wat kan ik doen om de bevalling op te wekken?

Wat vind jij belangrijker: een gezonde voldragen baby en nog 2 weekjes ongemak, of een ziek onvoldragen couveusekindje?

Bovendien krijg je voorlopig niet meer zo'n goed excuus om lekker lui te zijn.

Je kan ' moeder natuur' vragen of je wat eerder mag bevallen, dat heeft waarschijnlijk hetzefde effect als dingen eten en drinken.
Je baby is gewoon nog niet zover, want dan komt ie wel.

alleen veel orgasmes en het hart van een ananas
allerlei andere zaken kunnen schadelijk zijn
hier geld ook; als je kindje er niet klaar voor is gebeurt er niets!
ik snap je overigens wel hoor ;-))

@Amadea ; hoewel ik het in de grond met je eens ben, is een kind van 38 weken geen 'ziek en onvoldragen couveusekindje' meer, hoor . Dat zijn flinke bargen.

Tja.... ik vond het heerlijk die laatste weken, ik hoefde niets, ik sliep 's nachts slecht maar dat haalde ik overdag in en deed gewoon bijna niets. Als de baby er is ben je de hele dag in touw. Ik snap dit soort oproepjes nooit, je weet dat de baby er tussen nu en 4 wk is. Lekker lummelen dus!

Pelle: het kan best dat ze zich heel rot voelt. Bij mijn tweede zwangerschap was ik met 38 weken ook helemaal kapot. Ik had overal pijn en kon nauwelijks meer slapen. Liggen ging eigenlijk niet meer. Ik had constant brandend maagzuur en kon eigenlijk bijna niets meer eten. Toen bleek dat ik een beginnende zwangerschapsvergiftiging had, ben ik ingeleid. Dat was nog een hele toer, maar 1 uur na de bevalling stond ik fluitend onder de douche. Een echte verlossing!

"te lang'' is heel relatief.
Ik ben bij beide kinderen met 22-23 weken opgenomen in het ziekenhuis, zonder lichamelijke klachten (zelf), dus 'kerngezond', als omhulsel van een kind dat het minder doet. Mijn oudste was met 30 weken geboren en kerngezond (en inmiddels 4,5 jaar oud), dus toen ik bij de tweede de 31 weken haalde, was ik het ZO zat (na 8 weken ziekenhuis), dat ik niet kon wáchten tot ze 'er uit mocht'. Ik voelde me ECHT over tijd - en moest toch nog vier héle dagen wachten voor ze met 31 weken en 4 dagen geboren werd. Terwijl het natuurlijk gewoon zeiken om niks was ; mijn overbuurvrouw op zaal had 12 weken in trendelenburghouding (hoofd lager dan de voeten) moeten liggen voor haar kindje veilig geboren kon worden. Dat was pas afzien....... Lummelen en rusten is lekker, in je eigen omgeving en je eigen tijd. In een ziekenhuis - waar je zelfs om te plassen je bed niet af mag - is dat een heel ander verhaal........

@Krol ; 115 / 90 is toch geen hoge bloeddruk ?? Dat is er bijna één 'volgens het boekje'.
Ik ben indertijd opgenomen met een bloeddruk van 240 / 120......maar geen enkele klacht. Maar inderdaad ; het gevoel 'het zat te zijn' lijkt zeker verband te hebben met het moment dat er aan zit te komen. En 38 weken is inderdaad 'op tijd'.

@Amadea,
Wat een volslagen flauwekul opmerking.
Ik vind zelf dat een ongeboren kindje zo lang mogelijk zou moeten blijven zitten omdat iedere dag er één is maar verder is er absoluut niks mis mee als een kindje met 38 weken geboren wordt.
Beetje veel stemmingmakerij zulke opmerkingen.

Ik was het bij mijn laatste zwangerschap op het eind zo zat dat ik mijn zoon er wel uit kon kijken! Ik heb 9 maanden alleen maar kunnen huilen. Diep verdrietig om niks. Intens ongelukkig. Snap vraagsteller dus heel goed. Alleen helaas een baby/kindje laat zich niet haasten. En nu zou ik nog wel een keer zwanger willen zijn. Niet dat dat ooit nog gaat gebeuren - 4 is klaar - maar mis het wel de buik. Het gerommel. Enz. Probeer! Er toch nog even van te genieten in hoeverre dat kan. Dit komt nooit meer terug.

Mijn oudste 2 zijn spontaan en gewoon thuis geboren met 37 weken, niks couveuse of ziekelijk, twee gezonde knullen van rond de 7 pond
De jongste bleef netjes wachte tot 40 weken.
Sluit me aan bij Krol, als je echt chagrijnig wordt van die buij, duurt het niet lang meer.

Stippel en Krol: als het zo erg was kom je niet met zo'n vraag met alleen maar een 'ik vind het de laatste paar weken zo zwaar worden'. Wie heeft het makkelijk de laatste weken?

Poison: bij jou was iets heel anders aan de hand, waarschijnlijk een vorm van een depressie door je hormonen of nog iets anders. Dat heeft niets te maken met de situatie van de vraagsteller. Ik ken wel meer mensen die na de bevalling in 1x weer helemaal in de gloria waren na 9 mnd het slecht te hebben gehad.

@pelle: weet jij wat vraagsteller heeft? Nee. Ik had ook ernstige bekkeninstabiliteit en kon niet meer op of om. Dan heb je het gehad!!! Snap vraagsteller heel goed.

Poison: jij weet ook niet of de vraagsteller het gewoon zat is, net zoals bijna iedereen. Je kunt dus mee gaan lopen miepen en allerlei onzindingen gaan roepen die het misschien zouden versnellen, je kunt ook tips geven hoe je er meer om moet gaan en zo dat men niet nog dieper de put in gaat. De verloskundige of gynaecoloog zijn er juist om te zien of het niet te erg wordt en in dat geval gaan ze inleiden. Blijkbaar is het zo erg niet en dan denk ik: ga niet je tijd verdoen en dingen kopen en proberen en je nog drukker maken als het niet lukt maar zoek afleiding en neem je rust.

Pelle. Ik heb geen onzin tips gegeven. En onzin of niet dat wil ze graag wel.... Baat het niet schaadt het niet toch? Til niet te zwaar aan andere antwoorden. Jij geeft als tip kummel

Lummelen. (drukte te vroeg op plaatsen). Dat helpt ook niet.

bij alle 4 heb ik 42 weken gelopen..het was heel zwaar..
maar hoe dan ook, er komt een dag dat ze er echt wel komen..
ik heb bij alle 4 lopen klagen, en mijn moeder zei niks ..geen woord..maar als ze zei... de tijd rijp was...zodra zij die woorden zei...begon mijn bevalling...heel toevallig, maar wel waar..mocht ook wel na al die weken!!

respect voor 42 weken!!

Ha, er zijn er meer die het zo doen! Ik zelf niet, maar mijn arme moeder wel!

Ik ook 42 weken.
Ik zou de maandag daarop met wonderolie beginnen....
Dat was toen nog zo.

En ik liep ook tot bijna 42 wk maar daar was niets verschrikkelijks aan hoor.... niet iedereen heeft het zo zwaar, deze eindigde alsnog in een keizersnee onder totale verdoving maar ook daar kun je een probleem van maken... Mijn tweede was 9 pond en kwam met 2,5 perswee er uit, en ook daar hoorde ik hoe verschrikkelijk dat wel moest zijn zo'n zware baby....? Nee hoor geen last van gehad. Liever tot 42 wk of een zware baby die er makkelijk uitkomt en 10 min later al aan de borst ligt dan wat jullie allemaal meemaakten.

nou ik vond het heel zwaar, en bij iedere zwangerschap ook nog een 30 kilo aangekomen, ieder pondje gaat door het mondje..
maar ik ben geen uitzondering op die regel, want ik hoor het zo vaak dat vrouwen 42 weken lopen, zolang alles goed gaat is er geen rede om in te grijpen..
het komt er ook een keer uit hoor!!

vind je het nu al zwaar littelbaby nou maak dan je borst maar nat de volgende 20 jaar

Tuurlijk is het hartstikke leuk, maar het is zeer zeker ook bij vlagen echt wel zwaar. ZO ongepast vind ik de opmerking van Zonneschijn nu ook weer niet.
Ik betrap me er ook wel eens op dat ik mensen hoor mopperen op een peuter of zesjarige, dat ik dan zeg ' wacht maar tot ze twaalf zijn.....met een best wel lichtelijk sardonisch genoegen ;) (Vooral als ik zelf net weer lekker heftig met één van mijn dochters in de clinch heb gelegen, en denk 'waren ze nog maar drie'.) Alles heeft zijn leuke en slechte kanten, en zijn leuke en slechte tijden. En sinds ik zelf kinderen heb, kan ik me zélfs voorstellen dat er mensen zijn die ze niet willen. Dat vond ik vroeger echt totaal ondenkbaar....
(Al zou ik als ik opnieuw voor de keus stond, weer voor kinderen kiezen, hoor).

gisterenavond het grote nieuws gekregen dat wij weer opa en oma worden...
niet gepland , maar wel welkom..
tijdens mijn gesprek melde ik ook, ja 5 minuten plezier geeft je 20 jaar zorgen..en daar bedoel ik niets verkeerd mee, ik ga mijzelf maar naar, 4 kinderen en een zaak en daarnaast ook mijn eigen shop..
het zijn mooie jaren maar ook loodzware jaren geweest..

Mocht het je helpen geduld te hebben tot je kindje binnenkort zelf zover is om geboren te worden: ik ben 1 mei jl. bevallen met 40.3 weken en keek ook enorm uit naar de bevalling. Nu zijn we pas 4 dagen verder en het einde van de verwennerij en de kraamtijd met hulp komt helaas alweer in zicht. Geniet dus nog zo lang mogelijk van je speciale status van hoogzwangere. Voor je het weet ben je "gewoon" een hardwerkende mama. Met prachtig kindje natuurlijk, dat dan weet wel. Hele fijne bevalling en kraamtijd straks!

Een normale zwangerschap duurt ongeveer 280 dagen, dat is dus 40 weken. Door zelf (zonder overleg met een verloskundige of gyneacoloog) te gaan lopen klooien met allerlei soorten dranken of voedsel of overbelasting van het lichaam om het kind proberen op te wekken kan het voor jezelf uiteindelijk fijn zijn als het dan komen gaat, voor je kind echter niet want je hebt er een onnatuurlijke druk op gezet terwijl het er volgens moeder natuur nog helemaal niet aan toe was...tenzij er iets ongezonds gaande is zoals een navelstreng die dwars zit bijvoorbeeld maar ook daar moet een verloskundige naar kijken en nagenoeg gebeurd dit pas als het de 40 weken voorbij is, eerder niet. Voor de gezondheid van je kind is het dus beter om je eigen vermoeidheid even te ontzien en je alleen maar te realiseren dat je kind allen maar beter af is door zelf te beslissen wanneer het eraan toe is de wijde wereld in te trekken en het veilige warme nestje te verlaten. Het is natuurlijk voor ons niet te begrijpen hoe zwaar jij het hebt, voor iedereen is dit anders, maar probeer voor je kind te vechten, ij gaat het overleven, maar door alleen aan je eigen te denken en de gezondheid van je kind op het spel te zetten door zelf voor verloskundige te spelen kan je baby in gevaar brengen, straks heb je al die 38 weken voor niets gevochten en zenuwen gehad hebben voor hoe je kind eruit gaat zien en wat het is. Hou vol, als het te lang duurt gaat de verloskundige echt wel actie ondernemen, die heeft de middelen en kennis ervoor, ze vergeten je echt niet en je kind komt echt wel. Verwen jezelf eens lekker met een middagslaapje en vroeg naar bed 's avonds en leesvoer en droom lekker van fet dat je het over 4 weken zeker in je armen kan sluiten....als het zelf zin had zijn vader en moeder te kunnen zien. Succes.

Littlebaby, voor veel vrouwen zijn de laatste weken het zwaarste. Zo is het gewoon en het is heel natuurlijk. Ik bedoel echt natuurlijk want het helpt je straks om psychisch, tijdens de bevalling, de baby los te kunnen laten vanuit je lichaam wanneer het geboren wordt.
Dus eigenlijk ben je psychisch al bezig de bevalling op te wekken, want je bent het zooo zat...
Ik herken dat van destijds.
Op een gegeven moment wil je gewoon dat de baby geboren wordt,PUNT, met heel je lichaam en hart. Een mooie voorbereiding.
Oefen verder maar geduld meis, en laat de natuur het werk doen, je zal straks mogelijk ook veel geduld nodig hebben als de kleine opgroeit.
Door nu allerlei truukjes uit te halen word je ook niet rustiger van, en de kleine ook niet.
Accepteer alvast dat de kleine een eigen tempo heeft om geboren te worden, dan heeft het straks een moeder die bereid is om ook met andere ontwikkelingen van hem/haar rekening te houden. Ook al zal ze soms inwendig trappelen van ongeduld ;-)
Accepteer het tempo van je kind Littlebaby, daar heeft het recht op.
Ik wens jullie een bijzondere bevalling toe met een lief kindje.

mooi gezegd kristal!
respectvol en met begrip. ik ben het er helemaal mee eens.
om hier nu heel hard te gaan roepen hoe zwaar het is om voor een kindje te zorgen (en wat er nog allemaal komen gaat) en dat hoogzwanger zijn daarbij vergeleken een peuleschil is, vind ik getuigen van weinig inlevingsvermogen.
natuurlijk kan het nachtbraken van een baby en een kind opvoeden zwaar zijn, maar de vraagsteller is nú hoogzwanger en heeft het dáár zwaar mee en dat vind ik heel begrijpelijk!

de baby bepaald wanneer het geboren gaat worden. (deze zet de hele boel in werking)
liters van het een of ander kan je wegdrinken maar het zal geen hol helpen, en gezond kan het gewoon niet zijn. een zwangerschap is gewoon zwaar zo op zijn eind, maar je krijgt er wat moois voor terug dus neem aan dat je weet waar je het voor doet toch?
vind het persoonlijk kolder om 2 weken eraf te schnabbelen omdat het geen makkie is. niet klagen maar dragen. dat zijn de bekende laatste loodjes. denk aan het welzijn van je kind.
zeg nou zelf, wat is nu 2 weken op een mensenleven? was drachtig en mijn laatste loodjes vielen samen met een hittegolf. dikke benen van het vocht, en moe moe moe.
ben nooit op het idee gekomen om de boel wat eerder op te wekken omdat ik het 'zo zwaar' vond. (wacht maar tot je eenmaal ouder bent, je hebt nog heel wat voor de boeg!!)

eucalypje: was jij drachtig????

DRACHTIG!!!
@eucalypje..alleen dieren zijn drachtig hoor!!

Marion: ze moest daarna vast biggen ;)