Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik naar mijn vriend mag? mijn moeder vind hem heel aardig maar vind dat ik te ver moet reizen. het is 1,5 uur reizen

Vertel haar gewoon wat je hier zegt, dat je nu na 2 maanden benieuwd bent naar zijn ouders. Vraag desnoods je vriend of zijn ouders een avondje thuis kunnen blijven om hun schoondochter en haar ouders te leren kennen. Als hun elkaar kennen wordt het allemaal vertrouwder voor hun.

Blijf wel respect hebben voor de keuzes van je ouders, hun beschermen jou, er zijn dit jaar ooit 2 meiden vrrdwenen die ook naar een vriendje gingen. Jouw vriend is niet zo misschien, daarom is het beter je ouders de eerste keer mee te nemen om hun voor de volgende keren gerust te stellen, dan weten ze waar jij uithangt.

Mij lijkt het leuk om alle betrokkenen uit te nodigen op een plaats die ongeveer tussen jullie beider woonplaatsen lig.

Bijvoorbeeld in een leuk restaurant.

Jullie kunnen dan onder het genot van een kopje koffie van elkaar zien 'Wat voor vlees er in de kuip zit'

Omdat het een neutrale plaats is, is iedereen ook even vrij en wellicht kan aldus het wederzijdse vertrouwen groeien.

Ik wens je heel veel succes en geluk in jullie liefde toe.

Groetjes,

Ton

Je bent niet eerlijk (ouders zijn maar kort thuis) en dat heeft een goede moeder zo door. Je zegt zelf dat je zo graag zijn ouders wilt ontmoeten maar als je al weet dat je ze heel kort ziet houd je ook jezelf voor de gek.

Je wordt duidelijk heel kort gehouden maar je ouders hebben het beste met je voor. Je hebt verder ook niet AL 2 mnd verkering maar PAS. Geef het wat de tijd.

Een paar tips die je nog zou kunnen proberen:
* Haal deze datum uit je hoofd en zeg ze dat je nu niet gaat omdat zijn ouders snel weg bleken te moeten (dat geeft wellicht vertrouwen bij je ouders).
* Spreek een nieuwe datum af maar doe dat zonder logeren (mij is niet duidelijk of je heen en terug wilde op 1 dag of niet maar doe dat dus NIET). Laat zijn moeder jouw moeder bellen en vertellen dat ze heus begrijpt dat jouw moeder er moeite mee heeft maar dat zij die dag gewoon thuis is.
* Zeg tegen je moeder dat als ze jou zo kort blijft houden ze jou juist het verkeerde pad op stuurt. Zeg haar dat je het respecteert maar dat ze moet zeggen wanneer je wel mag en onder welke voorwaarden en voldoe daar netjes aan! Absoluut NIET liegen want dat komt altijd uit en zorg gewoon dat zijn ouders thuis zijn.

Wat je wil betreft om hem op te zoeken : theoretisch ben je hiertoe uiteraard in staat. Maar daar gaat het m.i. niet om Het lijkt me wel alsof je het half zou besterven mocht het niet kunnen.
Okee, je "wil het zo graag", maar tenslotte zijn jullie nog maar 2 maanden samen, dus nog niet zo gek lang. Om dan te smachten om "zijn ouders te zien" lijkt me toch wat vreemd. Vraag jezelf eens af wat er echt onder dat smachten zit. Ben je bang dat hij er een punt van zal maken als je niet komt? Of wil je de hete adem van je moeder eens niet in je nek voelen als je met hem samen bent? Of denk je dat de relatie, eenmaal je de ouders gezien hebt "serieuzer" zal zijn? Of?
Wat je moeder betreft : controle-mensen zijn bange mensen, dus pushen en duwen heeft het averechtse effect : ze worden nog banger. Ik zou zeker de moeder van je vriend niet laten bellen of gelijk wat organiseren om je moeder op andere gedachten te brengen en dus je zin te krijgen. Dat is pushen met een omwegje.
Verder vraag ik me af of die weerstand van haar enkel geldt als je naar hem toe rijdt. Jullie zien elkaar blijkbaar één keer per veertien dagen bij je thuis... hebben jullie dan de kans om eens te gaan wandelen of zo? Of zie je elkaar sowieso ook daarbuiten, bv. op een gemeenschappelijke hobby of dergelijke?
Bedenk dat je nu in een leeftijd bent waarop je moeder je stilletjes aan zal moeten loslaten. Niet simpel, zeker voor iemand als je moeder.
Binnen 2 jaar ben je meerderjarig, dan kan je bij wijze van spreken in China gaan wonen als je daar zin in hebt. "Loslaten" betekent dat je je kinderen de kans moet geven om hun eigen leven op te bouwen volgens hun eigen normen. En die kunnen anders zijn dan dat wat ouders hen geleerd hebt. Het is niet makkelijk je kinderen iets te zien doen waarvan jij denkt dat het de "verkeerde weg" is. maar kinderen moeten de kans krijgen om te experimenteren, af te tasten en fouten te maken om hùn weg te vinden
Je kan nu alvast de verwachting uitdrukken om wat meer volwassen behandeld te worden. Dat betekent dat je moeder moet leren dingen te bespreken ipv toe te geven aan haar angst en dus gewoon dingen te verbieden zonder meer.
Maar dan is er van jou ook een volwassener houding nodig. Geef het goede voorbeeld.Dus niet "aaaargh, ik wil mijn zin" maar ook luisteren naar je moeders argumenten, de jouwe ernaast leggen en samen bekijken welke afspraken je kan maken. Al zal die nieuwe manier van communiceren wel moeten groeien, verandering heeft zn tijd nodig.

laat hem gewoon lekker vaak naar jullie toe komen.. of mag dat niet van je moeder?
misschien neemt ze van hem eerder aan dat het goed zal gaan en dat hij goed met je omgaat dan dat ze dat van jou aanneemt. vervelend idee voor jou maar misschien helpt het, hij is tenslotte 19 en goed opgevoed, hij geeft dus een betrouwbare indruk.
ik ben zelf moeder van een dochter van 18 die op haar 16e al vaste verkering had. het is even wennen. ik moet je eerlijk zeggen dat ze me niet meer de keus gaf om de touwtjes in handen te hebben. soms moet een moeder nou eenmaal over een drempeltje heen geholpen worden. zeuren of pushen werkt inderdaad averechts, dan geef je haar nog steeds alle macht en kan ze niet eens meer van harte ja zeggen, want de sfeer is al verpest.
daarna heeft ze er voor haar gevoel een aardig kind bij! zo werkte het bij mij...en als het nog even niet lukt, geen paniek, dat komt wel. je hebt een fijne vriend, geniet ervan!

Je zou naast al die goede tips die ik las ook nog aan je moeder kunnen vragen of ze je de eerste keer wil brengen. Dan ziet ze het huis van je vriend en leert de ouders kennen. Wat ook leuk is om met jouw moeder en zijn ouders eens weekend twee huisjes te huren in een leuk park. Dan kun je bij elkaar in en uit lopen en bij elkaar logeren. Mocht je moeder alleenstaand ouder zijn is het handig dat zij ook iemand meeneemt voor de gezelligheid .

Je kunt ook eens vragen naar de periode dat jouw moeder leeftijd had, had zij vriendjes hoe waren haar ouders, hoe voelde zij zich als ze verliefd was.

Vraag vooral ook eens waar jouw moeder eigenlijk bang voor is en zet die redenen op een rijtje. Dat je zwanger raakt? Dat je vriend een loverboy blijkt? dat je de hele nacht in de kroeg zit en dronken over de straat zwalkt of dat jou onderweg iets overkomt? Vraag dan wat er voor je moeder nodig is om haar gerust te stellen. Haar voorwaarden dus. Dan geeft ze zelf het antwoord.
Maar jij moet dan ook niet liegen als je toestemming krijgt en je echt aan de afspraken houden ook al ziet je moeder je niet. Zeg dat ook duidelijk tegen je vriend dat dat de voorwaarden zijn.
Ik had zelf ook zo'n lieve maar bezorgde beschermende moeder, maar toen ik op mijn 18e naar het buitenland ging had ik daardoor geen enkele levenservaring en dat bracht me toen in echt gevaarlijke situaties. Ik nam steeds de verkeerde beslissingen, naïef en impulsief. Jullie kunnen nu al praten over hoe jij met bepaalde situaties zou omgaan en wat zij daarvan zou vinden. Luister dan naar elkaar en ga er niet meteen boos tegenin en niet doorzeuren want is best kinderlijk gedrag.
Je moeder moet wel leren om je nu te gaan vertrouwen en jou leren loslaten, maar dat gaat niet zomaar. Vertrouwen moet ook groeien.