Hoe komt het dat mensen zo lang in een slechte/moeilijke relatie blijven hangen?

Bang voor het onbekende. Je weet wat je hebt en niet wat je krijgt.
Als je je voorbereid op een leven zonder je partner kan je de knoop ook doorhakken.

angst,
geen geld,
kinderen die nog thuis wonen.
niet alleen kunnen zijn.

er zijn zoveel redenen

Angst en tegen beter weten in doorgaan...

Zien, wekelijk zien hoe de feiten liggen, doet de ogen openen...

Bang om alleen te zijn en hopen dat het beter zal worden.

Vaste patronen geven veiligheid ook al is het negatief ,sommige mensen vinden pijn in zo'n situatie "prettig"..weten niet meer wat fijn is .
Kunnen zich niet beschermen ,en durven geen knoop door te hakken. Kortom het gebrek van",ik houd van mij zelf en knok voor mezelf is er niet bij.

Dat je hoopt je geluk terug te vinden in die persoon die je ooit vond. Maar misschien heb ik het dan nu alleen over mezelf.

Stoppen met een relatie zorgt voor veel veranderingen, een hoop stress en je slaat een nieuw onbekend pad in.

Wat kan helpen om de knoop door te hakken, is de overtuiging dat een slechte relatie voor niemand goed is. Niet voor jezelf, niet voor je partner, niet voor de kinderen (als die er zijn), eigenlijk voor niemand.

Tevens helpt het als je weet, dat je jezelf in je eentje ook wel kan redden. Veel mensen zijn toch bang om alleen te zijn, ze krijgen het gevoel meewarig te worden aangekeken. Maar alleen kun je ook gelukkig zijn. Het is altijd beter dan verder modderen in een slechte relatie.

Verantwoordelijkheid gevoel,
Kinderen willen beschermen tegen een nieuwe toekomst.
Angst voor de toekomst.
Financieel plaatje.
Toch de partner nog liefhebben.
Er zijn vele redenen waarom dit gebeurd.

Ik denk dat dat met liefde te maken heeft...

Het is mijn ervaring dat mensen pas beslissingen nemen, als het een onhoudbare situatie geworden is. Net zoals je pas hulp zoekt als je ongenadig met je kop tegen een muur aanloopt. Zolang er toch nog af en toe momenten zijn, dat het allemaal weer beter lijkt te gaan, blijven mensen hopen, dat het deze keer betekent, dat de relatie weer beter gaat.
En proberen ze door te gaan in een vertrouwde situatie.

Pas als ze zich echt 'deep down' weten, dat ál het onbekende en de rompslomp van het uit-elkaar-gaan minder erg is, dan nog één dag verder moeten zoals het nu is in de relatie, zullen ze die grote stap maken....
en verzuchten, dat ze het al véél eerder (zoniet járen eerder) hadden moeten doen.