Wat is zwangerschapsvergiftiging?

Een combinatie van een te hoge bloeddruk met een eiwitverlies via de urine.

Toegevoegd na 5 minuten:
Het verlies van eiwitten kan wijzen naar nierbeschadigingen bij een zwangere vrouw.

Zwangerschapsvergiftiging heeft te maken met een te hoge bloeddruk die ontstaat tijdens (de tweede helft van) de zwangerschap. De oorzaak van deze zwangerschapshypertensie is onbekend.

Een lichte verhoging van de bloeddruk hoeft geen klachten te geven en vormt meestal geen risico voor de baby. Als je hier last van hebt is het belangrijk om geen zwangerschapscontroles over te slaan, zodat je bloeddruk in de gaten kan worden gehouden en zo nodig kan worden behandeld.

Als de bloeddruk verder stijgt houdt het lichaam houdt vocht vast wat zich bijvoorbeeld uit in dikke enkels/benen (je kunt er putjes in drukken). Verder kan er eiwit in de urine zitten, je kunt last krijgen van hoofdpijn, misselijkheid en problemen hebben met zien.

Anderen de verschijnselen dat je ook last kan hebben van hevige pijn in de bovenbuik en soms ook in de rug. De vochtophoping kan ervoor zorgen dat je een flink aantal kilo's aankomt. Pre-eclampsie komt meestal in aanvallen: periodes van ernstige bloeddrukstijging waarbij je je heel ziek voelt wisselen af met periodes waarin je je weer redelijk goed voelt.

Tijdens zo'n aanval kan de ernstigste vorm van zwangerschapshypertensie ontstaan: dit heet eclampsie. Dan zijn er meestal ook stuiptrekkingen met armen en benen en kun je kortdurend bewusteloos raken.

Het is erg belangrijk (pre-)eclampsie te laten behandelen. Een arts schrijft medicijnen voor om de bloeddruk te laten dalen. In ernstige situaties word je opgenomen in het ziekenhuis. Bij ernstige pre-eclampsie, Hellp-syndroom of eclampsie wordt meestal overwogen om de baby eerder geboren te laten worden, zo nodig met een keizersnee.

Na de geboorte verdwijnen de ziekteverschijnselen meestal weer spontaan binnen enkele dagen tot weken. Wel kan het nog een tijd duren voordat je weer helemaal de oude bent, zowel lichamelijk als mentaal.

Het bovenstaande antwoord is het leeuwendeel van correct behalve het laatste. De verschijnselen verdwijnen niet spontaan. Je kunt nog jaren laten last hebben van randverschijnselen.

In aanvulling op het antwoord. Je kunt tot 10 dagen na de zwangerschap nog HELPP ontwikkelen. Het is levensbedreigend voor allereerst de moeder en daarmee ook voor het kind. In eerste instantie is de moeder diegene die ziek wordt. Derhalve is de baby eerst niet ziek. Dat is juist het tegenstrijdige. Zo kan het zijn dat je kindje gehaald wordt met een keizersnee en de moeder doodziek is en er kindje kerngezond.

Na de bevalling heeft de moeder een tekort van foliumzuur en zal ook B12 spuiten nodig zijn.

Pre-eclampsie, eclampsie en het HELLP syndroom zijn complicaties in de zwangerschap die hoge bloeddruk als gemeenschappelijke eigenschap hebben. Vaak wordt ‘zwangerschapsvergiftiging’ als term gebruikt voor (een van) deze complicaties. Zwangerschapsvergiftiging is eigenlijk geen medische term, maar is wel het meest bekend in 'de volksmond' als het gaat om ernstige zwangerschapscomplicaties. Zwangerschapsvergiftiging is wereldwijd een van de meest ernstige complicaties voor en rond de bevalling. In medische termen betekent zwangerschapsvergiftiging dat er op een bepaald moment in de zwangerschap hypertensieve complicaties ontstaan, ofwel complicaties op basis van een te hoge bloeddruk (hoge bloeddruk = hypertensie). Deze hoge bloeddruk kan al voor de zwangerschap aanwezig zijn en daarmee al bij voorbaat een verhoogd risico op zwangerschapscomplicaties geven. Zwangerschapscomplicaties die aangeduid worden als 'zwangerschapsvergiftiging' zijn: pre-eclampsie, eclampsie en het HELLP-syndroom. Ook veelvuldige miskramen kunnen passen bij hypertensieve complicaties. Eclampsie wordt gezien als het meest ernstige beeld in de zwangerschap waarbij de zwangere een soort 'insult' doormaakt.

Voor zwangerschapsvergiftiging is (nog) geen oorzaak gevonden. Waarschijnlijk leiden verschillende omstandigheden en factoren in en buiten het lichaam tot zwangerschapsvergiftiging. In ieder geval lijkt de functie van de wand van de bloedvaten een belangrijke rol te spelen. In principe vinden er al in de eerste helft van de zwangerschap verschillende veranderingen plaats in het moederlijk lichaam. Deze zijn gericht op de toegenomen belasting van hart en vaten in met name de tweede helft van de zwangerschap. Door hoge bloeddruk gecompliceerde zwangerschappen vinden hun oorsprong dan ook in het begin van de zwangerschap.

Naast de indrukwekkende gevolgen voor het lichamelijk welzijn van moeder en kind, kleven er aan zwangerschapsvergiftiging een groot aantal psychische en sociale gevolgen. Er blijken bij de getroffen vrouwen (en partners) meer klachten voor te komen op lichamelijk en psychosociaal gebied dan bij vrouwen na een ongecompliceerde zwangerschap. Ook de herstelperiode lijkt langer en de klachten verdwijnen langzaam, soms met restverschijnselen tot gevolg.