Ik denk dat ik borderline heb, en nu verder?

Omdat je iets over borderline hebt gehoord betekent het niet dat je het gelijk hebt.

Zorg zelf dat je een leuk eigen leven krijgt. Wat maakt je het meeste ongelukkig? Jongen? Laat die dan een tijdje links liggen. School? Ga op school praten met een mentor. Thuis? Ga met je ouders praten of ga verhuizen.

Je moet de oorzaak van het probleem vinden en daar iets tegen doen.

Stapje voor stapje en niet alles in één keer tegelijk.

Kan het niet de puberteit zijn ? Je moet de oorzaak zoeken waarom je je zo voelt maar met je huisarts praten is altijd een goed idee !

Je kunt heel goed naar de huisarts gaan, dat raad ik je echt aan! Hij kan je doorverwijzen naar de juiste hulpverlening. Het is niet slim om je eigen diagnose te gaan stellen, borderliner is veel meer en is heel erg heftig. Veel mensen zullen zich hierin herkennen maar hebben toch geen borderliner.
Je kunt je problemen bij de huisarts voorleggen, vertel hem precies wat je klachten zijn (stemmingswisselingen enzo). Hij kan je doorsturen. Als je een goede behandelaar hebt zal hij of zij het gesprek met je aangaan en precies bekijken wat je problemen zijn, waar ze vandaan komen en hoe je ze kunt oplossen. Hij of zij kan je ook een test afnemen om te zien of je echt borderliner hebt.
Bespreek het dus met je huisarts en ik wens je veel succes!

Ik betwijfel of je borderline hebt. Jouw verhaal zegt dat je kritisch naar jezelf kijkt en dat is nou precies wat borderline patienten niet doen.

Je zit nu midden in de pubertijd, een van de meest ingewikkelde en zware periodes van een mensenleven. Hormonen gaan aan de haal met je en je bent bezig jezelf en je ware identiteit te vormen. Nogal logisch dat je dan soms stemmingswisselingen hebt. Veel pubers hebben er last van.

Op momenten dat je niet lekker in je vel zit, is het verstandig om er even op uit te gaan, of iets leuks te doen. Ga niet zitten piekeren of je huisgenoten lastigvallen ;)

Praat veel met je ouders, dat helpt echt, hoe raar het misschien voor jou ook klinkt.

Maar als je het allemaal niet vertrouwd en het wordt van kwaad tot erger, dan is het verstandig om eens met de huisarts te gaan praten.

Hoewel ik man ben, en dus niet precies weet hoe een meisje van 16 zich voelt, weet ik wel dat jongens en meisjes van die leeftijd zich vaker bijzonder rot kunnen voelen. ECHTER: op internet zoeken en dan voor jezelf de diagnose borderline stellen is niet verstandig. Als je je bovenmatig beroerd (kut) voelt, is het verstandig je tot je huisarts te wenden, of, als die mogelijkheid er is, tot een erkende homeopathische arts, die zullen in staat zijn te zien of jij inderdaad een persoonlijkheidsstoornis hebt, en dus hulp nodig hebt, of dat het inderdaad "slechts" puberen is, in welk geval je misschien ook wel hulp nodig hebt, maar op een andere manier. Toen ik zo oud was, heb ik ook een keertje een goed gesprek met mijn huisarts gehad, en bleek het de pubertijd te zijn, maar nu, vele jaren later voel ik mij toch nog wel van tijd tot tijd "klote", dat heeft ieder mens, dus niet te gauw in de put kruipen.
16 jaar is een leuke leeftijd, er komt dan een heleboel op je af, en je hebt nog een heleboel jaren voor de boeg waarin je jong bent, veel te vroeg dus om al te gaan klooien met borderline.
Kop op, ga iets leuks doen en gebruik je jeugd een beetje positief.

Volgens mij ben je "gewoon" aan het puberen.
Praat je zelf niet ziek over iets wat je gehoord zou hebben.
Praat eerst eens met je ouders dat is beter dan direct naar de huisarts te vliegen.
Je wil graag hulp. Zoek het bij de mensen die het dichtst om he heen staan en vertel je angst.

Hulp zoeken heb je zojuist gedaan, anders zou je deze vraag niet hier stellen.
Misschien is het niet de huisarts, maar je stelt hem wel, dus petje af voor jou.
Of je het hebt, weet ik niet, maar daar kan je huisarts jou het beste over voorlichten.
Samen met hem of een specialist kun je erachter komen waarom jij je zo kut voelt en wat je eraan kan doen om je weer super te voelen.
Ik wens je veel strekte meisie.

Als je denkt dat je zoiets mankeert, is naar de huisarts gaan wel de eerste stap, die wijst je vervolgens door naar een GGZ-instelling (die willen je niet zonder doorverwijzing).

Maar eigenlijk ben je nog te jong om een diagnose als borderline te kunnen stellen (wat niet wil zeggen dat je het niet hebt). Dat kan pas als je volwassen bent. Je zit nu, afgaande op je leeftijd, ws. nog midden in een moeilijke periode genaamd puberteit. Een goede psychiater (want alleen die mag het) zal je dan ook (nog) niet de diagnose borderline geven.

Overigens kun je best borderline hebben en zelf om hulp vragen. Heb ik ook gedaan (ja, heb/had het ook).

Ook jezelf niet snijden is nog geen teken dat je het niet hebt. Sommigen automutileren (zo wordt dat genoemd) in het geheel niet, sommigen doen het op andere manieren dan snijden (branden, knijpen, slaan, expres teveel drinken, op sexueel vlak, etc.)

Ga naar je huisarts.
Niet lullig bedoeld maar als je weet dat er iets mis is met je dan wordt het tijd voor actie!
Denk niet teveel na, dat helpt je niet maar denk in oplossingen!
Je huisarts heeft geleerd voor dit soort zaken en weet dus hoe hij/zij dat moet oppakken.
Misschien word je doorgestuurd naar een specialist, ik weet het niet maar dat je hulp nodig hebt is duidelijk, hier in Nederland heb je goeie hulpinstanties, maak daar gebruik van.

Ik herken het.
Maar ik denk, dat iedereen die een stukje over borderline gaat lezen zichzelf een beetje "herkent".
Het zijn dingentjes waar iedereen mee te maken heeft. Niet iedereen kan alle juiste hoeveelheid stofjes in de hersens hebben.
Iemand met borderline (spreek uit ervaring vanuit omgeving) die is soms zwaar depressief en wil dan het liefst dood of iets dergelijks. Soms is een persoon heeeel vrolijk en smijten ze met geld wat ze eigenlijk niet hebben. Ze zijn goed in chanteren en vinden, dat zij zelf gelijk (bijna altijd) hebben.

De gene die ik ken wie het heeft zou het zelf nooit toegeven. Alleen op de momenten dat ze zichzelf "zielig" vind en er dus mee wil "chanteren" van: maar ik ben ziek.

Ik denk toch dat je dit het beste met de huisarts kan bespreken. Wellicht ben je gewoon bezig met je puberteit en je hormonen en moet jij jouw weggetje in dit leven vinden. Probeer niet te veel bij die gedachte te blijven en geniet lekker van je daaggies.

Succes

Als je je regelmatig rot voelt en af en toe is stemmingswisselingen hebt wil nog niet zeggen dat je borderline hebt.....
Denk dat iedereen ooit zich wel is kut voelt of af en toe stemmingswisselingen heeft....

Elk mens heeft kenmerken van borderline,
je zou natuurlijk naar de huisarts kunnen gaan, maar dan moet je niet gaan met de vraag of je daar voor onderzocht kan worden, Borderline mag en word niet vast gesteld onder de 18 jaar. Ik heb zelf redelijk wat borderliners in mijn familie en de 1 zoekt wel hulp en de ander niet, niet elke borderliner is het zelfde.
Ik hoop dat de diagnose borderline nooit bij je wordt vast gesteld want dan ga je het waarschijnlijk nog heel zwaar krijgen:)

Suc6

Als de prognose borderline wordt genoemd betekent dit eigenlijk dat men al de andere mogelijkheden heeft kunnen uitsluiten.

Ik heb een aantal meisjes gekend die onder de categorie 'borderline' heetten te vallen.

Één van de belangrijkste kenmerken van borderline is echter dat je automutileert, dat je jezelf dus beschadigt.

Dat doe jij, gelukkig, niet. Je kunt ook 'gewoon' af en toe wat depressief zijn..

Vaak is de reden voor de depressie ergens in het verleden te vinden. B.v. misbruik, incest enz. enz.

Wat o.a. ook mogelijk is, is dat je hersenen geen of een te weinig aan endorfine produceren.

Je kunt dit laatste door je eigen huisarts laten onderzoeken.

Ondanks het feit dat ik niet geloof dat jij aan borderline lijdt..geloof ik wèl degelijk dat je het heel moeilijk hebt.

Als ik iets voor je doen kan..mail mij maar, dan.

Groet,

Ton

Iedereen herkent wel iets in borderliner. Neem contact op met GGZ om een test te doen of ga eerst langs je huisarts voor een verwijsbrief.