Kan de rechter ondanks mijn weigering van co-ouderschap accepteren?

De rechter bepaald niet jij.

@ronron1212 en die was mijn vraag of de rechter kan het accepteren niet ik!!

Wat wil je nu zeggen?
Jij moet accepteren wat de rechter bepaald. Daarom is het een gerecht bepalend.

Nederland of Vlaanderen?

@tinus1969 is het in België anders dan in Nederland is de rechter daar of hier niet het laatste woord,

@tinus Nederland

@Lyad, heb je een advocaat?

De rechter kan het opleggen jij hebt daar niets in te weigeren.

Jij kunt niet leven zonder je kinderen, maar het gaat er vooral om wat het beste is voor je kinderen. Dat bepaalt de rechter. En daar zou jij je naar moeten voegen, hoe moeilijk en pijnlijk en verdrietig dat ook voor je is....

Je vraag is enorm slecht gesteld. Je haalt denk ik het vaststellen van hoofdverblijfplaats door elkaar met co-ouderschap.
Daarnaast staat jullie niks in de weg om het zo te regelen:
Kind 5 jaar: Hoofdverblijfplaats vader ; Gaat week 1 naar moeder
Kind jongste: Hoofdverblijfplaats moeder; Gaat week 2 naar vader
>Hoofdverblijfplaats verdeeld, kinderen zijn altijd samen. https://www.kzoadvocaten.nl/hoofdverblijfplaats-van-de-kinderen-bij-co-ouderschap/ Je hoeft helemaal niet naar de rechter (advocaat is dan verplicht) als je het gewoon zelf goed kan regelen.
Door dwars te gaan liggen, omdat je er allerlei emotionele bezwaren op na houdt maakt het vaak enkel ingewikkelder en duurder.
Als het goed is heeft je ex net zoveel recht de kinderen te zien als jij.
Hoofdverblijfplaats is enkel een financieel argument. Het zegt niks over wie waar constant moet zijn.

Precies wat Leonard zegt inderdaad.
Als beide ouders 1 kind op hun adres inschrijven, hebben ze beide recht op kinderbijslag e.d. voor 1 kind.
Geheel los daarvan kun je gewoon co-ouderschap regelen dat beide kinderen de ene week samen bij vader zijn en de andere week samen bij moeder. Of halve weken, of om de twee weken, net hoe je dat als ouders wil regelen. Moeder kan niet leven zonder de kinderen... dat geeft geen recht om dan maar zelf te willen bepalen dat kinderen nooit naar hun vader mogen. Vader kan wellicht ook niet leven zonder zijn kinderen. Dus wonen ze soms bij mama en soms bij papa. In principe beide kinderen tegelijk bij de ene ouder en tegelijk naar de andere.

Lees hier wat de rechten van de vader zijn.
https://www.vzbadvocaten.nl/2017/03/15/rechten-van-vader-bij-een-omgangsregeling/ Rechten van vader bij een omgangsregeling
Juridisch gezien hebben zowel de biologische vader als de juridische vader (na erkenning) recht op omgang met het kind. Ook als je als biologische vader het kind niet hebt erkend heb je recht op omgang. Dit is wettelijk vastgelegd. De omgang van de ouders met het kind wordt doorgaans vastgelegd in een ouderschapsplan. Dit is maatwerk, omdat iedere situatie, ieder gezin anders is. Als het niet lukt om in onderling overleg tot een omgangsregeling te komen, dan kun je hiertoe een verzoek bij de rechter indienen. De rechter kijkt naar de belangen van het kind, maar houdt ook rekening met de belangen van de ouders. Uitgangspunt van rechters is gelijkwaardig ouderschap. Ieder kind heeft recht om zowel een band met zijn vader als met zijn moeder op te bouwen. Het kind moet onbezwaard en zonder loyaliteitsconflict bij....

@tinus 1969 @hannekejanssen @LeonardN @Inekez1
Ten eerste, ik heb wel een advocaat.
Ten tweede, ik heb geen probleem dat mijn kinderen meer tijd zullen hebben met hun vader, maar in mijn geval is de vader afwezig en komt hij niet om zijn kinderen te zien of genoeg tijd met hen door te brengen. Ik zorg mijn kinderen de hele tijd. Ik breng en haal ze naar/van school. Ik doe alles. Hij komt wanneer hij wilt. Ook hij betaalt nu bijna niks. Wij hebben huurachterstand… ik heb geen inkomen en hij gaat niet meer naar zijn werk.
Hij wilt de oudste kindje bij hem te inschrijven gewoon om te profiteren van de toeslagen.
Ik vind zelf vervelend dat twee kleine kinderen en elke kind in andere adres ingeschreven. Ook het is niet in het belang van de kinderen om elke week in een ander huis te zijn.

En daar ga je weer met emotionele bezwaren en vingerwijzerij. Hij dit (altijd slecht), ik doe dit (altijd goed). "ik heb geen probleem...hun vader"
Lijkt haaks te staan op:
"Ik kan niet leven zonder mijn kinderen" "Hij wilt de oudste kindje... van de toeslagen."
Dat zal niet zomaar kunnen, zie de link die ik gegeven heb.
Praat met je advocaat, en vraag hoe sterk je staat. Vraag hem ook eens welke argumenten wel of niet van belang zijn. En vooral wat van belang is als je het (niet) aan kan tonen. "maar in mijn geval is de vader afwezig en komt hij niet om zijn kinderen te zien of genoeg tijd met hen door te brengen."
-Hoe kan hij tijd met ze doorbrengen, als ze bij jou wonen en jij: "niet kan leven zonder jouw kinderen"
"Ik vind zelf vervelend... in andere adres ingeschreven."
-WANT? Hij zal het vervelend vinden dat zijn kinderen allebei bij jou ingeschreven staan. Ook het is niet in het belang van de kinderen om elke week in een ander huis te zijn.
Beide bij hem dan altijd.