik ook van mening dat mensen vaak meer waarde hechten aan gelijk krijgen dan gelijk hebben.
Of ben ik nu te kritisch? ;)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Je mag best kritisch zijn.
Relativeren moet juist met je verstand. Je emoties blokkeren je. De bedoeling is dat je het probleem van twee kanten bekijkt en begrip krijgt voor andermans standpunt.
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Relativeren is meestal niet een boting van gevoel en verstand, maar van zuiver nadenken. Voorbeelden zijn wat moeilijk te geven, omdat dat gewoon tijd vraagt. Ik ben het met bovenstaande reacties niet eens: het gaat er in principe om om vraagtekens te zetten bij stellingen, vooral die van jezelf. Dus er hoeft geen ander in het spel te zijn.
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Er hoeft inderdaad geen ander in het spel te zijn. Ik gaf een voorbeeld. Het probleem kan bijvoorbeeld ook je werk zelf zijn, maar je moet het probleem (in dit geval werk) loslaten om te kunnen relativeren en alles van alle kanten bekijken voor je het in het juiste perspectief kunt zien.
Tis een tijdrovende en iets duurder advies maar: knoop een rugzak op en ga reizen....en dan niet naar Belgie of Duitsland, maar Azie, Afrika.
Je ontmoet mensen die het vergeleken met jouw vaak met veel minder moeten doen: minder geld, minder goede gezondheidszorg, minder voedsel enzovoort en toch ook, op een hele andere manier dan wij, gelukkig kunnen zijn. Dan ervaar je dat dingen waar je normaal over klaagt of ontevreden over bent helemaal niet zo belangrijk meer zijn (ik wel tenminste). Ook kom je in onverwachte situaties terecht die ervoor zorgen dat je bepaalde ervaringen opdoet waar je je verdere leven wat aan hebt.
Het lijkt een beetje een vreemd advies om de wereld rond te gaan en te kijken hoe veel ellende sommige mensen hebben zodat je zelf begrijpt dat jij het niet zo slecht hebt maar zo is het niet bedoeld! Mijn idee is; verbreed je horizon en ervaar dat er meer gebeurt in de wereld dan jouw kopzorgen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Als er iets gebeurt wat heel erg lijkt, denk dan: als dit de grootste ramp is die vandaag gebeurt, dan valt het allemaal nog wel mee.
En wind je nooit op over dingen, waar je toch niets, of niets meer, aan kunt veranderen. Gebruik de energie, die je zou gebruiken om je op te winden, voor iets wat je een positief gevoel geeft.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Volgens mij is relativeren iets dat je vanzelf leert als je ouder en wijzer wordt. In het begin van je leven zijn allerlei zaken enorm belangrijk, terwijl je je later pas realiseert dat je je druk hebt gemaakt om triviale zaken.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Ik vraag me vaak af: "Wat doet dit met mij?" Zo sta ik even stil bij dat wat er gebeurt en op me afkomt. Ik reageer op die manier weloverwogen en relativeer dus.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Voor mij is het zo. Je kan een probleem die je hebt heel erg opblazen, maar vaak als je het gaat relativeren (je eigen gedachtengang erover heen laat gaan), dan blijkt dat het probleem eigenlijk helemaal niet zo groot is. B.v. dit is een maatstaf, een glas kan half leeg zijn, maar als je het goed relativeert is het toch half VOL. Dat is toch anders!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Als je goed kunt relativeren, zul je het betrekkelijke van dingen inzien. Je raakt neit van stuk door moeilijkheden. Daar kun je dan afstand van nemen. Eigenlijk betekent dat dat niet alle ellende die je meemaakt écht zo belangrijk is. Op de website http://www.relativeren.nl vind je tips om te leren relativeren. Er wordt daar ook verwezen naar een boek over dit onderwerp: Doe niet zo moeilijk, de kunst van het relativeren.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
5 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding