In hoeverre is leven imagine nation?

Het is imagination, maya is het... De oude wijzen, die hadden dat ons al vertelt... Het leven is alleen maar imaginatie, meer niet...

Kijk maar naar het volgende: Hoe kan het zijn dat één persoon het prima naar de zin heeft en gezond is en een ander een verschrikkelijk bestaan leidt in slechte gezondheid... Hoe kan dat?
Dat kan alleen als het bestaan niets van dat alles inhoudt, het bestaan (= het leven) trekt zich niets aan van omstandigheden, het voltrekt zich zoals het zich voltrekt...
En als jij dat als slecht ervaart of goed, daar vind het leven niets van... Het is gewoon, dus wat jij ervan vind is imaginatie en jij komt met voorkeur of afkeur...

Het leven is imaginatie, van begin tot einde...

Het leven is verbeelding totdat je je hard stoot aan de tafelrand, dan heb je echt pijn. Verbeelding kun je wel als methode gebruiken. Ik verbeeld me soms dat alles een droom is, het hele leven. Zelfs als ik me stoot aan de tafelrand is het een droom.

Het leven is echt, maar wat je ervan ervaart is de voorstelling die je van je eigen leven maakt.

Als je kijkt construeren je hersenen een beeld van de werkelijkheid die op je netvlies wordt geprojecteerd; we 'zien' niet de werkelijkheid, maar wat onze hersenen denken dat het voorstelt. Om die reden zijn we ook gevoelig voor gezichtsbedrog.

Op een soortgelijke wijze ervaren wij ons leven; we zien het niet, we maken een constructie van wat we denken dat ons leven is. Wat we ervan zien wordt dus beïnvloed door allerlei factoren; beelden die via opvoeding of samenleving aan ons zijn doorgegeven over hoe 'het leven eruit hoort te zien' verkleuren onze waarneming.

Alles wat we ervan zien is dus verbeelding.