ik maak me altijd druk om wat andere mensen vinden, wat kan ik hier aan doen?

Ja dit is wel een lastige, maar ik denk dat het mer onzekerheid heeft te maken. En misschien denk je ook zo over andere. Wanneer je bij andere thuis komt en je denkt dat hun huis niet helemaal schoon is.
Ik weet niet of je zo ben maar dan zou je dit eerst moeten beheersen en naar je zelf kijken.

Daarnaast bij onzekere moment zeg gewoon wat je denkt zeg van te voren wat je denkt en dan krijg je van zelf wel een positieve reactie erover
Bijvoorbeeld.
Voor dat er bezoek binnen komen zeg je het huis is wel een beetje rommelig schrik niet.

Zo verwachten ze wat ergers en als ze binnen lopen valt het mee dan krijg je ook een positieve reactie hierover.
Waardoor je misschien wat beter gaat voelen

Probeer bij jezelf te blijven. Vind jij je huis schoon genoeg? Vind jij jezelf te ziek om op te staan? Vind jij jezelf een waardevol persoon? Dan doet de mening van een ander er niet erg toe. In elk geval niet zo veel dat je ervan afhankelijk bent.
Als je er voor kunt zorgen dat je weet wat jij belangrijk vind, hoeft de interesse die je hebt in de mening van anderen jou niet te overheersen.
Hoe kom je zover? Probeer systematisch elke keer dat je zo'n ondermijnende gedachte hebt jezelf de vraag te stellen wat jouw waarde is in deze kwestie (ziek, schoon, mooi, lelijk, wat ook maar). Het zal misschien niet meevallen als het zo'n automatisme voor je is, maar wie weet lukt het.

probeer jezelf te blijven, als mensen van je houden dan respecteren ze hoe je bent. dus ook hoe je huis eruit ziet en als je ziek bent geloven ze dat je echt ziek bent (niemand kan weten hoe jij je voelt toch?!). probeer anders misschien eens yoga? dat is erg goed voor je geest en misschien word je er wel zelfverzekerder door! dat heb ik zelf ook ervaren.

Probeer jezelf te blijven, je word er niet gelukkiger van als je steeds zorgen maakt om wat anderen denken.

Het klinkt alsof jij last hebt van een negatief zelfbeeld. Niks ernstigs, maar ontzettend vervelend. Ik heb het zelf ook, en herken je 'vraag' en uitleg.

Je negatieve gedachten-gang, kun je omzetten naar een positieve gedachten-gang. Zoals al eerder gezegd: Is het voor jou schoon genoeg? Dan is het gewoon goed. Voel je je niet goed, dan blijf je thuis!

Het is een moeilijk/langdurig proces (vind ik), maar op een gegeven moment wordt het beter. Ik houd zelf elke dag bij in een schriftje met alleen de positieve dingen die er die dag gebeurt zijn. Dingetjes waar ik zelf trots op ben.

En inderdaad, blijf bij jezelf, luister naar jezelf (en je lijf).

je hebt een beetje gebrek aan zelfvertrouwen.

als je bijvoorbeeld een cake zou bakken, deze proeft en weet dat de cake perfect is, waarom zou je dan nog bang zijn dat andere mensen de cake niet goed of goed genoeg vinden ?

als je geen zelfvertrouwen hebt, blijf je twijfelen aan jezelf en alles op jezelf betrekken (collega's die over jou zouden praten mischien)
als jij weet dat je ziek bent, dan is er toch geen twijfel aan mogelijk : je b.e.n.t. ziek, het is geen aanstellerij

je drie voorbeelden hierboven geven aan dat je negatief denkt...

misschien zou je voor je zelf moeten opschrijven wanneer je onzeker bent of twijfelt ?

als je iedere avond voor het slapen gaan in een soort van dagboek zou opschrijven wat je overdag meemaakte in de zin van negatief gevoel/wantrouwig en onzeker zijn en je dan realiseert hoe vaak het helemaal niet waar of nodig was..., dan zou je inzien dat het niet waar is wat je allemaal denkt, ziet en voelt!

wat andere mensen vinden en daar jezelf druk over maken is gebaseerd op angst. Dit soort angst gaat altijd over 'beren op de weg'. Je weet pas of ze er zijn als je ze werkelijk in beeld hebt. In jouw geval zijn het altijd vermoedens van beren maar je durft niet te gaan kijken.

Mijn advies is: vraag of dat wat je denkt, waar is. Het lijkt raar misschien maar als je het antwoord dat de mensen gaan geven, als waar beschouwd (want: waarom zouden ze liegen?), dan zul je ervaren dat er in Nederland echt geen beren zijn die om de hoek van de straat op je wachten.

Tegelijkertijd leer je je kwetsbaar opstellen en ervaren dat dat niet leidt tot kwetsen. Daarmee je zelfvertrouwen een 'boost' geven.

dit heeft inderdaad te maken met onzekerheid.

ik zal je vast deels van je angst afhelpen.

je eerste voorbeeld (een schoon huis) is vrouw eigen. dit hebben de meeste vrouwen. dit is dus normaal.

het 2e voorbeeld.( ziek zijn)
wanneer iemand ziek naar huis gaat omdat zijn pink jeukt. zou dit begrijpelijk zijn dat je dat denkt.
wanneer je gezondheid daadwerkelijk je werkzaamheden in de weg zitten stel je je echt niet aan, je kan het zelf vervelend vinden maar hier hoef je in principe je collega's niet van te overtuigen. zei zijn ook wel eens ziek, hoe denk jij dan over hun? stellen zei zich ook aan? tuurlijk denk je dat niet zomaar. hier kan jij zelf beter een inschatting van maken als wij op een afstand.

voorbeeld 3 (kletsen) bij lange na niet alle gesprekken draaien om jou. ik ga er even vanuit dat jij ook je best doet op je werk. wanneer je alsnog denkt dat ze het over je hebben, kan het ook positief zijn. ga is na hoe jij je werk doet, wat jou gedrag is tegenover collega's. vind jij jezelf daarin positief, dan zal het ook wel zo zijn.

wanneer jij op deze 3 dingen aan de verdere uitleg denkt en je zelf vind dat je ook daar je best op doet, hoef jij je echt negens zorgen over te maken.

heel herkenbaar. veel mensen zijn onzeker als ze bezoek krijgen. Dat is de reden dat je vooraf vaak moet bellen zodat mensen hun huis in orde kunnen maken, al zullen ze dat niet zeggen.

het ziek zijn en gevoel dat collega's over je roddelen is heel herkenbaar. Vaak komt het omdat je zelden ziek bent, je een groot verantwoordelijkheidsgevoel hebt naar je werk toe. En omdat je ervaring hebt hoeveel er gepraat wordt over andere collega's als ze ziek/vrij of niet in de buurt zijn.

een oplossing? minder perfectionistisch zijn.
Jij weet dat je je werk goed doet, je manager is tevreden over je. Anders had je je baan niet. Het loslaten heeft bij mij een paar jaar gekost. Jij bent tevreden met je uiterlijk? wat maakt het uit als iemand je stekeltjeskapsel stom vindt. Jij moet er mee lopen.

Tips:
ga voor de spiegel staan en zeg tegen jezelf dat je er goed uit ziet.

Maak na een dag werken de balans op, wat ging er goed/fout. Waren die fouten jouw schuld? niemand is perfect. Als het over collega's onderling gaat, laat het los. Ze merken het vaak niet als het slecht met je gaat. Als het goed met je gaat zijn ze al snel jaloers. Het heeft mij enorm geholpen op deze manier denken.

Hier had ik ook last van ,en het overkomt me nog weleens.İk vraag me dan of gasten het eten echt wel lekker vonden,en of het nu wel of geen geslaagde avond was.
Dit is onzeker zijn,en gaan denken voor anderen.
Je kunt daar vanaf komen door jezelf tot de orde te roepen en niet meer voor anderen te denken.Met jezelf tot de orde roepen bedoel ik,kijken naar jezelf en zeggen dat het oke is zoals jij bent, en je leven hebt ingedeeld.
Wanneer je dit volhoudt zul je zien dat je minder onzeker gaat worden over wat anderen vinden.Op een gegeven moment interesseert het je zelfs niet meer.
Wel kunnen bep.situaties gevoelig blijven en kan het je nog wel eens overvallen.Dan is het zaak om jezelf weer opnieuw tot de orde te roepen,en te zeggen : Het is prima zoals ik functioneer .
Bedenk ook dat wanneer mensen iets niet bevalt ze dat wel tegen je zeggen,je hoeft dus niet voor ze te denken .
Hopelijk heb je er iets aan de adviezen die je hier krijgt.
Veel succes,sterkte ermee.

Blijf je zelf!

Als je mensen ziet en denkt dat ze zitten te praten over jou , gewoon niks van aantrekken.