Wat is meer geaccepteerd; een jonge vrouw met een ouwe vent of een jonge kerel met een oude vrouw?

Ik vind leeftijdsverschil niet zo belangrijk in een relatie, tot op zekere hoogte. Een 60+'er met een 20 jarige vriend(in) lijkt me een beetje ongezond. Maar ach, wie ben ik om er wat van te zeggen.

Zolang beide gelukkig zijn, is er niets mis mee; wanneer het alleen om het geld zou gaan, wel.

Ik denk trouwens dat er meer jonge meiden met een oude vent hebben, dan andersom.

ik ben jong (24) met een man van 21 jaar ouder, als ik dit vertel zijn mensen altijd eerst een beetje afhoudend en later als ze ons dan samen zien is dat over. een vriendin van mij heeft een relatie met een 19 jarige jonge, zij is 30 ik ken niemand van onze vriendenkring die daar nu aan gewent is.
(en nee mijn man is geen miljonair)
x

Toegevoegd op 20-05-2009 14:37:52
het is puur omdat ik jongens van mijn leeftijd niet kan uitstaan, al mijn vrienden zijn 30+
x

Als de oude man de jonge vrouw accepteert dan is dat voor mij voldoende om ervan af te blijven met mijn mening... Zo ook een oude vrouw met een jonge man, ik laat het helemaal aan hen over, ze zullen wel weten wat kan of niet kan, gelukkig hoef ik daar niet over te oordelen en doe ik dan dus ook niet...

En dat geldt niet alleen voor samengaan of samenleven, dat geldt voor alles wat een ander doet...

De motieven, daar kan ik ook geen zinnig woord over zeggen, ook dat moet je vragen aan de desbetreffende betrokkenen...

:-))

met grote leeftijdverschillen is het toch een beetje zo dat het niet gelijkwaardig is. De jongere zoekt geborgenheid (als bij een ouder) en dat een oudere best een groen blaadje lust snap ik ook. Maar die jongere heeft eigenlijk recht op samen met een soort van leeftijdsgenoot een gezin stichten, samen groot worden en alles ervaren.
Ik heb er een beetje moeite mee als de leeftijdverschillen echt heel groot zijn. Er is dan in mijn gevoel geen sprake van gelijkwaardigheid en gelijke kansen.
Dat ze het oprecht menen met hun liefde voor elkaar geloof ik heel zeker wel. Maar de jongere mist naar mijn gevoel veel.

Ik ben een poosje bevriend geweest met een meisje die min of meer dezelfde opleiding deed als ik. Ze had wat gezondheidsproblemen en we konden gezamelijk met de trein.

Ik was een jaar of 19 en zij in de 20 schat ik. Ze had al een paar keer een relatie gehad en die waren meestal een aantal jaar ouder of zelfs getrouwd...
We hadden het er al eens over gehad dat het er op leek dat zij eigenlijk een vader-figuur zocht.

Een tijdje na de opleiding werd ik uitgenodigd op haar verlovingsfeest. Het was allemaal een beetje vaag, maar zij leek wel enthousiast.
Een grijzende man wordt aan mij voorgesteld... dat bleek haar verloofde te zijn.... Hij was achterin de 50 ofzo. Daar had ze dus niks over gezegd. Met moeite bedwong ik mijn schrik- en afschuwreaktie.

Ik heb haar niet vaak meer gesproken. Man hee, je bent jong... Die ouwe vent, had mijn vader kunnen zijn. Ik had geen zin om daar vrienden mee te worden.

Een paar jaar later was ze al weduwe.... Uh... tja...
Rijk..? Nee, niet dat ik weet.

Geaccepteerd... nee wat mij betreft niet. Een verschil van 10 jaar of een keer 15 jaar kan bij uitzondering voorkomen. Dat kan heel goed werken bij intelligentieverschil.
Maar als je niet oppast heeft het met de zoektocht naar een vader- of moederfiguur te maken.

Toegevoegd op 23-05-2009 00:59:22
Met 20 jaar of meer verschil zit je in zulke verschillende leeftijdsfasen als het goed is. Dat het niet gezond is om dat te matchen.