Kinderen die nog geen 21 waren bij het verlagen van de volwassenheidsgrens naar 18 en nog in een tehuis woonden, mochten die op straat worden gezet?
Bij verlaging van de leeftijdsgrens stond iedereen van 18,19 en 21 jaar binnen 7 dagen "op straat" met nog geen eens een aanvraag van uitkering of hulp daarbij
Daarmede dus ook geen geschikte woonruimte werk of oplossing die was afgerond,
Mocht dat zomaar en was daar een wet voor ter bescherming van deze leeftijdsgrens?
Deze jongeren waren immers uit de voogdij ontomen en keerden logische wijs niet terug naar wat voor ouderlijk huis dan ook
Had de overheid daar een verantwoording dan wel een wet voor?
21+ onafhankelijk
Toen was je pas bij 21 handelsbekwaam, nu bij 18.
Aan leeftijd van 'onafhankelijk zijn' is niks veranderd (onderhoudsplicht ouders verzorgers). Dit is nog steeds 21.
In 1970 is bv de leeftijd voor ouderlijke toestemming om te trouwen verlaagd naar 21jaar, daarvoor was de leeftijd 30.
In 1988 is de leeftijd op 18 jaar vastgesteld om zonder toestemming te mogen trouwen.
Dus over welke wettelijke leeftijd heb je het?
Ik ben geboren in 1968
Ouders ontheven uit voogdij
Op mn 17e in een 3 jarig project gezet naar zelfstandig wonen, maar toen werdt de volwassene grens naar 18 verlaagt
Dat betekende automatsche sluiting van tehuizen voor de doelgroep 18/21
Ik ben toen binnen twee weken in het dakloze circuit terecht gekomen onterecht.
Nu vraag ik me dus af hoe dat in g naam heeft kunnen gebeuren.
Welke wetten waren er daarvoor
Wie was verantwoordelijk
En de schade aan alle kinderen die dit hebben moeten meemaken zal immens zijn.
Er was geen vangnet en die is uiteraard er ook nooit in vele gevallen gekomen
Hoe zit die wet nou precies?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.