Wrm hebben we altijd de nijging om tegen ons huisdieren in een baby taal te praten, met een hoge lieve stemmetje?

Omdat we huisdieren vaak ook zien als kinderen, en ze niet terugpraten in mensentaal.
Ik merk zelf dat ik meestal juist met een lage stem tegen mijn huisdieren praat. Wat ik zeg maakt niets uit ;-)

Omdat 'hoog' opgewekt en vrolijk klinkt en 'laag' lijkt alsof je boos bent.
Let maar's op wanneer je boos bent, dan spreek je automatisch met een lage stem en ben je happy en vrolijk, dan gaat je stem automatisch omhoog.

Onze huisdieren zien wij vaak als onze kinderen ja,
We hebben hun van kleinst af aan en zien ze groot worden!
Waardoor je ook zo babystemmetje opzet!

En ja ze zullen inderdaad anders reageren als jij met een normale stem praat!
Een hoge stem worden onze diertjes meestal enthousiaster van en vrolijk een normale stem luisteren ze vaak nog wel maar minder enthousiast dan een hoog stemmetje!

Die neiging heb ik niet en voor zover ik weet ook nooit gehad.
Onze hond was een stoere boerenfox, die wilde geen babygeleuter, maar duidelijke taal.

Dat lijkt mij eigenlijk voor alle huisdieren wel beter.

Maar zelfs baby's moet je niet alleen maar vervelen met babytaal en hoge stemmetjes.
Mijn baby's vonden het heel fijn als ik tegen hen praatte, maar ook op een gewone toon. De klank van de stem
is het belangrijkste, de herkenning.

ik was crecheleidster, en ik praatte altijd op normale vriendelijke toon tegen de kinderen en de baby's, nooit verschil gemerk. Kinderen (en dieren) hebben een antenne voor intentie. Ze voelen haarfijn aan of je je aanstelt of dat je 'ech't bent

Toegevoegd na 1 minuut:
ow, en tegen mijn katten gebruik ik ook spreektaal, ze begrijpen precies wat ik bedoel:-)

weet je er wordt toch onderling tussen dieren ook niet gepraat,die begrijpen elkaar door hun lichaams taal,je doet dat zelf,ikzelf heb nog nooit op deze manier tegen mijn dier of kind gepraat,natuurlijk heb ik mijn dieren heel veel liefde gegeven en natuurlijk sprak ik ook met hun,vaak was 1woord al voldoende,of een bepaalde houding,zevoelen je haar scherp aan,en als ik met ze praat ,doe ik het heel gewoon,ik houd zelf totaal niet van die verkleinvorming,ook niet bij kinderen,eerlijk gezegd word ik er altijd een beetje eng van als ik dit hoor .

Ze letten alleen maar op de toon waarop je het zegt. Professor Toepoel die meerdere boeken over dieren geschreven heeft ,gaf 'n mooi voorbeeld. Als hij op huis aan wilde zei hij altijd : "ga je mee naar huis" ? Dan stond de hond meteen op. Maar hij stond OOK op als hij op dezelfde toon zei : " ja gemene luis "? . 'n hoge toon is effectiever dan 'n lage . Daarom is het woord FOEI ! zo populair. Hetgeen ik zeg is onderbouwd , omdat ik 'n hondenschool gehad heb en ik heel veel van dieren hou .

We doen dit ook bij baby's, en ook daar is het volstrekt zinneloos zo te praten. De reden waarom we zo kinderachtig doen, is het feit dat we denken ons op het niveau van de luisteraar te moeten plaatsen. Zijn taal te spreken. Dit vertrekt vanuit de verkeerde veronderstelling dat dit hun taal is die ze begrijpen. Voor de mama van baby is dit misschien schokkend: ze begrijpen er niets van! Wil je je hond of baby intelligenter maken, lees hem dan Nietzsche of Einstein voor. Waarschijnlijk begrijpt hij er ook niets van, maar je hebt er zelf tenminste wat aan.

Ik heb me ooit eens laten vertellen dat we van nature in hoge stemmen praten tegen dieren en kinderen omdat dat beter werkt. Ze zouden beter reageren op hoge dan op lage tonen. Zou zeggen test het eens uit :)