Waarom vinden sommige Nederlandse mensen het veel leuker/beter om met Nederlandse mensen om te gaan en niet met buitenlandse mensen?

Dat heeft met verschillende dingen te maken. Als Nederlander ben je de Nederlandse cultuur gewend, dus mensen met diezelfde cultuur begrijp je sneller. Bij cultuur hoort ook taal. Als je met een Nederlander praat, begrijp je ook de nuances van die taal. In andere talen kun je wel een gesprek voeren, maar niet zoals in het Nederlands.
Ditzelfde zie je binnen Nederland ook, in de periferie van Nederland is men niet bijzonder dol op 'Hollanders', en andersom wordt er vanuit Holland neergekeken op die 'boeren'. Hoe dichter iemand bij je staat, qua cultuur, denken e.d., hoe liever je met iemand omgaat.

volgens mij omdat pure nederlanders geen andere taal kunnen. Ze kennen de andere cultuur niet en ze vinden het eten misschien niet lekker.

Zoals hierboven heeft het met de culturele achtergrond te maken. Het van nature temperament van buitenlanders kan ook anders zijn, waardoor dit wat beangstigend of overheersend/ storend kan overkomen merk ik in mijn omgeving. En het 'onbekende' voelt ook niet voor ieder even prettig denk ik.

Omdat wat de boer niet kent ,dat eet hij niet.
Ik ga op mijn werk om ,met een Turk,een Irakees,en iemand uit Armenie,en iemand uit Bosnie.
En ik kan er net zo goed mee opschieten als iemand uit Nederland.
Vaak zijn het voor de buitenstaanders gewoon allemaal buitenlanders.
Maar als je deze mensen een maal kent,dan kun je er heel wat van leren,en er goeie vrienden aan hebben.

Angst voor het onbekende? Zoals bepaalde mensen zeggen niks van buitenlanders te moeten hebben, maar in Frankrijk op vakantie gaan, pizza en shoarma eten en Amerikaanse films kijken.
Als je over de drempel stapt, blijkt vaak dat contact met andere culturen heel erg verrijkend kan zijn, voor beide kanten.
Overigens bestaan 'pure' Nederlanders niet (het Nederlandse volk is van oudsher al een mix van allerlei volkeren en stammen uit een ruim gebied in NW-Europa).

Ik heb haren bij vluchtelingenwerk gewerkt en vele boeiende, lieve, interessante, en ook vervelende mensen leren kennen uit andere landen. Ook heb ik via ander werk mensen uit andere culturen leren kennen. Maar ook ik zeg, het is fijn om aan een half woord genoeg te hebben als je met mensen uit je eigen cultuur om gaat.
Het is gewoon het gemakkelijkst, het is wentelen in je eigen geur, in je eigen geschiedenis.

Voor de klik met mensen uit andere culturen is veel meer inspanning nodig, van beide kanten.

Het is volgens mij dus voor het grootste deel gemakzucht.
Niet de moeite willen nemen kennis te nemen van het onbekende.

Toegevoegd na 7 uur:
jaren gewerkt uiteraard

Ach, vaak hebben die 'pure' Nederlanders voorouders die al dan niet als vluchteling ergens anders vandaan komen, vaak al eeuwen geleden maar dat maakt niet uit. Je moet het verschil tussen verschillende culturen niet onderschatten maar als je ervoor openstaat, er doorheen kijkt, dan vind je algauw dat die verschillen helemaal niet zo'n rol hoeven te spelen. Als ik eenmaal contact heb, zelfs via de tolkentelefoon, heb ik niet eens meer in de gaten wat voor nationaliteit en cultuur degene tegenover mij heeft. En daar gaat het wat mij betreft om, gewoon om contact.

Dit heeft niets met Nederlanders te maken, je ziet het in alle culturen.

Wat ik hieronder doe is generaliserend, het zal voor sommige mensen best anders werken maar onderstaand geldt voor het grootste deel van de Nederlanders.

Op de eerste plaats is het zo dat je vasthoudt aan wat je al kent, je doet de meeste vriendschappen op in je middelbare schoolleeftijd en bij je evt. vervolgopleiding en je familie krijg je vanzelf al mee. Daarna komt er gemiddeld genomen niet zo heel veel meer bij, behalve nog eens een leuk iemand die je leert kennen op je werk, op de sport, tijdens de zwangerschapsgym... Je hebt je eigen kringetje waar je genoeg aan hebt. Als er dan een buitenlands gezin in je straat komt wonen ga je die niet meteen in je hart sluiten.

Op de tweede plaats is het zo dat je makkelijker aansluiting krijgt bij mensen met dezelfde achtergrond en dat het minder eng is om met 'soortgelijk volk' om te gaan. Je weet van te voren ongeveer wat voor soort reactie je kunt verwachten en je begrijpt elkaars taal goed.

Dit zeg ik niet om de Nederlanders vrij te pleiten van xenofobie. Ik heb zelf 4 jaar in het buitenland gewoond en daar ervaren dat mensen echt niet met open armen op je staan te wachten, ook al stel je je heel open op, leer je de taal en integreer je dat de stukken er vanaf vliegen.

ik ken geen Nederlands die puur alleen met Nederlands willen omgaan. ik ben zelf buitenlands vrouw getrouwd met
Nederlands man. en ons kinderen hebben zowel nederlands en buitenlands vriendjes. ik heb zelf ook buitenlands vriendinnen en nederlands vriendinnen. bij ons telt 1 ding
niet met de verkeerd mensen omgaan. en dat heb je in alle
culturen.

je voelt je meteen verbonden ,vooral door de taal denk ik
vooral in het buitenland bind je dat ook, daarom dat veel mensen in het buitenland wel goed met elkaar overweg kunnen terwijl ze in hun eigen land vaak op elkaar neekijken, de eensgezindheid is groter, samen sta je sterker
natuurlijk heeft het met de cultuur te maken, de geschiedenis die je als land hebt beleefd ,de plaatsen die je kent, je voelt je meer verbonden, als een familie