Wat zou de reden zijn dat een eerste zwangerschap bij sommige mensen zo lang op zich laat wachten en een tweede dan vaak zo snel gaat?

Eigenlijk denk, dat dit met name een kwestie van statistiek is. Er is in ieder geval geen duidelijke (medische/ hormonale) reden voor te bedenken.

Het is denk ik goed om te beseffen, dat het wel of niet zwanger worden ook een kwestie van geluk hebben is. Van alle stellen, die zwanger willen worden en waarvan beide partners een normale vruchtbaarheid hebben, is dit na een jaar bij ongeveer 80% ook gelukt. Dit lijkt veel, maar betekent dat het voor 1 op de 5 paren (20%) meer dan een jaar duurt voordat de vrouw zwanger is; zonder dat er een vruchtbaarheidsprobleem is.
Ondanks dat het dus eigenlijk helemaal niet zo vreemd hoeft te zijn om na een jaar nog niet zwanger te zijn, zullen veel mensen na een jaar toch wel zenuwachtig worden en dus is de blijdschap (en misschien ook wel wel verbazing) des te groter als het daarna opeens spontaan wel gebeurd.
Voor de volgende zwangerschap geldt weer gewoon hetzelfde percentage van 80% binnen een jaar.

Puur statistisch gezien verwacht je dus, dat bij mensen bij wie het wat langer duurt om zwanger te worden het de tweede keer wel sneller gaat. Dit gaat op, zo lang er geen vruchtbaarheidsprobleem is. Als er wel zo'n probleem is, wordt het een heel ander verhaal.

Daarnaast speelt misschien ook nog, dat het een stuk leuker/ opwindender/ specialer verhaal is om te vertellen, dat het de eerste keer lang duurde en de tweede zo snel, dan de andere alternatieven. Als het eerst lang duurt en de tweede niet, dan wordt dat toch wel als "vreemd" gezien ("waarom duurde het bij de eerste dan zo lang?")
Het zijn natuurlijk dit soort verhalen, die vertelt (en onthouden) worden.

Als de eerste zwangerschap snel komt en de tweede ook, dan wordt dat beleeft als "normaal" en hoeft er dus niet veel over verteld te worden.
Als de eerste lang duurt en de tweede ook, dan wordt dat ook niet als vreemd beleefd. (Bij de eerste was het immers ook al zo).
Als de eerste snel komt en de tweede duurt lang, dan hebben mensen daar vaak wel een verklaring voor, terecht of onterecht (veel bezig met ander kind, borstvoeding, vermoeidheid, enz) Daardoor wordt ook dit als veel minder vreemd beleefd.
Deze laatste drie roepen dus ook veel minder vragen op, en dus komen deze verhalen veel minder in de wereld.
Het beeld (dat door de statistiek toch al scheef is) wordt hierdoor nog verder vertekend.

Omdat stellen die zo lang proberen, vaak een vruchtbaarheidsprobleem hebben. Bij een tweede weten ze al de wegen die ze kunnen bewandelen zoals het bijhouden van een temperatuurkaart, ovulatietesten, medisch ingrijpen etc. Daarnaast is de druk er vaak vanaf, het gevoel van zwanger 'moeten' worden kan ervoor zorgen dat het langer duurt voor je zwanger bent. Dit zie je vooral bij stellen die voor het eerst zwanger willen worden.