Mijn vader wil geregeld familiestukken aan mijn zus geven : hoe kan ik dit best ter sprake brengen (zonder jaloers te lijken)?
Mijn zus en ik zijn beiden verschillende ter wereld gekomen : ik als ongelukje, zij na jaren tevergeefs proberen, miskraam etc. Dit heeft zich in mijn kindertijd duidelijk getoond : ik was assepoester, zij een prinses. Pas als ik ben weggelopen, is haar leven ook verslechterd maar zij was toen oud genoeg om zich te verweren.
Mijn zus woont op fietsafstand van mijn vader. Ik op 70 km. Zij belt hem elke week, maar zegt wel dat ze er écht tegenop ziet, geen liefde meer voelt voor hem etc. Het is dus een soort verplicht nummer. Ik hou wel van hem, en bel hem af en toe. Hij vraagt gewoon heel veel energie, en die heb ik niet altijd. Mijn zus heeft ook een veel minder drukke job als ik en werkt halftijds.
Toen mijn moeder stierf in 2000 heb ik het deel van mijn erfenis gevraagd om een huis te kunnen kopen. Mijn zus heeft dat niet gedaan("ik wil niks van hem"), wat wordt verrekend bij overlijden van mijn vader. Omdat ze niks van hem wil, wil ze ook niet dat hij trakteert. Terwijl ik dat wel leuk vind. (mijn vader zit er warmpjes bij). Vader is egocentrisch en weegt alles af (wat je geeft krijg je ook), heeft weinig invoelingsvermogen etc
Nu geeft mijn vader geregeld familiestukken aan mijn zus. Mijn zus weigert dit en zit er erg mee verveeld.Ze vroeg me er niet over te praten, maar het zit me erg hoog. Niet om de materiële waarde, het doet me gewoon pijn dat ik weer eens "assepoester" ben. Nu wil ik hem er toch op aanspreken, maar hoe doe ik dat best doen?