Hebben jullie dat ook?

Spanning maakt je bewustzijn minder en je geheugen ook minder...

Dus als je dan later minder gespannen bent, dan komt het gewoon op... Zo zit dat en dat is bij jou niet alleen zo, maar bij mij ook, en anderen zullen het ook beamen...

Ik heb dat ook vaak idd. Ik loop naar boven en als ik boven ben denk ik; wat ging ik ook alweer doen? Vervolgens loop ik weer naar beneden en dan schiet het me te binnen... Ik weet niet waardoor het komt, misschien is er niet eens een verklaring voor, ik ken in ieder geval heel veel mensen die dit hebben...!

ja dat heb ik ook heel vaak. Ik denk dat je je er dan zo op concentreerd om het te weten dat je jezelf daadwerkelijk dichtklapt. en dan kom je het pas te weten wanneer je het alweer vergeten bent :)

Alsof het antwoord al voor je klaar lag, maar het deurtje had je onbewust dicht geklapt. En onbewust maak je een keertje dat deurtje weer open en dan komt zomaar uit het niets die antwoord bij je op. Alleen een beetje verlaat.

ja ik heb dat geregeld... vroeger wond ik me altijd op omdat ik ergens niet op kon komen, of het vergeten leek... nu weet ik onder hand dat het voorwerp vanzelf wel opduikt... en het vergeten woord of de naam komt na een tijdje als een luchtbel naar de oppervlakte van mijn bewustzijn... ploep! en ik weet het weer...

onlangs had ik dat nog... een plant in de berm... ik wist dat hij in vroeger tijden werd gebruikt bij botbreuken... maar de naam was me ontschoten... na een minuutje of zo kwam er; 'iets van vieze...vuile... ja! smeerwortel... dat is 'm...' zo gaat dat bij Deva...

pff dit ken ik ja, maar het erge is dat ik niet kan slapen voor ik de naam van X weet. het is zelf zo erg dat ik iemand bel om er die minuut nog achter te komen :(
het komt omdat je het zo graag wil vertellen dat je hersen over gaan op memory stand en niet op nadenk stand, je memory laat je alleen ff niet denken over de naam van X

Volgens mij is dat een verschijnel wat bij de meeste mensen voorkomt. Bij mij in ieder geval ook.
Je hersenen lijken het antwoord te blokkeren, terwijl je
zeker weet, dat het ergens zit.
Ik heb ooit gehoord dat je linker hersenhelft op dat moment niet goed communiceert met je rechter hersenhelft en dat je dan afstand van het onderwerp moet nemen om op een later tijdstip erop terug te komen.
Vaak weet je dan direct het antwoord en begrijp je niet dat je daar niet op kon komen.

Ja, dat heb ik inderdaad ook. Ik zocht eens een knuffelbeest, ik zocht overal, in elk gaatje en hoekje.. niet gevonden. 3 dagen later zie ik hem opeens hangen aan de muur... en daar hangt ie al die tijd al. Met namen heb ik het idd ook.
Ik denk dat zodra je iets wilt weten of vinden dat je daar te erg op gefocust raakt, zodat je hersenen eigenlijk geen ruimte hebben om echt na te denken. Vaak raak je ook nog gerustreerd, omdat je weet dat je het weet en nu wilt weten, dit kost ook veel energie.

Zodra je het los laat komt het vanzelf naar boven.