Waarom is het grootste hunebed van Nederland (D27) open?

Hunebedden waren oorspronkelijk voorzien van een dekheuvel, zodat ze in het landschap zichtbaar waren als langwerpige heuvels waar mogelijk alleen de toppen van de dekstenen boven uit staken. De gaten en kieren tussen de stenen waren opgevuld met stopstenen zodat een rechthoekige dichte grafkelder ontstond. Wat nu na 5500 jaar van deze monumenten is overgebleven zijn de (restanten) van het 'skelet'. Er is in de loop van de tijd veel in hunebedden gegraven maar veel waardevols is er voor latere generaties niet aangetroffen. Het overgrote deel van de bijgiften bestond uit aardewerk (b.v. trechterbekers) en wat daarvan was overgebleven waren meestal gruzelementen. Het was een volk dat leefde in de steentijd dus dure metalen hadden ze nog niet. In een enkele hunebed (D19 in Drouwen) zijn kralen van barnsteen en git en zelfs een stukje koper aangetroffen, maar dat was dan ook alles. Ook stenen gereedschap zoals bijlen, speerpunten e.d. waren voor vroegere generaties oninteressant. Tegenwoordig vertegenwoordigen deze natuurlijk een grotere archeologische waarde. Maar om op je vraag terug te komen: er was gemakkelijk in te breken en dat is ook vaak gebeurd. In Nederland zijn slechts twee hunebedden lang onontdekt onder de heuvel verborgen gebleven en dat zijn D13 in Eext en D41 in Emmen.
Kijk voor meer informatie op mijn site "Hunebedden in Nederland" ( www.hunebedden.nl )