Mag je een verzoek ook weigeren?

Hmmm vreemd verzoek. Hoe kun je nou van een kleur in de stress raken.
Maar goed, ik vind dat je altijd rekening met elkaar moet houden. Echter vind ik dat, als deze mevrouw bij jou op bezoek komt, zij met jou rekening dient te houden. Niet andersom.
Dat iemand in de stress raakt van een kleur, is naar mijn idee onder te brengen onder het kopje aanstelleritis!
Dus ik zou tegen mijn zoon zeggen dat ze van harte welkom is, maar dat je niet je hele huis op de kop gaat zetten voor d'r. Zij past zich maar aan jou aan.

Wat een onzin. Ik zou tegen je zoon zeggen dat je dacht dat het een grap was. Hij kan dit onmogelijk serieus menen lijkt me.

waarom je huis aanpassen aan haar zij komt bij jou op visite en niet andersom.
Als ze daar problemen mee heeft is het haar probleem.
tegen je zoon zeggen dat ze mag komen maar dat je je huis niet aanpast voor haar.
ze moet je maar nemen zoals je bent

Wat een b*llshit,
Als je toevallig alleen even nu het hele huis vol met oranjegekleurde voetbalparafernalia zou hebben KAN ik me er nog iets bij voorstellen, want dat maakt natuurlijk een bepaalde indruk die hij wellicht op zijn schoonouders niet wil maken, maar als je gewoon veel oranje in je interrieur hebt omdat je dat mooi vind, zoals ik een oranje bankstel en accessoires heb staan (al leg ik daar in de voetbaltijd ook liever even een kleedje over - vanwege ie indruk ;-) ) hoort dat gewoon bij jou huis, en moet je dat gewoon lekker zo laten. Zou toch te gek worden zeg ; straks wil ze nog alleen naar brocaten gordijnen kijken en uit edgewood kopjes drinken.

Ik mag toch aannemen dat de aanstaandeschoonmoeder van je zoon een volwassen vrouw is die zich bij een vreemde een beetje weet te gedragen, zefls als de inrichting haar smaak niet is. Zoniet, dan krijgt die jongen nog heel wat met haar te stellen !

Stress krijgen van een kleur vind ik overigens al niet heel erg volwassen klinken, maar dat terzijde.....

Tja, te gast is te gast he? Dus wat mij betreft is het eerder dat de bezoekende schoonmoeder zich neer moet leggen bij het feit dat in jouw inboedel veel oranje aanwezig is. Of heeft ze iets van een psychische stoornis waardoor ze volledig doordraait van de kleur oranje? Want dan is het simpelweg de vraag of het wel verstandig is om bij jullie langs te komen of dat een gezellig terrasje een betere lokatie is.

Mijn idee is dus: Jullie huis is jullie huis en niemand heeft het recht om jullie te vertellen hoe je dat van binnen aankleedt. Als mensen zich storen aan de oranje kleur van whatever je in je huis hebt moeten ze zich daar simpelweg maar bij neerleggen, of niet komen/een alternatieve lokatie voorstellen. Is het een gek idee om tegen je zoon te zeggen:"Ze zijn harstikke welkom, wat een leuk idee! Maar ik ga niet mijn hele boel versjouwen." Dan kan z'n verloofde aan haar moeder vragen of ze zich een dagje neer kan leggen bij een oranje leefomgeving.

Dan zijn het vreselijke dagen voor deze vrouw :)
Niet op dat verzoek ingaan, dat zijn dingen waar je geen rekening mee kán houden.
Is iemand allergisch voor honden dan kan je best je hond even buiten laten tijdens dat bezoek, dat zijn dingen waar je rekening mee kan houden.
Maar het onrustig worden van een kleur....dat is iets waar deze mevrouw zelf mee moet leren omgaan, daar hoef jij je niet aan aan te passen

Natuurlijk mag je een verzoek weigeren - en zéker, als het erom gaat te verloochenen wie jij bent. De omgeving, die jij rondom je gecreëerd hebt, en waar jij je fijn en 'thuis' in voelt, is jouw persoonlijke wereld, en wie bij je op bezoek komt, stapt die wereld binnen, en heeft dat zonder enige twijfel te nemen zoals het is...Mooi vinden hoeft niet, maar accepteren wel.
Je zoon zou de moeder van zijn verloofde kunnen waarschuwen, dat de kleur 'oranje' in jouw huis duidelijk aanwezig is, en als ze dat niet aankan,dat ze dit dan moet zeggen, en dat je elkaar dan op neutraal terrein zou kunnen ontmoeten : een restaurantje, of een hotelletje in de buurt.
Zo blijft de keuze bij de moeder van zijn verloofde, en hoef jij jezelf geen geweld aan te doen. Want toneelspelen hoort niet thuis bij een werkelijke ontmoeting tussen mensen, vind ik.

Ik zou er inderdaad niet in mee gaan om alles in je eigen huis voor een kort bezoek van -in feite, een vreemde, compleet overhoop te halen.
Ook om het feit dat het om de ouders van je zoon zijn verloofde gaat. Je zult ze hoogstwaarschijnlijk in de toekomst meer gaan zien, en dan zal het zeker lastig worden dat jij elke keer je interieur moet omgooien omdat iemand anders zich stoort aan je favoriete kleur.

En als laatste, maak je er vooral niet te druk om, het gaat om een kleur, en men wil bij jullie langsgaan...
Wedden dat als je alles knaloranje laat, dat je er niemand over zult horen?

Is dit een grap ? Ze neemt het maar zoals het is ,en uw zoon ook,ze hoeven toch niet te komen ?

Maar dat vraagt u niet ,uw vraag is hoe u het op een fatsoenlijke manier tegen uw zoon kunt zeggen ;

Ik zou zeggen dat het echt onbegonnen werk is om al het oranje weg te halen ,en dat u dat geen prettig idee en verzoek vind,en vragen of het dan misschien een beter idee is om ergens in een restaurantje in de buurt af te spreken.

laat hem daar dan maar wel eerst heen bellen of ze niks oranje in de zaak hebben,hahaha

Als die vrouw niet een héél bijzondere psychiatrische aandoening heeft waardoor ze bij het zien van oranje onmiddellijk in een heuse psychose schiet, zou ik zeggen:

Doe
niet
zo
raar.

Natuurlijk kun je dit weigeren. En wat betreft de goede manier om dat te doen: gewoon zeggen dat het jouw huis is, en dat de schoonmoeder van je zoon van harte welkom is. In jouw huis. Zoals het is. En daarmee is de kous af. Verder hoef je geen excuses te bedenken, het verzoek om op die manier je huis aan te passen is volkomen onredelijk.

Wanneer ze dan langskomt, probeer haar niet te zien als de vrouw van het onredelijke bezoek. Het zou best kunnen dat ze dat verzoek zelf niet gedaan heeft, maar dat het helemaal van je zoon komt, die heel graag een goede indruk wil maken en een beetje te ver gaat wegens zijn kennis dat zijn schoonmoeder een hekel aan oranje heeft. Verliefde mensen doen dat soort gekke dingen.

Je zoon schaamt zich voor jouw. Hij kan je kennelijk nog niet zien zoals jij bent. Waarschijnlijk heeft hij hier nare herinneringen van.

Jij moet hierin sterk blijven. Blijf in je eigen kracht. Hij zal je moeten leren accepteren zoals jij bent en niet zoals jij je graag zou willen zien. Dit is een drama van hem.

Dit is een proces waar doorheen moet, jij zult dit proces moeten stimuleren. Maar niet door jouw oranje prulletjes weg te halen. De pijn die hij lijdt, zal hem ook door dit proces heen helpen.

Wees jezelf, en zeg tegen je zoon dat je het niet zult doen. Zowel hij als zijn verloofde moeten accepteren zoals je bent. Ook visite zal dit moeten.
Ik ken de moeder van de verloofde natuurlijk niet. Maar het lijkt erop alsof alles rond haar draait.

Dit verhaal lijkt heel erg op de film: The birdcage, met Robin Williams. Kijk deze maar eens.

Rekening houden met de wensen van gasten getuigt van goed gastheer (vrouw)-schap. Maar even je levensstijl overboord gooien is héél wat anders.
Je lijkt me niet het type moeder die tegen je zoon zegt: "bekijk het!" Maar ik zou op z'n minst tegen hem zeggen: "Je schoonmoeder is welkom in MIJN omgeving onder mijn voorwaarden en als ze al stresst van een 'verkeerd' kleurtje, dan moet ze maar een hotel opzoeken en liefst niet vrijdag a.s. want dan is het óveral oranje!

Dit ga je dus gewoon niet doen, he. Weet je zoon wel zeker dat zijn schoonmoeder het zo serieus neemt met dat oranje? Want het lijkt me bijna iets wat ooit als een grapje is gezegd maar wat hij heel letterlijk heeft opgevat (ja, ik heb autisme in de familie!).
Ik zou tegen hem zeggen dat je het niet gaat doen, en dat schoonmama natuurlijk van harte welkom is, maar dat het niet normaal is dat je voor je bezoek je hele huis moet aanpassen. Bij mooi weer kunnen jullie misschien buiten gaan zitten, bij slecht weer kan ze binnen haar zonnebril ophouden, dan ziet ze het oranje niet meer.

Mag je een verzoek ook weigeren is je vraag. Het antwoord is JA. Stel je voor dat we alle verzoeken zouden moeten inwilligen! Dan zouden het geen verzoeken meer zijn maar dwingende eisen.

Wat betreft dit speciale geval: die mevrouw lijkt wel een dreinend kind en ik snap jouw zoon niet dat hij daarin nog meegaat ook, alhoewel ik me wel kan voorstellen dat hij wil dat hij, of liever zijn familie, een goede indruk maakt op zijn schoonmoeder in spé. Stel dat die mevrouw niet een haatster van de kleur oranje was maar een haatster van bv grenen meubels. Moet jij dan al je grenen meubels uit je huis verwijderen als madame een dagje langskomt?

Ik zou dus netjes nee verkopen aan mijn zoon en hem onder het oog brengen dat hij wel eens bij zichzelf te rade mag gaan over zijn eigen houding ten opzichte van jou. Een mens kan ook té welwillend zijn ten opzichte van anderen en dat heet dan met een ander woord SLAP.

Misschien is het ook een idee hem de reakties hier eens te laten lezen. Dan krijgt hij eens een indruk van wat de gemiddelde Nederlander van zijn verzoek vindt en gaat hij misschien beseffen dat hij zich nogal vreemd opstelt.

Een verzoek is een vraag. En een vraag is van dien aard dat je of JA of NEE mag zeggen. Mag je alleen JA zeggen dan is het een gebod. Mag je alleen NEE zeggen dan is het een verbod. Maar alleen als je JA EN NEE mag zeggen is het een vraag.

Dus kijk goed bij jezelf of het een gebod, verbod of vraag is. En antwoordt alleen als het een vraag is volgens je eigen buikgevoel.

Ha, die Marion61;

Onmiddelijk alles overschilderen of weghalen, die vrouw heeft het dezer dagen al zwaar genoeg. ;-)

Dat verzoek mag je zonder enige schaamte weigeren. Ik zou het wel de zoon/schoonmoeder-in-spe wel duidelijk maken wat haar te wachten staat. Gelukkig is het mooi weer en hoef je niet per se binnen te zitten...

Een verzoek is een vraag. En vragen hebben de gewoonte 2 mogelijkheden open te laten. Ja of nee.

Anders was het een opdracht geweest.

Maar lees ik uit je verhaal dat ze feitelijk fobistisch is van oranje? Of is het puur een hekel hebben aan?

Als mevrouw een fobie heeft is dat heel naar, maar dan wil dat zeggen dat zij niet opo visite moet gaan

Als ik jou was zou ik mevrouw hierover even melden en dus gewoon er over praten over het 'oranje probleem'. Dit lijkt me de beste oplossing. Het lijkt me niet nodig om vanwege deze reden het verzoek te wiegeren. Gewoon begripvol reageren naar haar lijkt mij echt het beste wat je kunt doen. Dan kan zei uiteindelijk de keuze maken of ze het wel wilt of niet.
En hopelijk zet zij zich over haar Oranje angst heen! Of probeert ze het te overbruggen. En anders wordt het gewoon een nee, maar het verzoek hoef je dus niet te weigeren!

Antwoord op de echte vraag:
En uiteraard mag je een verzoek wel wiegeren (wat eigenlijk de vraag was) alleen iedereen verwacht dat je ja zegt als je een verzoek doet. Dit is alleen een beetje vreemd ingeburgerd. Aangezien het een verzoek is vragen ze eigenlijk aan jou of het mag en dus kun je nee zeggen. De meesten interpreteren dit echter als onbeleefd en vandaar dat eigenlijk bijna niemand nee zegt. Soms ookal ze het zelf liever wel willen.

Toegevoegd na 3 minuten:
Mijn excuses. ik dacht aan het verzoek als de uitnodiging of ze mocht komen.
Daar moet je dan even overheen lezen, maar ik zou het er gewoon met haar over hebben. Het is onmogelijk voor jou om al het oranje op te bergen! En dat hoeft ook niet. Het is jouw plek, het is jouw huis en zij komt te gast.