Angst.....

Heb je er al is net je ouders over gepraat?? Je zou misschien met je ouders of alleen hulp kunnen zoeken bij een deskundige! Heel veel succes!

Ik heb precies hetzelfde gehad alleen op iets jongere leeftijd (ong van 12 - 14) het is vanzelf weggegaan

Ik ben nu 17 en ik kan ook geen horror en heftige actie films verdragen. Het eerste wat je kunt doen is naar leuke komedies kijken, waar weinig of geen actie in voor komt.

Het is ook beter om s'avonds geen actie films te kijken. Als dat allemaal niet helpt kun je misschien met een psychiater erover praten.

Ik heb zo iets ook gehad ik hoorde op mijn achtste ofzo iets over een enge film en heb er een klein stukje van gezien heb zoon 2 nachten met slaappilletjes moeten slapen nu denk ik er nog maar soms aan en durf alleen snachts als ik naar de wc ofzo moet niet in spiegels te kijken en als ik wat nerveus ben dus het gaat inderdaad na een tijdje over of het wordt minder ik hoop dat je hier wat aan had (ps ik ben nu 12)

Ik had het ook op die leeftijd. Complete spookhuizen in mijn hoofd en in mijn hart.
Zet die tv van je kamer, desnoods zet je 'm elke avond even ergens anders neer, zodat die er 's nachts niet meer staat.
Kijk niet naar films waarvan je denkt dat je ze eng gaat vinden (ik ben jaren panisch geweest nadat ik met mijn moeder 'gezellig' naar een enge film had gekeken - het kijken ging prima, maar daarna!!).
Ik had als kind ooit gehoord dat Cleopatra vergiftigd was doordat iemand iets in haar oor druppelde, en of dat nou waar was of niet, sindsdien MOEST ik een deken of desnoods een laken over m'n hoofd hebben. Niet dat ik echt bang was dat zoiets mij zou overkomen, maar toch... ;-)
Zo moesten en zouden ook alle deuren dicht zijn, oh wee als de kastdeur op een kier stond. Ik _wist_ wel dat dat niets uitmaakte, maar toch...
Ik was denk ik een erg bang kind, en later een bangige puber. En toch is het goed gekomen, en dat gebeurt met jou ook ;-)
Als het je leven zou gaan overheersen, kun je altijd een therapie volgen om ervan af te komen, maar voorlopig lijkt dat me niet nodig.
Succes met het verjagen van de spoken uit je hoofd!

Heb ik ook jaren gehad precies het zelfde ! Als je ouder word gaat het vanzelf over. Zo niet ga langs de huisarts.

De angst die je hebt is heel herkenbaar... Ik ben 29 en als ik alleen ben dan check ik ook eerst achter het gordijn, in de kledingkast en onder het bed, in het hele huis brand licht en ik vermijd spiegels omdat ik bang ben dat er achter me iets op zou kunnen duiken...

Je zegt dat je bang bent sinds ongeveer je achtste, is er destijds iets gebeurd of heb je in die tijd een hele enge film gezien? Dat zou namelijk heel gemakkelijk een verklaring kunnen zijn. Als klein kind maken dergelijke dingen heel veel indruk op je en niet iedereen kan dat evengoed relativeren.

Ga hierover eerst met je ouders praten en anders met de huisarts. Die kan voor je regelen dat je eens met iemand kunt praten die je kan helpen je angsten te relativeren. Je bent nu nog erg jong, het is het beste om hier niet te lang mee te wachten.

Heel veel sterkte!

Als ik je vraag goed heb gelezen / geïnterpreteerd, heb je dus al sinds je achtste (!!) een televisie op je kamer, waarop je blijkbaar nogal wat films hebt gekeken die zeker op dat moment maar ook nu nog niet (de filmkeuring is niet voor niets vaan 16+) klaar voor bent. An sich kan een jonger kind best griezelfilms kijken - dat doen de mijne ook wel - maar ik vind het wel belangrijk dat dat dan onder begeleiding gebeurt (meekijken), zodat je als ouder ook kunt ingrijpen wanneer het te eng wordt, kunt relativeren of uitleggen. Het is niet altijd te voorspellen wat kinderen eng gaan vinden in wat niet. Kinderen zouden dus eigenlijk NOOIT zonder toezicht of in elk geval zonder dat de ouders weten wat ze kijken mogen teeveekijken. (Lang leve de DVD).

Maar goed, dat leed is blijkbaar al geschied. Jammer. Het enige wat je nu nog kunt doen is in elk geval eerst die teevee weg (of als je hem ook gebruikt om te gamen : de kabel er uit, zodat het alleen een monitor is) en dan zul je er uiteindelijk wel grotendeels (!) overheen groeien. Hoe ouder je wordt, hoe meer je leert dat er in de praktijk maar weinig van dat type dingen zijn om echt bang voor te zijn. Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest. Praat er in elk geval over met je ouders of een andere volwassene die je vertrouwd. Met leeftijdsgenootjes/vrienden is vermoedelijk niet zo'n goed idee, want je zit natuurlijk wel in een beetje ' stoere' leeftijd. (Meisjes is misschien een betere optie, als je daar makkelijk mee praat).

De negatieve effecten van een televisie op de kamer bij heel jonge kinderen worden zwaar onderschat, en ik durf zo niet te beweren dat het altijd wel weer helemaal overgaat. Dat zal best een lange weg kunnen zijn.

Ik zelf ben een meisje van jou leeftijd.. en kijk altijd naar enge horror films.. hoe meer geesten/duivels/bloed etc.. hoe beter voor mij ( in een film natuurlijk).. maar mijn broertje is ook bang voor dat soort dingen.. hij is vaak bang als hij in het donker in de spiegel kijkt.. is die bang dat iemand terug kijkt ofzo.. voor hem moet het ook altijd licht zijn als hij naar boven gaat.. dus als ik savonds laat gedoucht heb.. en hij moet daarna ook.. moeten voor hem alle deuren dicht en de lampen aan.. zodat hij niet in het donker is.. Het is al wel een stuk minder geworden maar het is nog steeds wel een beetje..
Ik denk dat het vanzelf wel over gaat.. en anders doe je gewoon snachts je tv aan.. en het geluid uit.. of zachtjes aan.. en dan gewoon op een zender als disney chanel.. niet op een zender met een enge film natuurlijk.
Maar disney chanel is heel de nacht door gewoon kinder programma's dus daar komt niks engs in voor..

Ook zou je bij jezelf kunnen denken: De mensen die dood gaan in een enge film of waar iets ergs mee gebeurd.. zitten op dit moment lekker thuis aan de koffie of zo..
En die zijn al lang heeeeel erg blij dat ze een rol in die film hebben gekregen.

Films als paranormal activity of the strangers enz.. dat moet je gewoon uit de weg gaan.. als je zo'n angst heb natuurlijk.
Maar mocht je aan een enge film denken of dingen eng vinden in je huis ( dat komt toch meestal door verhalen van anderen en films etc) probeer dan aan wat anders te denken.

Successs.