Relatie: sleur en te weinig waardering voor elkaar als het aan is, enorm gemis en eenzaam gevoel nu het uit is. Hoe maken anderen de balans op?
Mijn langdurige relatie is nu uit omdat het steeds maar niet aan mijn verwachtingen voldeed; het lukte niet uit de sleur te geraken en weer respect en waardering voor elkaar te tonen en leuke activiteiten te ondernemen op een prettige manier zonder ruzie, vaak botsingen, meningsverschillen...Gevolg: twijfel twijfel twijfel, is het t waard om steeds voor te blijven vechten of is het fundamenteel mis?
Maar nu het om die reden uit is voel ik me vreselijk leeg en alleen, alsof m'n steun en toeverlaat verdwenen is (is dus ook zo :() Ook al heb ik in principe genoeg anderen om op terug te vallen, niemand was er altijd zo voor mij als hij. Hoe weet ik of ik de goede beslissing gemaakt heb. Hoe weet je of je moet blijven vechten of dat je beter kunt stoppen? Hoelang moet je je rot voelen om erachter te komen dat je de verkeerde beslissing hebt gemaakt? Zijn mijn eisen te hoog geweest of realistisch? Hoe in godsnaam gaan anderen hier het beste mee om...
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.