Wat wordt bedoelt met 'een aanlegfout bij de foetus' tijdens een miskraam?

Soms kan door middel van onderzoek achteraf worden vastgesteld wat de oorzaak was van de miskraam. Meestal wordt dat onderzoek pas gedaan als er sprake is van twee opeenvolgende miskramen. In dat geval wordt de kans op een volgende miskraam groter dan na een enkele miskraam. Men spreekt bij herhaalde miskramen van habituele abortus.
Er kunnen verschillende oorzaken zijn:
Een aanlegfout bij de foetus ('embryonale factor'). Dit is verreweg de belangrijkste oorzaak van een miskraam. Hieraan ligt vaak een genetische afwijking ten grondslag. Dit is slechts zelden een erfelijke DNA-fout, meestal is de fout ontstaan tijdens de bevruchting.
Stollingsstoornis bij de moeder (o.a. het antifosfolipidensyndroom).
hormonale afwijkingen bij de moeder (o.a. diabetes mellitus, hyperhomocysteïnemie).
Anatomische afwijkingen aan de baarmoeder. Deze kunnen onder andere zijn: een misvormde baarmoeder (al dan niet vanwege het DES-hormoon), vleesbomen of een tussenschot in de baarmoeder.
Infecties in de baarmoeder (zeer zelden).
Besmetting met de vijfde ziekte.
Leefgewoonten: roken, overmatig koffie- en/of alcoholgebruik en overgewicht zijn allemaal geassocieerd met een iets verhoogde kans op een miskraam.

Dat betekent dat tijdens de ontwikkeling van het kindje dingen fout zijn gegaan door moeder natuur. Het kindje kan bijv. geen aders hebben, of er is iets mis gegaan bij de aanleg van de organen. Kan allerlei oorzaken hebben dat het kindje afgestoten werd, het kind zou in elk geval vaak zwaar gehandicapt ter wereld zijn gekomen als moeder natuur zelf niet had ingegrepen. Dat is dan ook de énige troost!

Toegevoegd na 9 minuten:
Een aanlegfout is dus een fout in de aanleg van de foetus.
Hieraan ligt vaak een genetische afwijking als oorzaak.
Dit is zelden een erfelijke DNA fout, maar meestal een fout die ontstaan is bij de bevruchting.

Meestal wordt een chromosomale afwijking bedoeld. Daarbij gaat het dan meestal over een teveel aan chromosomen (meestal een trio chromosomen ipv een duo; trisomie 13, 18 en 21. Trisomie 21 is in de volksmond bekend als het syndroom van Down).
Overigens weten we dat er een fout bij de productie/deling van eicellen bestaat welke de kans groot maakt op het syndroom van Down (de Robertsoniaanse translocatie), welke vaker voorkomt op oudere leeftijd (vandaar de triple-test bij oudere zwangeren).

Dat betekent dat er ergens in het zeer ingewikkelde proces van samensmelting en celdeling iets mis is gegaan, waardoor het resultaat geen levensvatbaar kind oplevert, maar een ongedefinieerd klompje cellen.
Dat kan om genetische afwijkingen gaan die ernstige aandoeningen veroorzaken, maar meestal is het gewoon een foutje dat er voor zorgt dat de cellen niet goed delen, niet op de goede manier en niet op de goede plaats. Van een ziekte kun je vaak pas spreken als er ook kinderen (levensvatbaar of niet) met die aandoening geboren (kunnen) worden. Bij veel miskramen is dat echter niet het geval, en gaat er juist ' aan de buitenkant' van alles mis.

En als je ziet wat er allemaal moet gebeuren die eerste zwangerschapsweken, en hoe delicaat , en hoe nauw dat proces luistert is het zelfs bijna een wonder dat het zo vaak GOED gaat.