Laat je iemand wel of niet in zijn waarde als je hem aanspreekt op zijn leefgewoonten, zoals ongezond eten?

Als hij gelukkig is met het leven dat hij nu leeft moet je hem zo laten leven.

Toegevoegd na 1 minuut:
als je hem erop aanspreekt laat je hem niet in zijn waarde

Ik vind dat dat je niet aangaat (of het moet je kind, of partner zijn of zo).
Maar ieder mens heeft zijn fouten en zwakheden.
En je kent het gezegde: "Wie zonder zonden is, werpe de eerste steen".

't Ligt écht aan de situatie, leeftijd en gezondheid van de persoon om wie het gaat.
Je kunt hem een advies geven maar meer ook niet.
Dwingen kan niet. 't Is niet jouw lijf.
Ik zou persoonlijk wel 'n opmerking plaatsen maar 't daar ook bij houden.
Belangrijkste vind ik nog steeds is dat iemand, om wie ik geef, happy is.

Mag je gerust zeggen.Je mag in princiepe alles zeggen...je moet alleen opletten hoe je het zegt.Hoe kan je iemand zijn waarde aantasten,als je iemand wil behoeden voor een vroegtijdige dood?Het is alleen de vraag of die iemand zich er iets van aantrekt,hij weer heus wel dat hij "ongezond" leeft,neem ik aan.

Als je rookt, leef je vaak korter maar...je rookt langer!

Wat ik bedoel is....iemand kiest zelf hoe hij wil leven, en wat hij daarvoor over heeft (risico op vroegtijdig overlijden, ziekte etc).
Dat geldt niet alleen voor roken maar ook voor eten, drinken, bewegen, je voortdurend druk maken om van alles, weinig slapen etc.

Ik vind zelf dat niemand zich zou moeten bemoeien met andermans levenswijze, mits anderen daar geen last van hebben.
Bovendien verwijt de pot regelmatig de ketel: Hoe vaak hoor je niet iemand met overgewicht klagen over diens rokende partner? Ik bedoel maar...

Natuurlijk kan een en ander eens in de spraak te pas komen, maar als deze conversatie ontaard in goede raad, afwijzende woorden en beterweterij ben je fout bezig.

Het is: C´est le ton qui fait le musique... Daarmee wil ik zeggen dat de toon uitmaakt of het kan of niet... Als je iets opdraagt, als je iets afdwingt, dan zit je fout... Maar als je gewoon een opmerking plaatst om antwoord te krijgen op hoe de ander zich voedt, dan mag het wel...

Dus zo simpel is dat niet te zeggen, de manier waarop laat zien of je de ander in zijn waarde laat of niet...

Accepteer je vriend totaal, dat moet je toch EENS doen...

Je mag altijd je bezorgdheid uiten.

Nee, je laat iemand niet in zijn waarde als je hem daar op aanspreekt.
Iemand in zijn waarde laten is iemand accepteren hoe hij is.

Je mag gerust iemand vertellen dat je het niet eens bent met haar/zijn levenswijze maar ik denk dat je daarnaast ieder in zijn waarde moet laten.

Ik begrijp uit jouw woorden dat je ongerust bent over zijn levenswijze, dat mag je uiten maar als de ander op die manier door wil leven, zul je kunnen proberen dit te accepteren, het is zijn verantwoordelijkheid, niet de jouwe. Probeer het los te laten wanneer jou adviezen niet werken.

En wanneer je er helemaal niet mee om kunt gaan, tja, dan is het misschien beter voor je om die vriend los te leren laten.

Advies en hulp werkt alleen als het op verzoek is.

Nooit ongevraagd advies geven in zulke situaties en zeker niet boos worden. Als je samen woont, kun je zorgen dat je zelf wel gezond leeft en eet, zodat je vriend ziet dat het ook anders kan.

Je laat iemand in zijn waarde als je naast aanspreken op wat je ziet (dus objectief) ook aangeeft dat je niets tegen de persoon zelf hebt. In een goede relatie kun je dat doen.

In jouw situatie kun je, zoals eerder gezegd, je bezorgdheid uiten (let op: formuleren als: "Ik zie dat... en maak me zorgen." Dat is dan ook géén advies) en aangeven dat je niet de bedoeling hebt hem te kwetsen of te dwingen o.i.d.

Nee.
je staat dan namelijk in je 'eigen waarde', en verlangt van de ander dat 'ie zijn 'eigen waarde' omhoog optrekt naar jouw eigen waarde, zodat jij je weer 'fijn' kan voelen.
Laat diegene in zijn waarde zodat ie zichzelf kan zijn. Niet iedereen heeft jouw maatstaven voor geluk, het is aan jou om dat te accepteren.

Hoe ongezond doet hij dan?
Ik leef ook niet zo gezond en jarenlang heeft mijn man sigaretten voor mij gekocht, terwijl hij er een hekel aan had dat ik rookte. En koekjes en chocola.
Zelfs als ik eens zonder zat, had hij nog wel ergens iets. Uit liefde!!

Wat is ongezond? En hoe weet je dat?
Te weinig bewegen?
Eten, drinken, roken, is eigen verantwoording.
Misschien gaat hij eerder dood…dan wanneer?
Iemand kan ook morgen onder een auto lopen of overmorgen een treinongeluk krijgen.

Wat te denken van extreem gevaarlijke sporten?
Doet hij dat? Zijn leven in gevaar brengen?

Ja, verdriet is er wel, dat is er altijd als een ander iets doet wat jij zelf niet of nooit zou doen.
Maar het zelfbeschikkingsrecht van de ander is belangrijker.

Als je ooit nog eens gaat samenleven, dan kan je altijd nog sturen in gezond eten en zorgen voor leuke dingen die gezond zijn, zoals wandelen....

Maar:
Als je er last van hebt dat hij te veel drinkt en daardoor vervelend wordt, zou ik wel heel erg oppassen.