Is het mogelijk dat een machtstrijd stopt als er slechts één beide partijen de machtstrijd niet meer meespeelt?

Ja, als eén er mee stopt is het geen machtsstrijd meer, en is het spelletje uit. En zo kun je ze vaak ook voorkomen. Mijn kinderen proberen me nog wel eens uit op dat gebied, en dan is het heel makkelijk : dat spelletje speel ik niet met jou.

In het groot echter - maar ook vaak in het klein - los je zo bij lange na niet alle conflicten zo eenvoudig op. Wanneer één der partijen er van overtuigd is dat hem onrecht is aangedaan en er dus sprake is van kwaadheid, wraakgevoelens wellicht, kan de zaak behoorlijk uit de hand open, en kan 'weglopen' uit het strijdperk zelfs nog extra agressie uitlokken.

Eenvoudige welles/nietes of jouw zin / min zin-situaties kun je vaak uit de weg gaan door te bepalen HOE belangrijk het nu echt voor je is dat je je gelijk haalt, of dat je liever de vrede bewaart en je conformeert aan je 'tegenstander'. En dat kan weer varieren van een eenvoudig : joh, als je zo graag gelijk wilt hebben, veel plezier ermee, ik weet gelukkig beter' tot onderhandelen 'deze keer doen we jouw zin, volgende keer de mijne'. Eén eenvoudige handleiding is daarvoor niet te geven.

Loop je echter in je dagelijks leven echt heel vaak tegen dat soort discussies aan, dan kun je je wellicht ook gaan afvragen in hoeverre jou waarheid afwijkt van die van de anderen, waarom dat zo is, en of het elke keer de strijd waard is. Zo vecht ik allang niet meer over geloofszaken met mijn gelovige omgeving ; die strijd win je toch niet op argumenten, en is zonde van de energie. Dan maar leven en laten leven.

Wat de beste manier van reageren is, hangt ZO sterk af van het onderwerp, de persoon, de situatie en het item waarover gestreden moet worden, dat, nogmaals, er absoluut niet één handleiding voor te geven is. Maar rustig en redelijk blijven, openstaan voor argumenten en duidelijk zijn in je overtuiging, en dat het slechts JOUW overtuiging is, kan nooit kwaad.

Je kunt hier het beste een antwoord op krijgen door het zelf in ervaring te brengen. Dus gewoon doen.
Ook, en dat is het verrassende, kun je er dan achter komen in hoeverre die machtsstrijd in jezelf zit. En dus in hoeverre je gehecht bent/was aan die machtsstrijd. Maar dat is dan wel waar je moet zijn.
Eerst de oorlog met de ander staken, en dan je eigen onder ogen zien. Dus stoppen is niet zomaar klaar wanneer je een scheidslijn tussen de ander en jezelf hebt gelegd zeg maar... daar begint het echte stoppen juist.

ik denk dat een machtsstrijd niet ophoudt als een van de partijen niet meespeelt.
het klinkt wel heel logisch: waar er twee vechten is er geen strijd als de een zich terugtrekt, ja letterlijk dus.
maar de strijd blijft, komt en gaat. wordt misschien niet openlijk uitgevochten bij gebrek aan tegenspel, maar blijft wel aanwezig, WEL onderhuids.

nog niet zo lang geleden, heb ik op gv geleerd het welles/nietes spelletje niet meer te spelen met reacties heen en weer. eigenlijk is het te simpel voor woorden.
je zegt bijvoorbeeld: ...dit zijn mijn laatste woorden over dit onderwerp... of ...meer zeg ik hier niet over... of ...we worden het toch niet eens, dus... of ...de laatste ronde:...
variaties te over zul je zeggen en toch heel belangrijk, want de ene schept nog MEER "strijd", terwijl de andere wel het bedoelde effect sorteert.

misschien is het een idee om "de ander" uit te nodigen voor een normaal gesprek op neutraal terrein met koffie/thee of een glaasje van het een of ander om er als volwassenen over te kunnen praten, niet strijden, maar converseren.
en als het iemand betreft die je liever nooit meer ziet, dan zou ik het misschien eerder doodzwijgen dan op voorgestelde manier uitpraten. :)

In mijn beleving kun je het anders aanpakken door niet in wellen/nietes te vervallen, je minder te richten op wie er gelijk heeft, maar te kijken op welke punten partijen het met elkaar eens kunnen zijn en of er een gezamenlijk doel is. Ik denk ook dat daadwerkelijk luisteren naar de ander kan helpen en te bevestigen dat je gehoord hebt wat die ander heeft gezegd. Wellicht is het een idee om een cursus mediation te doen? Dan krijg je meer zicht het fenomeen ‘machtstrijd’ en hoe er mee om te gaan en anderen te helpen.

Als je niet meer meedoet is er geen strijd meer! Iemand kan niet in zijn eentje een oorlog voeren.
Je hebt wel kans dat de ander op allerlei manieren probeert jou er weer in te betrekken. Trap er niet in.
De wereld bestaat uit machtstrijd, het is niet anders. Als je je daar bewust van bent geworden, kun je zeggen: ik doe hier niet meer aan mee en houdt er mee op. Geef ze gewoon gelijk. In feite denken jullie beiden gelijk te hebben en vanuit ieders oogpunt IS dat ook zo. Het heeft totaal geen zin om eraan mee te doen.
Iets anders is een discussie, je kan jouw standpunt uiteen zetten en daarmee basta. Wat de ander daarmee doet moet hij zelf weten. Ga het niet verdedigen, dat betekent dat je er zelf aan twijfelt, dus er is geen noodzaak om het te verdedigen. De ander hoeft jou niet gelijk te geven, of andersom, elk heeft zijn eigen verantwoordelijkheden en neemt deze of niet. Geen discussie mogelijk.
Een ander mag alles doen waar hij zin in heeft, maar dan zonder mij.
Je zegt gewoon tegen de ander: ik heb geen zin om hier aan mee te doen, kus of knuffel.