Hoe kan ik minder bang zijn dat hij vreemdgaat?

Door te zorgen dat je spannend voor hem blijft, leef je eigen leven, doe je eigen dingen, claim hem niet. Koop vanmiddag nog het boek: de ideale vrouw is een bitch.
http://www.eci.nl/boeken/zilver-pockets-de-ideale-vrouw-is-een-bitch-sherry-argov-9789041762979?gclid=COaE9IbchroCFche3godpkIA1w (Ook gewoon bij de boekhandel te koop.
Dan begrijp je waarom dit belangrijk is. Zet niet alles opzij voor hem. Geniet van elkaar als jullie dat samen willen, maar niet omdat hij wil dat je bij hem bent, of omdat jij zit te wachten totdat hij komt. Blijf ook niet thuis omdat hij kan bellen, maar doe gewoon wat je zonder vriend ook zou doen. Dan blijf je leuk een spannend voor hem, maar ook voor jezelf. Liefde moet iets aan je eigen geluk aanvullen, niet je geluk zijn!

Dit moet heel moeilijk en pijnlijk voor je zijn.
Maar een ander kan je moeilijk veranderen, je kan alleen aan jezelf werken.
Bouw aan je eigen leven.
Word zelf sterker.
Een goed boek is ook:"Als hij maar gelukkig is."
Ik wens je veel sterkte en de uitbouw van een eigen weg.
En ik ben het helemaal eens met antwoord 1. Dat is een prima antwoord.
Hartegroet

(Antwoord gebaseerd op summiere informatie en zeer bescheiden levenservaring.)
Er is een verschil tussen 'bang zijn' dat hij vreemdgaat, en 'vermoeden' dat hij vreemdgaat. De huidige antwoorden neigen een beetje naar de oplossingen voor het geval als je 'vermoedt' dat hij vreemd gaat.
De vraag klinkt echter echt als een 'bang zijn dat'. Het is goed om de angst te accepteren. Niet er tegen vechten. Dat put je alleen maar uit, en haalt het gevoel niet weg. Dit betekent echter niet dat je moet handelen alsof die angst ergens op slaat! (Zo te horen is de angst nergens op gebaseerd.)
Als je vertrouwen in de relatie hebt, mag je jezelf daar ook gerust aan herinneren af en toe.
Iets moeilijker is je voorstellen als hij echt vreemd zou gaan. Je zou je kunnen afvragen of het werkelijk zo eng is, en misschien zelfs of er sowieso iets tussen jullie zou veranderen.
Je kan ook je zorgen van je af schrijven of praten met iemand die je heel goed vertrouwt. (Je moet zeker weten dat ze geen roddels beginnen, en je ouders zijn vaak bevooroordeeld.) Een andere creatieve uiting zou ook kunnen helpen.
Afleiding zoeken is ook een optie. Na verloop van tijd ben je misschien minder geneigd om bang te worden.
Je moet je goed beseffen dat de angst voornamelijk jouw eigen probleem is, en je vriend er niet teveel mee zou moeten opzadelen. Als je het echter helemaal niet trekt, is hij er hopelijk om je te helpen. Vraag hem om te helpen met die irrationele angst in zo'n geval, en ga hem zeker niet uithoren/in de val laten lopen/beschuldigen.
Je hoeft ook niet jezelf te 'verbeteren' alsof hij al bezig is met vreemdgaan. Er is niets aan de hand; het grootste probleem lijkt de angst zelf en daar moet je aan werken. Het zal waarschijnlijk hard werken zijn. Zet hem op.