Sommige jongeren willen eerst genieten voordat ze een relatie beginnen. Maar waarom beginnen ze dan later toch een relatie?

Ze kunnen iemand tegen komen waar ze verlieft op worden en dan wordt het geleidelijk aan toch serieus. Dat kun je vooraf niet bepalen. De natuur en gevoel gaat zijn eigen gang.

Nestel drang

Het houdt in dat ze eerst zelf hun keuzes willen maken in wat ze gaan doen en wat ze willen meemaken en in welke volgorde, als je in een relatie zit heb je die keus niet meer, dan kun je niet meer alleen een besluit maken, ik zelf ben pas op mijn 25ste aan een relatie begonnen, uberhaupt me bezig gaan houden met meisjes/vrouwen want ik had destijds nog zoveel dingen die ik wilde doen, en dan is een meisje een soort van `sta in de weg persoon.

Later besefte ik pas dat alleen zijn ook niet alles is, je vrienden hadden een relatie, en dan kom je tot inkeer en krijg je behoefte aan een partner en ga je denken aan huisje boompje beestje.

Dit wordt gezegd door mensen die eerst zo veel mogelijk dingen willen uitproberen en doen in hun leven, voordat ze zichzelf 'vastleggen'. Ze hebben inderdaad het rare beeld in hun hoofd dat je geen gekke, interessante, nieuwe dingen meer zou kunnen doen als je een relatie hebt.

Natuurlijk is het wel zo dat je, als je een vaste relatie hebt en b.v. kinderen krijgt, iets minder wilde sprongen kunt maken. Je moet ook beter nadenken over wat je doet en verantwoordelijkheid nemen voor je partner en je kinderen. Op het gebied van seksuele vrijheid kun je je in een relatie ook veel minder permitteren dan als single.

Maar aan de andere kant: er zijn genoeg jonge mensen die een relatie hebben, en daardoor juist opbloeien en allerlei dingen gaan doen en ondernemen die ze in hun eentje nooit gedaan zouden hebben.

En terugkijkend: er zijn genoeg mensen die zichzelf niet 'vastgelegd' hebben, die met die 'ongebonden' tijd weinig meer gedaan hebben dan een reeks one-night stands afwerken en veel kroegen van binnen zien. Als je dat 'genieten' noemt: ieder z'n meug.

Uiteindelijk beginnen de meesten toch aan een relatie omdat dat ingebakken zit in de menselijke soort: bijna alle mensen krijgen uiteindelijk een langdurige relatie en planten zich voort. Ze voelen dat ze er aan toe zijn, de hormonen rammelen de goede kant op, en de natuur heeft zijn beloop.

Genieten is misschien niet aan leeftijd verbonden, maar als je jong bent, geniet je meer omdat je dan nog niet zoveel verplichtingen hebt. In een relatie heb je je ook aan een aantal "verplichtingen" (afspraken is misschien een beter woord) te houden. Als je dus zonder die afspraken leeft, kun je meer genieten. (hiermee wil ik niet zeggen dat je op latere leeftijd niet meer kunt genieten, maar het kan dan wel vaker voorkomen dat je niet optimaal kunt genieten, door vaker lichamelijke of geestelijke gebreken te hebben.)

Ik denk dat de behoefte waar je het over hebt psychologisch heel gezond kan zijn. Niet duidelijk is of het gaat om geen intimiteit, of juist om vrijblijvende intimiteit met andere personen. In het eerste geval is het denk ik, op 'jongerenleeftijd', een gezonde behoefte. Je bent dan bezig jezelf te leren kennen; en ik denk dat je dat juist doet door middel van contact met anderen. Iedereen spiegelt je op een andere manier. Als je al vroeg in een relatie springt kan, let op: kán, dit wellicht die ontwikkeling iets ondermijnen.

Toegevoegd na 1 minuut:
Correctie: In de 2e zin ("In het eerste geval ...") bedoelde ik juist in het tweede geval.