ik heb na 36 jaar mijn ontvoerde kinderen terug,ben helemaal de weg kwijt wat kan ik doen???

Als allereerste: gefeliciteerd!!!

Wat je nu moet doen? Eerst maar eens de nieuwe situatie in alle rust verwerken. Laat het bezinken. Gun het tijd.

Je schrijft dat je helemaal de weg kwijt bent, maar... vind je het gek? Dat is toch normaal in zo'n situatie?

Geniet, huil, lach, wees samen met je kinderen, wees ook eens een dag alleen, schreeuw, wees stil en denk na - laat het over je heenkomen. Dat heb je nodig, dat is normaal, dat mag. Of nee: dat moet.

Pas als je daarna je leven niet meer op de rails krijgt wordt het tijd om hulp te zoeken. Dat kan dan het beste via de huisarts, want die kent jou en jouw situatie. Maar zover is het nog niet. Gun jezelf eerst maar eens de tijd om volkomen hoteldebotel te zijn, om de meest normale dingen te vergeten. Al ga je van gekkigheid in je pyjama naar de bakker en merk je pas bij thuiskomst waarom al die mensen jou steeds zo vreemd aankeken - wat maakt dat uit?

Beleef het. Onderga het. Verwerk het. Hulp zoeken is pas nodig als het nodig is, als je begrijpt wat ik bedoel.

Geniet ervan!