Waarom kun je zo beroerd voelen als iemand zegt dat je iets niet goed hebt gedaan?

Omdat je voelt alsof je niet aan de verwachtingen hebt voldaan. Dit kan een domper zijn, omdat je toch heel goed je best hebt gedaan. Misschien ben je bang dat de ander denkt dat je er met de pet naar gegooid hebt; dus dat de ander niet ziet hoeveel aandacht jij er aan besteedt hebt.

Probeer je het niet aan te trekken hoe lastig dit meestal ook is. Het is een persoon die dit zegt en die jou niet helemaal goed benadert. Als je je beroerd voelt dan hecht je een (te?) grote waarde aan wat gezegd wordt. Vervolgens kan je kiezen om verder in gesprek te gaan met degene die dit zegt en dan kom je er samen òf uit òf niet.
In dat laatste geval is er volgens mij iets mis in de verhouding tussen jou en die iemand.

Tegen ongefundeerde kritiek kun je je innerlijk wapenen door overtuigd te zijn van het feit dat je iets wèl goed hebt gedaan.

Echter..je kunt van iets of van jezelf overtuigd zijn en het tòch bij het verkeerde eind hebben.

Stel je daarom in op het feit dat men je probeert te helpen met wellicht opbouwende kritiek..maar dat mensen daar soms wat onbeholpen mee aan kunnen komen.

Vaak lijken mensen in hun antwoorden onaardiger dan zij feitelijk zijn..Houd dat ook een beetje in je achterhoofd.

Men meent het echt niet zo kwaad als het soms lijkt.

Stel je dus niet te kwetsbaar op als je de mening van iemand gaat krijgen.

Besef dat ook die ander het verkeerd zou kunnen zien..

Als je je op bovenstaande mogelijkheden instelt zul je beter met feed back kunnen omgaan en je dus minder onprettig voelen bij het krijgen ervan.


Gr. Ton

Je wilde het graag goed doen.
Je hebt je best gedaan.
Je dacht dat je het goed gedaan had.
Daarmee verwacht je complimenten en dat is een fijn gevoel.

Dan komen die verwachtingen niet uit en dat is altijd een enorme domper.
In een werksituatie hoeft dat niet alleen aan jou te liggen: een leidinggevende moet duidelijke opdrachten geven en ook nagaan of het goed is overgekomen.

"Je beroerd" voelen is niet goed. Je kunt teleurgesteld zijn, nagaan wat er mis is gegaan en dan besluiten er wat van geleerd te hebben.
Daardoor groeit je zelfvertrouwen.

Dat heeft te maken met je eigen verleden. Het is een onbewuste herinnering die jij hebt, dus angst, falen, geen vertrouwen, nooit goed genoeg, niet goed kunnen doen, enz.

De emotie die jij hiermee krijgt, sla jij kennelijk op in je lichaam. Misschien wel in je maagstreek/darmen. Daardoor kan je je misselijk gaan voelen.
Dit is de stress.

Probeer voor ogen te houden, dat de kritiek op (bijv.) je afgeleverde werk is, en níét op jou als persoon.
Vaak krijg je feedback van mensen, die jou helemaal niet kennen, en dus ook niet kunnen beoordelen, in hoeverre je iets van je 'wezenlijke zelf' in het werk gestopt hebt. Ze kijken sec alleen maar naar het resultaat, en dat wordt langs een lat gelegd, en goed/niet goed bevonden.

Weet voor jezelf, dat je het naar beste vermogen gedaan hebt : meer kan niemand van je verwachten.

De enige feedback die je je aan zou moeten trekken is de feedback van mensen, die heel belangrijk voor je zijn.
Mensen die je wél kennen, en je echt alleen maar willen helpen als ze iets zeggen.
Alle andere mensen zijn niet écht belangrijk, dus geef ze ook niet de macht over jouw stemming.

Luister naar de aanwijzingen van de feedbackgever op je werk, en probeer het 'in dat straatje' opnieuw te doen en in te leveren. Zoals 'ze' het willen hebben, zo kunnen 'ze' het krijgen...Soms is een opdracht niet duidelijk genoeg gegeven : als jouw werk dan niet goed genoeg is, ligt de oorzaak niet bij jou, maar bij de opdrachtgever....

Dus twijfel niet aan jezelf, als vreemden/collega's niet tevreden zijn over je werk.
Weet voor jezelf, dat je het zo goed mogelijk gedaan hebt, haal even diep adem, en morgen is er weer een dag....

Omdat jij daar een negatieve verbinding voor jezelf aan hebt gekoppeld, waarschijnlijk in je jeugd ontwikkeld. Dingen niet goed doen zorgde voor boze ouders/ boze leraren.. en dat zorgde weer voor een beroerd gevoel bij jou.

Als je beseft dat er geen goed of fout bestaat, dat alles relatief is, kun je alleen tot inzicht komen dat een andere manier van handelen tot een andere uitkomst leidt, in een bepaalde situatie. En neem je dat mee in je volgende acties. En bepaal je zelf per situatie wat het gunstigst is.

Ik denk dat de enige manier waarop je je beroerd kan voelen is als je eigenlijk wel weet dat het fout was, maar toch hebt gedaan.. Schuldgevoel/Schaamte.

Hoe tevredener je bent over iets wat je gedaan hebt, hoe groter zal de teleurstelling zijn, als een ander dat niet vindt.
Maar...het hangt er wel vanaf, hoe oordeelkundig jij die ander acht! En ook wat je verdere betrekking met die ander is, in relatie tot hetgeen gedaan is.
Stel: je hebt je burgelijke tuintje geheel omgetoverd in een paradijs van wilde bloemen en kruiden.
Je schoonmoeder, de burgerlijkheid zelve, waar je toch al een wat wankele relatie mee onderhoudt.. mekkert dat ze het maar een wildernis vindt. Een groter compliment kun je niet krijgen..
Echter, je werkgever, jouw grote voorbeeld, die zelf een nog veel progessievere tuin heeft en die je geinspireerd heeft de afrikaantjes eindelijk eens in de kliko te mieteren, kan je helemaal ongelukkig maken met (zelfs voorzichtige) kritiek.
Het mooiste is, als het je weinig kan schelen wat anderen vinden van wat jij gedaan hebt, tenzij het iets betreft dat je voor die ander gedaan hebt. Bijvoorbeeld omdat je die ander wilt verrassen of ervoor werkt.
In die gevallen is het verstandig je vooraf heeeeeel goed te informeren wat de ander belangrijk, goed , mooi of wenselijk vindt. Daar kun je dan een hoop beroerde gevoelens mee voorkomen.

De vraag kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden. Het hangt af van wat voor relatie je met die persoon hebt. Is het inderdaad je werkgever? Is het een goeie vriend? Je partner? Iemand die je eigenlijk helemaal niet kent?
Gaat het inderdaad om iets persoonlijks wat je voor iemand hebt gedaan met liefde en hard werken? Of gaat het om een opdracht van je werk? Is het iets wat je deed waarbij een onbekende je aansprak op iets?

Je gevoel wat je krijgt is je eigen gevoel. Het kan ook zijn, wat al gezegd is, dat je het ermee eens bent wat de ander gezegd heeft en je ervan baalt dat je daar zelf niet aan gedacht hebt.

Soms gaat het ook om de manier waarop iets gezegd wordt omdat je in je eigen waarde geraakt wordt.

Ik denk dat je je af zou kunnen vragen of het de moeite waard is om je daar ongelukkig over te voelen. Of vind je ondanks de feedback dat je het toch goed gedaan hebt dan kun je je afvragen of het de moeite waard is om er een gesprek over aan te gaan met die persoon en te uiten wat je dwars zit.

Waarom voel je je beroerd?
Antwoord: Omdat iemand iets gezegd heeft en/of op een bepaalde manier waardoor je het je persoonlijk aan trekt.
OF je hebt er moeite mee dat je harde werk onvoldoende waardering krijgt door anderen.
Maar wat ga je eraan doen? Het is jouw gevoel namelijk.
Wat is die persoon jou waard?
Is het het waard om het de volgende keer wel te doen zoals die persoon vind dat je het moet doen?
Of vind je dat je het wel goed gedaan hebt, dan hebben jullie een menings verschil. Jij mag je mening hebben en de ander ook.

Ik hoop dat je er wat mee kunt.

Groet

Het confronteert je met je minder sterke punten, en die onderkennen we niet graag. Word je eraan herinnerd, dan voel je je schuldig, boos of onzeker. Kritiek wordt dan opgevat als aanval op de persoon, terwijl het in de meeste gevallen echt niet zo is bedoeld. Vooral bij mensen die toch al niet zo’n hoog zelfbeeld hebben, kan kritiek hard aankomen.
Je kunt het het aannemen van kritiek vergelijken met het aannemen van een compliment: ben je geen ster in het één, dan is de kans groot dat het ander je ook niet goed zal afgaan.
Aan beiden ligt onzekerheid ten grondslag. Waarmee niet gezegd is dat zeer overtuigd zijn van jezelf de oplossing biedt, want ook dan sta je niet open voor kritiek.Het gaat om de balans: weten wat je waard bent, maar met een open blik naar de buitenwereld.

Die open blik begint met luisteren. Luisteren naar compliment én kritiek om zo jezelf beter te leren kennen. En hoe beter je jezelf kent, hoe beter je weet welke kritiek je maar beter ter harte kunt nemen, en welke je met een gerust hart terzijde kunt schuiven.

Dat kan verschillende redenen hebben.
- het kan zijn dat jij heel gevoelig bent voor opmerkingen over wie je bent en wat je doet
- het kan onverwacht (en ongevraagd) zijn gegeven
- de feedbackgever weet niet hoe hij/zij dat op een juiste manier kan doen
- jij vindt het heel belangrijk wat deze persoon van jou vindt
- je hebt heel erg je best gedaan en nu krijg je deze opmerkingen
Er zijn vast nog meer redenen te verzinnen waarom dit gebeurt en dat jij je er zo rot door voelt.
Het is belangrijk om te weten dat wat iemand anders over jou zegt, je gedrag, niet DE waarheid is.
Degene die een opmerking heeft over jouw gedrag vindt dat omdat hij/zij het anders zou doen, andere verwachtingen heeft, jou wil beschermen etc. Er is voor diegene altijd een goede reden om iets over een ander te zeggen. Die goede intentie zie je alleen niet altijd.

Feedback op een goede manier ontvangen kun je zo doen:
- je bedankt de gever voor zijn visie
- je neemt die informatie mee en denkt er rustig over na wat iemand nu werkelijk heeft gezegd (zonder oordelen maar kijkend naar de feiten)
- dan beslis JIJ of je het zinvolle feedback vindt
- de volgende keer in een dergelijke situatie kun jij dit meenemen in je handelen/gedrag
- OF je vindt de feedback niet nuttig en vindt de manier waarop jij het hebt gedaan prima
De gevolgen van jouw gedrag zijn jouw verantwoordelijkheid. Het is helemaal aan jou of jij wat je gedaan of gezegd hebt goed genoeg vindt of dat je het de andere keer anders zou doen of wilt leren het beter te kunnen.
Het hangt ook heel erg af van wie het zegt. Als je leidinggevende dit zegt, is het goed om eens met die persoon te praten en te vragen wat jij anders zou kunnen doen en of je hierin bijvoorbeeld begeleiding of scholing kan krijgen het te verbeteren. Is het een familielid of vriend(in) dan kun je vragen naar de reden waarom zij/hij vindt dat het anders moet.
Belangrijk is dat JIJ de baas blijft over jouw gedrag en acties. Vindt jij de reactie van anderen op jou regelmatig vervelend en wil je dat echt zelf graag anders zien, dan kun je kijken hoe jij dat kunt veranderen.
Misschien heb je te weinig eigenwaarde en dan kun je daaraan werken door eens te praten met een coach of een ander persoon die je vertrouwt en jou daarbij kan ondersteunen.

Feedback is een mening van een ander waardoor je kunt groeien. Het is iemand die op een andere manier naar je kijkt en daar kun je iets mee doen of niet. Dat is helemaal aan jou!