Waarom is het tonen van gevoelens belangrijk in een relatie en is dit wetenschappelijk bewezen?
Mijn vriend heeft er geen behoefte aan zijn verdriet te tonen aan mij. Ik vind dat jammer en nu zijn we in een discussie beland, waarin ik vind dat hij het moet proberen en hij vind dat ik hem niet moet forceren. Is het voor een goede relatie belangrijk dat allebei de partners hun emoties tonen of kun je ook gelukkig zijn met elkaar als dat van 1 kant komt? Het is nu een verschil van mening, maar mijn vraag is eigenlijk of er een wetenschappelijke onderbouwing is.
Het is niet altijd een voordeel om je te laten leiden door gevoelens en het is evenmin altijd een voordeel om je af te sluiten voor gevoelens. Jouw vriend houdt jou een spiegel voor van hoe het ook anders kan. Het is nu aan jou om hier bruikbare elementen uit te halen in functie van een aangenaam samenzijn met elkaar.
Anderen houden een steeds extremere spiegel voor in verhouding tot ons onvermogen om de ander te aanvaarden zoals die is. Dus in wezen zijn wijzelf degenen die de gevoelens van anderen mee blokkeren.
Van zodra je stopt met het verbaal 'bekritiseren' van de zogenaamde tekorten van die ander dan gaat die ander automatisch tijd, ruimte en kracht overhouden om nieuwsgierig te worden naar jouw visie.
Geef je die tijd en ruimte niet dan 'dwing' je die ander om alle hens aan dek te houden en/of alle krachten aan te wenden om in diens comfortzone binnen de eigen burcht te blijven.
Begrijp je wat ik bedoel? Ik weet als geen ander hoe moeilijk het is om hier in de praktijk mee om te gaan maar ik merk ook dat het de moeite loont als je anderen de ruimte en de kans geeft om aan hun persoonlijk comfort-tempo zichzelf beter te leren kennen en zichzelf optimaler te ontplooien. Ik wens je dan ook héél véél Geduld, Begrip en Relativeringsvermogen toe. Liefs, Succes en Big Smile van me
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.