moeder pakt al het geld van me spaarrekening, mag dit?
Ik ben 18. Alles van spaarrekening gehaald. Heb geeb cent meer en ze wil niks geven. Wat kan ik doen. Bedankt
Is zij hiervoor gemachtigd?
Er is vast wél een reden waarom ze het eraf heeft gehaald : voor zichzelf, om het opzij te leggen, om er kosten mee te dekken, uit kwaadheid etc...Misschien weet je de reden zelf wel, en heb je schroom om dit hier te delen met anderen.
Indien niet : de enige die daar antwoord op kan geven is je moeder zelf. Ik kan me niet voorstellen dat jullie daar nog niet over gepraat zouden hebben....en indien niet, wordt dit hoog tijd.
Ik denk dat, als vraagsteller een goed antwoord wil, ze aan ons (of aan een hulpverlener of dergelijke) eens duidelijk moet vertellen wat er aan de hand is. Nu lijkt het alsof ze medestanders zoekt in haar kwaadheid naar haar moeder, maar nergens vind ik iets terug over het motief van de moeder....
Vraagsteller ziet zichzelf als slachtoffer (en dat kan natuurlijk ook zo zijn) maar dat is nooit een goede uitgangspositie voor het oplossen van een probleem. De reden waarom het geld werd genomen en wat er verder mee gebeurd is, daar gaat het m.i. om.....
Mijn tip : als je volgend jaar gaat werken, doe dan een spaarrekening open, en stort daar elke maand een bedrag op. Op die manier kan je wschl. je moeder overtuigen dat je wél met geld kan omgaan en is het teruggeven van je spaargeld misschien bespreekbaar.
Want zoals ik het begrijp, heeft ze het geld enkel veilig gesteld en niet van je afgenomen. Doe zeker verder met je behandeling ivm drinken zodat ze ook daar beterschap ziet.
En vooral : stap af van je slachtofferdenken. men heeft je wellicht niet zomaar "van school getrapt" en je verhaal over het spaargeld is ook iets genuanceerder dan "mijn moeder heeft mijn spaargeld genomen". Neem verantwoordelijkheid voor wat er met je gebeurt, in plaats van jezelf zielig te voelen en kwaad (al mag je natuurlijk je kwaadheid een plaats geven : doch blijf er niet in hangen en laat je er niet door immobiel maken...).
Je kwaadheid een plaats geven kan bv. door een brief te schrijven naar "je school" of "je moeder" en daarin al je frustratie neer te pennen (zonder doekjes erom heen, dus "jij grote ezel van een directeur, hoe durf je me uit school trappen, ik ben razend op je enz...") maar die brief NIET op te sturen. Hij dient enkel om je kwaadheid toe te laten, en soms kan je hiervoor meerdere brieven nodig hebben. Inspreken kan ook, bv. op je smartphone : kaffer er maar rustig op los maar hou het voor jezelf, ga het niet delen of zo. Roep, schreeuw, scheld.... zodat je kwaadheid een plaats krijgt. Maar laat anderen ermee gerust, het is alleen voor jezelf. Sporten e.d. kan ook helpen. Je ziet maar wat je voor jou het beste is.
Er kan ook kwaadheid naar jezelf zitten bij jou (ik vermoed dit sterk) : maar wees gerust, iedereen doet wel al eens iets waarvan je nadien zegt "had ik maar..." (als ik zou opschrijven wat ik al allemaal onder die categorie aangevangen heb, dan moet ik wel 1000 reacties schrijven). Niks mis mee, we zijn allemaal mensen. Dus schuldgevoel hoeft écht niet. Alleen bereid zijn om eruit te leren. Met vallen en opstaan. En ga ondertussen verder met je leven. Want voor dat leven bij jij, en alleen maar jij, verantwoordelijk!
Je blijft heel hard op dezelfde nagel kloppen : JIJ bent in je ogen een slachtoffer :de anderen zijn egoïsten, de directeur is een eikel, je moeder een dief en jij bent de grote sukkel die dat allemaal op zijn kop krijg. Sorry maar dat klopt niet, al zal je het moeilijk vinden om er anders naar te kijken.
Je zit vol wrok en weigert naar je eigen aandeel te kijken. Dat "aandeel" gaat niet over "schuld" (dus ik zeg niet dat jij het schuld bent). Het gaat erover dat jij ook dingen bij te leren hebt. Niet omdat je dom of zo bent. Gewoon omdat dat bij iedere mens zo is. Ja, ook bij de directeur en je moeder... maar dat zijn jouw zaken niet. Hou je met jezelf bezig.
Het is heel erg van je vriend, en je voelt je oneerlijk behandeld, maar dan nog : er is geen enkele reden om je in je slachtofferschap te wentelen. Plus : als jij je vijandig gedraagt naar anderen, kan je moeilijk verwachten dat situaties positief evolueren. Maar ik heb de indruk dat je op dit moment nog niet in staat bent om iets anders te doen. Hopelijk leer je mettertijd om naar situaties in je leven te kijken als "leerkansen" en om je wrok naar anderen los te laten. ...
Zoals ik al schreef : het is niet belangrijk dat de directeur weet wat je van hem vindt: het gaat over jou, alleen over jou. .
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.