Ouderschap & Opvoeding

Ik ben terug gaan dragen met een draagzak, maar mijn kindje zakt steeds teveel weg in het rugpand waardoor zij wel in een ergonomische houding is maar de heupriem bij mij heel erg belast word en het gewicht niet goed verdeeld word over mijn hele lichaam. Op foto's van draagzakken zie ik altijd dat de heupband nog zichtbaar is en het kind als het ware er boven gedragen word, bij mij verdwijnt de heupband door hoor poepje wat ervoor hangt. Iemand tips voor me?

Ik zou graag nu mijn dochtertje wat groter geworden is een toddler draagzak aanschaffen. Maar ik zie door de hoge bomen het bos niet meer. Ik zou graag een draagzak willen die tot lang meegaat... Dus niet slechts tot maat 98 ofzo... Ik zie dat er zakken zijn die je kan verstellen van maat 86-128 maar kun je een kindje die ouder is dan 3-4 (104) nog wel ergonomisch dragen? Graag advies

Ik heb af en toe kinderen gekend die hun biologische vader of moeder waar ze bij opgroeiden niet mama of papa noemden maar bij de voornaam noemden. Ik vond dat altijd intrigerend, en heb tot op heden niet begrepen waarom een kind dat doet, omdat de meeste kinderen toch gewoon papa of mama zeggen.

Zoals beschreven, (bijna) alles geprobeerd: positief stimuleren, stickers, cadeaus, medisch onderzocht (alles is oke!), plasklas via ziekenhuis, fysiotherapie, negeren, plashorloge etc etc. Maar niets helpt. Ze plast (gelukkig alleen plassen) nog steeds compleet en veelvuldig in haar broek. ('s nachts wel droog overigens, vanaf dag 1 :S) Ze vind het niet vies en het boeit haar geen biet. Na 2+ jaar ben ik die zeikgeur letterlijk en figuurlijk zat (laat ik/laten we niet aan haar merken). En de abnormale stapel onderbroeken (lees 60+ stuks) ook. Jonger zusje begint nu ook interesse te tonen maar dat durf ik door dit hele debacle niet aan.
Dus kortom is er iemand die dit ook heeft gehad en heeft nog een goeie tip? Of iemand die er nog steeds in zit en wel de gok aandurfde met een jonger broertje/zusje?

Ik ben 18 jaar en woon sinds kort bij mijn vader. Hij is alchoholist en wordt vaak boos op mij om kleine dingen, dingen die hij zelf soms ook doet. Dit veroorzaakt natuurlijk frustratie. Ook is het huis niet bepaald hygiënisch, in de keuken zijn de schimmels duidelijk te zien, toch doet hij er niks aan. Hij weigert mij ook 3 maaltijden per dag te geven aangezien het “voor hem genoeg is”. Ook gebruikt hij als excuus daarvoor dat ik niet naar school ga, aangezien ik een tussenjaar heb genomen. Dit is overduidelijk geen gezonde thuissituatie. Ik ben me ervan bewust dat een baan zoeken en uit huis gaan de beste optie is, maar dat vraagt veel tijd. Wat zijn mijn andere keuzes en wie kan mij helpen? Ben ik te oud om door kinderbescherming geholpen te worden?