Hoe kan ik de eenzaamheid aanvaarden

de ene kan er gewoon beter tegen dan de ander

Maar als je anders gewend bent dan zit je nu dus in een bepaalde omstandigheid en dat valt wellicht makkelijker te aanvaarden omdat dat ook weer kan veranderen

Eenzaamheid hoef je niet te aanvaarden.
Het is een keuze al lijkt dat soms niet zo. Er kunnen omstandigheden zijn waardoor je je eenzaam voelt door bijvoorbeeld het verlies van een dierbare of door een relatie die stuk loopt.
Je hebt een keuze om die eenzaamheid te bestrijden als je die keuze maakt ben je al een eind op de goede weg.

Een wijs man van middelbare leeftijd zei eens;
Alleen betekend niet per definitie eenzaam,
Eenzaam betekend niet altijd alleen.

Door in jezelf te geloven en door jezelf te vertellen dat je niemand anders nodig hebt om te bereiken wat je in het leven wilt bereiken.

Maar het is niet mijn advies om eenzaam te blijven. Dat niet. Het leven is stukken plezieriger met mensen om je heen waarmee je kunt praten. Ik zou dus zeggen maak met iedereen een babbeltje om je niet eenzaam te hoeven voelen.

door afleiding proberen te zoeken,b.v. door leuke dingen te gaan doen of vrienden op te zoeken (in 't algemeen dus door andere mensen op te zoeken,b.v. verenigingen,sportscholen,zwembaden,enz.).

vraag jezelf ook af,of jij zelf alleen wilt/kunt zijn.
Wanneer je daar vrede mee kunt hebben,is er natuurlijk niets op tegen om ff alleen te zijn,ook al is het maar voorlopig.

hóe komt 't dat je eenzaam geworden bent (dus: wat of wie is de oorzaak).
En indien dat dus een vervelende oorzaak heeft,moet je hulp zoeken bij vertrouwenspersonen.

Bespreek dan in ieder geval je probleem met alleen te zijn of je alleen te voelen.

Een luisterend oor is héél wat waard en je voelt je dáárdoor dan al minder eenzaam.

Ik weet niet wat je eenzaamheid heeft veroorzaakt,
maar je bent in ieder geval bepaald niet alleen!

Behalve poca haalt iedereen hier de begrippen eenzaam en alleen door elkaar. Die twee kunnen naast elkaar en ook geheel los van elkaar bestaan. Je kunt geweldig eenzaam zijn terwijl je massa's vrienden en kennissen om je heen hebt en dus bepaald niet alleen bent. Je kunt ook graag alleen zijn zonder je eenzaam te voelen. De vraag is nu wat jij bedoelt, Bloosje.
Eenzaamheid is iets waaraan bijna iedere weldenkende mens in bepaalde mate lijdt. Je kunt het ook "je alleen voelen" noemen, maar het heeft niets te maken met je sociale leven. Het verwerken van de dood van een geliefde bijvoorbeeld, is een volstrekt eenzame aangelegenheid. Je kunt er nog met zoveel mensen over praten en nog zoveel steun krijgen, het verwerken moet je uiteindelijk echt alleen doen. Zelfs al heb je een geweldige relatie, zoals ik. Dan nog zijn er momenten van volstrekte eenzaamheid. Ze horen bij het leven en misschien zijn ze beter te aanvaarden als je weet dat ze erbij horen. Praat erover, want iedereen kent het en daar ben je dus niet alleen in!

Helaas, als mens (en als om het even welke soort vermoed ik) kun je eenzaamheid niet aanvaarden. Het zit ingebakken in je genen, je wordt gedwongen om tweezaam te zijn. Je zult dus moeten blijven verder zoeken naar die persoon van het andere geslacht om een koppeltje mee te vormen.

Eenzaamheid is het gevoel alleen te zijn, van geïsoleerd te zijn van 'de anderen'. Onderzoekers omschrijven eenzaamheid als het ervaren verschil tussen gewenste en aanwezige contacten.

Je kunt heel eenzaam zijn terwijl er genoeg mensen om je heen zijn. Eenzaamheid is een gevoel, sociaal isolement , een situatie. Anders gezegd: er is wezenlijk verschil tussen alleen zijn, en je alleen voelen.

Als je zelf het idee hebt machteloos te zijn, is het soms lastig om iets aan eenzaamheid te doen.
Wil je het wel aanvaarden?
Of wil je proberen er iets aan te doen?

Omdat je deze vraag gesteld hebt erken je zelf al dat het een probleem is.
Als je het als een sociaal isolement zit, dus te weinig contacten met gelijkgezindten, dan kun je proberen daar wat aan te doen door sociale contacten op te zoeken daar waar mogelijk.
Als het je eigen basisgevoel is, en het niet te maken heeft met al dan niet contacten in je omgeving, dan is het moeilijker.

Ik weet niet hoe het in Belgie is, maar in Nederland is er een Stichting Eenzaamheid
Misschien heb je iets aan de informatie op hun website:
http://www.eenzaamheid.info/

Bloosje,
de oorzaak van je eenzaamheid is belangrijk.

Komt het door een overlijden?

Als het een overlijden is moet je eerst een rouwproces doormaken en aanvaarding krijgen. Hierover ken ik niet zoveel.

Komt het door een stukgelopen relatie of door een moeilijke relatie?
Indien het aan je relatie ligt, praat er dan over met je levensgezel. Jullie moeten hier samen doorkomen. Hij of zij moet jou begrijpen en hij/zij moet het ook weten.
Veelal weet de andere partij het niet. Zij/hij kan er dus ook niet aan meewerken.
Ik maakte het mee dat mijn ex-vriendin zich ook dikwijls alleen voelde. Ik was uit werken of naar het hockey met de vrienden, enzovoort. Ik besefte het niet tot het te laat was.
Zij zei het me pas toen we uit elkaar gegroeid waren en het schip verdronken was.
Als het dit soort eenzaamheid is moet je erover praten met je partner of met anderen.
Hierover kan ik je wel raad geven en meer vertellen hoe ik het ervaren heb, over rouwprocessen zoek je best hulp bij zielsverwanten die het ook meegemaakt hebben.

Ik wens je alvast veel sterkte en weet: Je staat nooit alleen!

als je bedenkt hoeveel verborgen miserie binnen talrijke
huisgezinnen bestaan
alles geeft zijn voordeel alleen zijn heeft ook zijn voordeel.
En bedenk ook dat u situatie snel kan veranderen
je kan dat niet altijd plannen .
al eens gehoord van liefde op het eerste gezicht.

Als je je eenzaam voelt, komt dit meestal door omstandigheden die er in zijn geslopen. Dat hoef je niet zo te laten. Het vraagt wel actie om er uit te komen.
Wil jij heel graag mensen ontmoeten of met anderen iets ondernemen of gewoon gezellig babbelen, dan kun je op verschillende manieren mensen ontmoeten.

Afhankelijk van je leeftijd en je interesses kan dat zijn:
via een hobby of sport, een buurthuis waar dingen worden georganiseerd, via internet of een advertentie waarin je een oproep doet etc.

Als je graag je situatie anders wilt hebben, bedenk dan hoe jij het graag wel wilt en kijk welke kleine stappen je wat dichter bij kunnen brengen naar wat jij wilt.

Heb je jezelf in het verleden wel eens minder eenzaam gevoeld?
Wat deed je toen?
Met wie deed je dat?
Welke keuzes maakte je toen?
Kun je dat voor je situatie nu ook gebruiken?

Kijk eens om je heen waar er een mogelijkheid is om eens contact te maken.

Ik wens je veel warmte en aandacht.

Je moet dit niet proberen te aanvaarden , want anders vervreemd je helemaal . Niemand kan zonder mensen !! Zelf heb ik best wel veel vrienden en kennissen , en toch als ik weer thuis ben dan bekruipt mij dit gevoel ook heel vaak van eenzaamheid . Vooral in de herfst en in de winter . Moet er bij zeggen dat ik ook wel eens blij ben dat ik alleen ben , want heb eigenlijk nooit zo van drukte gehouden . Zelf zorg ik dan dat ik wat te doen heb , niet gaan piekeren . Zorg dat je onder de mensen blijft , en succes verders .

Bloosje, ik neem aan dat je met eenzaamheid bedoelt dat je alleen bent. Als je zelf vindt dat je je eenzaamheid moet aanvaarden, ben je naar mijn gevoel echt eenzaam en ga je bij de pakken neerzitten. Probeer hier uit te breken. Ik ken natuurlijk je omstandigheden niet, maar misschien is vrijwilligerswerk iets voor jou, op een school of in een bejaardentehuis. Dan kom je uit je isolement, en zul je zien dat er heel veel waardevolle mensen bestaan. Bovendien zul je merken hoe gewaardeerd je wordt, en dat is weer goed voor je zelfrespect. Sterkte ermee!