hoe ontstaat sneeuw?

Wanneer de temperatuur plotseling onder het vriespunt daalt, veranderen de piepkleine waterdruppels van de wolken in hele fijne ijsnaaldjes. Op weg naar beneden blijven deze naaldjes kleven aan stofdeeltjes (zandkorrels, rook- of asdeeltjes) die in de lucht zweven. Hierdoor vormen zich kristallen, sneeuwsterren. Deze sterren kunnen allerlei vormen hebben, maar ze zijn altijd zespuntig.

Wanneer het waait, klitten de sneeuwsterren, op hun weg naar de aarde, samen en vormen een vlok. Zo'n vlok bestaat uit wat ijs en heel veel lucht tussen de ijsnaaldjes. Zie het als een kussen vol veren met lucht ertussen. Vlokken zijn onregelmatig, klein of groot, maar wanneer het windstil is, dwarrelen ze één voor één naar beneden.

Water in de lucht condenseert bij afkoeling van de lucht; Dit veroorzaakt de wolken. Effectief zijn wolken allemaal hele fijne druppeltjes / ijsnaaltjes. Deze kunnen aan elkaar klitten. Op een bepaald moment worden deze clustertjes te zwar om te blijven zweven, en ze beginnen te vallen, onderweg botsen ze tegen nog meer clusters ijskristallen. Effectief is dit sneeuw.

Normalitair is de lucht te warm om de sneeuw tot op de grond te laten vallen. Dan valt het als regen. Echter, als het koud is komt het wel tot op de grond.

In Nederland is het meestal koud als er wind vanuit centraal europa komt: Die lucht is heel droog, en daarom krijgen we niet vaak sneeuw.

Gewoon als leuke toevoeging op de overige antwoorden, een foto van diverse sneeuwvlokken (van heel dichtbij natuurlijk).

Toegevoegd na 1 minuut:
En het linkje naar de wiki pagina met daarop nog meer leuke foto's:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Sneeuwvlok

De uitleg daar is als volgt trouwens: Sneeuw is een vorm van neerslag die bestaat uit ijskristallen.

Toegevoegd na 2 minuten:
Eeuh, ontstaan:

Bij temperaturen onder het vriespunt vormt sneeuw zich wanneer waterdamp tot ijskristallen verrijpt. Dit proces vindt vooral plaats tussen -5 en -20 °C en optimaal bij een temperatuur rond -12 °C. Bij deze waarde is het verschil in de dampdruk ten opzichte van water en ijs het grootst en gaan watermoleculen van onderkoelde waterdruppels naar vrieskernen. Deze vrieskernen dienen als een soort katalysator en brengen de bevriezing versneld op gang. Door botsingen onderling en op de weg naar beneden groeien deze ijsdeeltjes geleidelijk aan tot sneeuwkristallen. Deze kunnen allerlei vormen hebben, maar ze zijn altijd zespuntig (hexagonaal), zoals goed te zien is in de foto's die de amateurwetenschapper Wilson Bentley al in 1902 maakte.

Wanneer het waait, klitten de sneeuwkristallen, vaak in de vorm van sterren, op hun weg naar de aarde samen en vormen een vlok. Zo'n vlok bestaat uit wat ijs en heel veel lucht tussen de ijsnaaldjes, zo ongeveer als een kussen vol veren met lucht ertussen. Vlokken zijn onregelmatig, klein of groot, maar wanneer het windstil is, dwarrelen ze één voor één naar beneden. Vlokken vormen zich met name in voldoende vochtige lucht die niet al te koud is. Bij vrij lage temperaturen in drogere lucht vallen dikwijls losse sneeuwkristallen. In de poolstreken komt dit vaak voor.