Waarom denkt een vriend van mij dat ik alles wat ik zeg serieus meen ?

Blijkbaar is je vriend onzeker. Hij houdt denk ik veel van jou en wil daar zorgvuldig mee omgaan. Ik denk dat als jij weet dat hij zulke grapjes niet snapt of aankan je ze minder moet maken. Wat je vooral moet doen is om dicht bij hem te zijn, veel van hem te houden, hem op zijn gemak stellen en zijn hart zoeken, zodat hij op zijn gemak is bij jou en hij kan zijn wie hij is. Als dat lukt word je vast vreselijk verliefd op hem (voor zover je dat al niet bent....)

Alles wat je zegt, doet of niet zegt en niet doet..vertelt iets over wie je bent....en hoe je denkt.
Bovendien ken jij je denkproces en een ander weet en kent dat niet. Taal is een moeilijk gegeven en als jij iets denkt te zeggen dat geen kwaad kan, dan hoort een ander een chagerijnig antwoord bv...
Ook de perceptie van de ontvangende partij heeft er mee van doen; Stel dat jij niet weet dat hij al vaak die uitspraak heeft gehoord....als kind bv.. dan raken juist die woorden hem diep..Kan hij zich ook niet voorstellen dat iemand dat zo maar zou zeggen, zonder dat het gemeend wordt.
Veel mensen gebruiken dubbele boodschappen in hun woorden die ze zelf niet eens door hebben. Degene die toehoorder is snapt er ook niets van en voila daar is het misverstand geboren!!
Het is dan misschien eens een idee om daar een gesprek over te hebben... Jij die uitlegt wat je eigenlijk bedoelt en hij die uitlegt hoe hij het ontvangt, wellicht is er wel een middenweg te vinden.
Maar ook; Wat is er tegen om te zeggen wat je bedoelt?
Dan kan niemand je misverstaan...

Waarschijnlijk komt hij uit een gezin waar minder geplaagd werd/wordt, en herkent hij het niet gelijk.
Breng het gesprek er eens n keer op: vraag of hij als kind wel eens geplaagd werd of zelf plaagde.
(ik Bedoel dus niet pesten he, dat is iets heel anders)
Soms moet je dat gewoon leren, soms leer/herken je het nooit makkelijk.

Is heel makkelijk via msn:

Als je iets niet meent: Zeur toch niet joh x-D

Als je iets wel meent: Zeur niet eikel -_-

Mensen die zelf niet plagen, begrijpen vaak niet waarom anderen wel plagen en hebben ook slecht door of het plagerij of menens is.Ik weet natuurlijk niet of dat ook voor die vriend geldt, maar het zou kunnen.
Ook mensen die zich snel wat minderwaardig voelen, kunnen vaak heel slecht tegen plagen. Als de ander plagerig (nogal onschuldig) lacht, ervaart de ander het als uitlachen, wat behoorlijk onzeker kan maken.
Het is wel handig als je zoiets weet, dan kun je daar een beetje rekening mee houden. Als jij weet dat je
de ander onzeker, verlegen of boos maakt, is het denk ik een stuk minder leuk om te plagen.