moeder pakt al het geld van me spaarrekening, mag dit?
Ik ben 18. Alles van spaarrekening gehaald. Heb geeb cent meer en ze wil niks geven. Wat kan ik doen. Bedankt
13.5K
13.5K keer bekeken
Amadea
10 jaar geleden
Kennelijk woon jij bij haar in huis en betaalt zij jouw leefkosten. Misschien heeft ze er wel recht op?
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Als ze dit voor je 18e heeft gedaan en je leeft onder haar dak dan mag dit gewoon.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Open een nieuwe spaarrekening, stort hier je spaargeld op. Als je 18 bent horen je ouders geen toegang meer te hebben, zonder jouw toestemming tot je betaal- en spaarrekeningen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik heb niks getekend. Dus ik heb ook geen toestemming gegeven dat ze inzagen mag hebben.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik zou om te beginnen eens met je moeder in gesprek gaan hierover. Misschien heeft ze wel een goede reden gehad om je rekening voor je 18e leeg te halen omdat jij niet met geld om kunt gaan, aan de drugs bent, weten wij veel.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Hoe heeft je moeder dit van jouw spaarrekening af kunnen halen?
Is zij hiervoor gemachtigd?
Is zij hiervoor gemachtigd?
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Alles is ervan afgehaald na dat ik 18 ben geworden. Ik ben naar de bank geweest met haar. Als t waren onder dwang. Ik moest wel tekenen kan ik me herinneren maar ik dacht dat dat voor mijn verzekering is. Er is geen reden dat ze het eraf heeft gehaald. Kan goed met geld omgaan en heb geen verslavingen ofzo.
liveisgreat
10 jaar geleden
Dan is het de kwestie om eens met je moeder te praten en te horen waarom ze dat gedaan heeft. Als ik je woorden goed interpreteer, zou volgens jouw interpretatie je moeder gelogen hebben en gezegd hebben dat het voor een verzekering was? "Als je je het goed kan herinneren"... betekent dit dan dat het al langer geleden is? En kwam je er nu pas achter? Of?
Er is vast wél een reden waarom ze het eraf heeft gehaald : voor zichzelf, om het opzij te leggen, om er kosten mee te dekken, uit kwaadheid etc...Misschien weet je de reden zelf wel, en heb je schroom om dit hier te delen met anderen.
Indien niet : de enige die daar antwoord op kan geven is je moeder zelf. Ik kan me niet voorstellen dat jullie daar nog niet over gepraat zouden hebben....en indien niet, wordt dit hoog tijd.
Er is vast wél een reden waarom ze het eraf heeft gehaald : voor zichzelf, om het opzij te leggen, om er kosten mee te dekken, uit kwaadheid etc...Misschien weet je de reden zelf wel, en heb je schroom om dit hier te delen met anderen.
Indien niet : de enige die daar antwoord op kan geven is je moeder zelf. Ik kan me niet voorstellen dat jullie daar nog niet over gepraat zouden hebben....en indien niet, wordt dit hoog tijd.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Eerlijk gezegd vind ik het allemaal vreemd klinken of de uitleg is niet goed.
liveisgreat
10 jaar geleden
ik denk Maria 16 dat we het hele verhaal moeten kunnen vooraleer we goed kunnen antwoorden. hier wordt gesuggereerd dat moeder het geld genomen heeft "onder dwang", wat natuurlijk wel waar kan zijn. de motieven echter zijn helemaal niet duidelijk. iemand neemt nooit zomaar geld weg uit een kind zijn rekening. Ik bedoel hiermee niet dat vraagsteller een probleem heeft, het kan ook een probleem bij de moeder zijn. Mijn moeder nam bv. geld uit mijn spaarvarken omdat ze koopziek was. Maar dat is in ieder geval een reden.
Ik denk dat, als vraagsteller een goed antwoord wil, ze aan ons (of aan een hulpverlener of dergelijke) eens duidelijk moet vertellen wat er aan de hand is. Nu lijkt het alsof ze medestanders zoekt in haar kwaadheid naar haar moeder, maar nergens vind ik iets terug over het motief van de moeder....
Vraagsteller ziet zichzelf als slachtoffer (en dat kan natuurlijk ook zo zijn) maar dat is nooit een goede uitgangspositie voor het oplossen van een probleem. De reden waarom het geld werd genomen en wat er verder mee gebeurd is, daar gaat het m.i. om.....
Ik denk dat, als vraagsteller een goed antwoord wil, ze aan ons (of aan een hulpverlener of dergelijke) eens duidelijk moet vertellen wat er aan de hand is. Nu lijkt het alsof ze medestanders zoekt in haar kwaadheid naar haar moeder, maar nergens vind ik iets terug over het motief van de moeder....
Vraagsteller ziet zichzelf als slachtoffer (en dat kan natuurlijk ook zo zijn) maar dat is nooit een goede uitgangspositie voor het oplossen van een probleem. De reden waarom het geld werd genomen en wat er verder mee gebeurd is, daar gaat het m.i. om.....
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
De reden volgens haar is dat ze denkt dat ik niet met geld om kan gaan. Ik ben van school getrapt en moet een ajaar werken. Wat ik dus van het geld zou besteden komt dus terug. Ze vind verder ook dat ik te veel drink. Dat is ook zo maar dit een probleem apart. Hier wordt ik al mee in behandeling genomen.
liveisgreat
10 jaar geleden
Ok, GSam2011, het is dus bezorgdheid van je moeder omdat ze vindt dat je niet met geld kan omgaan plus omdat je volgens haar een drankprobleem hebt en je er (ook volgens haar) mogelijk je spaargeld aan zou kunnen uitgeven.
Mijn tip : als je volgend jaar gaat werken, doe dan een spaarrekening open, en stort daar elke maand een bedrag op. Op die manier kan je wschl. je moeder overtuigen dat je wél met geld kan omgaan en is het teruggeven van je spaargeld misschien bespreekbaar.
Want zoals ik het begrijp, heeft ze het geld enkel veilig gesteld en niet van je afgenomen. Doe zeker verder met je behandeling ivm drinken zodat ze ook daar beterschap ziet.
En vooral : stap af van je slachtofferdenken. men heeft je wellicht niet zomaar "van school getrapt" en je verhaal over het spaargeld is ook iets genuanceerder dan "mijn moeder heeft mijn spaargeld genomen". Neem verantwoordelijkheid voor wat er met je gebeurt, in plaats van jezelf zielig te voelen en kwaad (al mag je natuurlijk je kwaadheid een plaats geven : doch blijf er niet in hangen en laat je er niet door immobiel maken...).
Je kwaadheid een plaats geven kan bv. door een brief te schrijven naar "je school" of "je moeder" en daarin al je frustratie neer te pennen (zonder doekjes erom heen, dus "jij grote ezel van een directeur, hoe durf je me uit school trappen, ik ben razend op je enz...") maar die brief NIET op te sturen. Hij dient enkel om je kwaadheid toe te laten, en soms kan je hiervoor meerdere brieven nodig hebben. Inspreken kan ook, bv. op je smartphone : kaffer er maar rustig op los maar hou het voor jezelf, ga het niet delen of zo. Roep, schreeuw, scheld.... zodat je kwaadheid een plaats krijgt. Maar laat anderen ermee gerust, het is alleen voor jezelf. Sporten e.d. kan ook helpen. Je ziet maar wat je voor jou het beste is.
Er kan ook kwaadheid naar jezelf zitten bij jou (ik vermoed dit sterk) : maar wees gerust, iedereen doet wel al eens iets waarvan je nadien zegt "had ik maar..." (als ik zou opschrijven wat ik al allemaal onder die categorie aangevangen heb, dan moet ik wel 1000 reacties schrijven). Niks mis mee, we zijn allemaal mensen. Dus schuldgevoel hoeft écht niet. Alleen bereid zijn om eruit te leren. Met vallen en opstaan. En ga ondertussen verder met je leven. Want voor dat leven bij jij, en alleen maar jij, verantwoordelijk!
Mijn tip : als je volgend jaar gaat werken, doe dan een spaarrekening open, en stort daar elke maand een bedrag op. Op die manier kan je wschl. je moeder overtuigen dat je wél met geld kan omgaan en is het teruggeven van je spaargeld misschien bespreekbaar.
Want zoals ik het begrijp, heeft ze het geld enkel veilig gesteld en niet van je afgenomen. Doe zeker verder met je behandeling ivm drinken zodat ze ook daar beterschap ziet.
En vooral : stap af van je slachtofferdenken. men heeft je wellicht niet zomaar "van school getrapt" en je verhaal over het spaargeld is ook iets genuanceerder dan "mijn moeder heeft mijn spaargeld genomen". Neem verantwoordelijkheid voor wat er met je gebeurt, in plaats van jezelf zielig te voelen en kwaad (al mag je natuurlijk je kwaadheid een plaats geven : doch blijf er niet in hangen en laat je er niet door immobiel maken...).
Je kwaadheid een plaats geven kan bv. door een brief te schrijven naar "je school" of "je moeder" en daarin al je frustratie neer te pennen (zonder doekjes erom heen, dus "jij grote ezel van een directeur, hoe durf je me uit school trappen, ik ben razend op je enz...") maar die brief NIET op te sturen. Hij dient enkel om je kwaadheid toe te laten, en soms kan je hiervoor meerdere brieven nodig hebben. Inspreken kan ook, bv. op je smartphone : kaffer er maar rustig op los maar hou het voor jezelf, ga het niet delen of zo. Roep, schreeuw, scheld.... zodat je kwaadheid een plaats krijgt. Maar laat anderen ermee gerust, het is alleen voor jezelf. Sporten e.d. kan ook helpen. Je ziet maar wat je voor jou het beste is.
Er kan ook kwaadheid naar jezelf zitten bij jou (ik vermoed dit sterk) : maar wees gerust, iedereen doet wel al eens iets waarvan je nadien zegt "had ik maar..." (als ik zou opschrijven wat ik al allemaal onder die categorie aangevangen heb, dan moet ik wel 1000 reacties schrijven). Niks mis mee, we zijn allemaal mensen. Dus schuldgevoel hoeft écht niet. Alleen bereid zijn om eruit te leren. Met vallen en opstaan. En ga ondertussen verder met je leven. Want voor dat leven bij jij, en alleen maar jij, verantwoordelijk!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Tja hiermee veranderd je verhaal wel een beetje GSam2011
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Goed van je, GSam2011, dat je nu eerlijk vertelt hoe het is gegaan en waarom je moeder dit heeft gedaan. Nu niet meer vechten en erkennen dat je een probleem hebt. Werk eraan en laat zien wat je kan. Zie de goede reactie hiervoor. (+)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Probleem is dat ik enkele maanden geleden een goeie vriend heb verloren. Sinds toen zijn de resultaten dramatisch gedaald waardoor ik uiteindelijk 0,20 tekort kwam. De directeur weet al wat ik van hem vind en hij weet donders goed dat ik het hier niet bij laat. Ik ben uitgeschreven omdat ik school, De rooi pannen, net als 99% van de leerlingen daar het een egoistische school vindt. Ze denken alleen aan geld. Blijk nu weer zo te zijn.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik dank jullie allemaal. Ik ben zojuist naar de bank geweest en heb alles laten blokkeren voor me ouders. Zij hebben nu geen inzien meer over mijn bankzaken.
liveisgreat
10 jaar geleden
GSAM2011, Ik vind het een gemiste kans als het enige wat je hier bereikt hebt is dat je de rekening laten blokkeren hebt voor je ouders. en ondertussen niks bijleert.
Je blijft heel hard op dezelfde nagel kloppen : JIJ bent in je ogen een slachtoffer :de anderen zijn egoïsten, de directeur is een eikel, je moeder een dief en jij bent de grote sukkel die dat allemaal op zijn kop krijg. Sorry maar dat klopt niet, al zal je het moeilijk vinden om er anders naar te kijken.
Je zit vol wrok en weigert naar je eigen aandeel te kijken. Dat "aandeel" gaat niet over "schuld" (dus ik zeg niet dat jij het schuld bent). Het gaat erover dat jij ook dingen bij te leren hebt. Niet omdat je dom of zo bent. Gewoon omdat dat bij iedere mens zo is. Ja, ook bij de directeur en je moeder... maar dat zijn jouw zaken niet. Hou je met jezelf bezig.
Het is heel erg van je vriend, en je voelt je oneerlijk behandeld, maar dan nog : er is geen enkele reden om je in je slachtofferschap te wentelen. Plus : als jij je vijandig gedraagt naar anderen, kan je moeilijk verwachten dat situaties positief evolueren. Maar ik heb de indruk dat je op dit moment nog niet in staat bent om iets anders te doen. Hopelijk leer je mettertijd om naar situaties in je leven te kijken als "leerkansen" en om je wrok naar anderen los te laten. ...
Zoals ik al schreef : het is niet belangrijk dat de directeur weet wat je van hem vindt: het gaat over jou, alleen over jou. .
Je blijft heel hard op dezelfde nagel kloppen : JIJ bent in je ogen een slachtoffer :de anderen zijn egoïsten, de directeur is een eikel, je moeder een dief en jij bent de grote sukkel die dat allemaal op zijn kop krijg. Sorry maar dat klopt niet, al zal je het moeilijk vinden om er anders naar te kijken.
Je zit vol wrok en weigert naar je eigen aandeel te kijken. Dat "aandeel" gaat niet over "schuld" (dus ik zeg niet dat jij het schuld bent). Het gaat erover dat jij ook dingen bij te leren hebt. Niet omdat je dom of zo bent. Gewoon omdat dat bij iedere mens zo is. Ja, ook bij de directeur en je moeder... maar dat zijn jouw zaken niet. Hou je met jezelf bezig.
Het is heel erg van je vriend, en je voelt je oneerlijk behandeld, maar dan nog : er is geen enkele reden om je in je slachtofferschap te wentelen. Plus : als jij je vijandig gedraagt naar anderen, kan je moeilijk verwachten dat situaties positief evolueren. Maar ik heb de indruk dat je op dit moment nog niet in staat bent om iets anders te doen. Hopelijk leer je mettertijd om naar situaties in je leven te kijken als "leerkansen" en om je wrok naar anderen los te laten. ...
Zoals ik al schreef : het is niet belangrijk dat de directeur weet wat je van hem vindt: het gaat over jou, alleen over jou. .
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Helemaal eens met de vorige schrijver!
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
