Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

5 jaar geleden uit elkaar gegaan en in het buitenland gaan wonen. Nu wil mijn kind bij mij wonen, moet ik wachten tot mijn kind 12 is? moeder is tegen

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Antwoorden (4)

Als je helemaal uit je gezag bent dan moet je wachten totdat uw kind 18 jaar is. Dan pas is het de keuze aan het kind waar hij wilt wonen. Ik weet niet de afspraken die gemaakt zijn. Maar u kunt met uw contactpersoon dit eventueel overleggen. Van hoe en wat en de duidelijke afspraken op papier of vast te leggen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Met 18 pas? Heb je daar een bron van?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Zie onderstaande link daarvoor.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Nou daar vind ik in ieder geval: Een minderjarig kind vanaf 12 jaar kan verzoeken om gezagswijziging, tijdens of na de echtscheidingsprocedure. Ook een jonger kind kan daarom verzoeken als hij de situatie goed kan begrijpen.
ronron1212
12 jaar geleden
Helemaal juist Pelle. Verzoek bij de rechter. De rechter hoort het kind.
Als beiden ouders gezag hebben dan is het noodzakelijk dat de moeder toestemming geeft voor de verhuizing. Dit kan schriftelijk met handtekening en kopie legitimatiebewijs op persoonlijk aan de balie. Dat is wat betreft de verhuizing. Ik weet niet hoe het bv met leerplicht zit.

Voor meer informatie kunt u terecht bij de gemeente.

Succes!

Toegevoegd na 1 minuut:
Op = of
(Lees meer...)
12 jaar geleden
Gast, probeer heel even je mogelijke vreugde ( en verwarring) opzij te zetten omdat je kind bij je wilt wonen en vraag je oprecht af:
Wat is het beste voor het kind?

Heeft het kind het naar de zin op de school waar het nu is?
Is de moeder een goede moeder?

Wanneer het kind wordt mishandelt ( lichamelijk of geestelijk) door de moeder is het antwoord nogal duidelijk.
Dan moet het kind gisteren nog naar je toe!

Als dat niet zo is moet jij je goed realiseren dat het heel goed mogelijk is dat je kind na verloop van tijd weer terug wil naar de moeder vanwege heimwee naar háár... zoals het nu jóu waarschijnlijk erg mist.
En de school mist, en de vriendjes/vriendinnetjes.

En: kan jij goed voor het kind zorgen? Je hebt misschien een tweede partner, het zou de stiefmoeder van je kind worden.
Kunnen die twee wel samen, en dan vooral: voor de lange termijn!
Want je kind wil naar jóu toe, de stiefmoeder neemt het mogelijk voor lief erbij. Maar als de stiefmoeder het meeste thuis is en het meeste voor het kind zorgt moet de band tussen je kind en je partner wel heeeel goed zijn, anders gaat het heel snel mis.

Dan is er nog de vraag, is er maar 1 kind? Kan je het maken de één wel bij je te nemen en de ander niet? Zullen zij elkaar niet enorm gaan missen? Uiteindelijk waren zij altijd samen toen jullie, als ouders, uit elkaar gingen en zijn zij mogelijk ook een anker voor elkaar in woelige tijden.
Wil je ze uit elkaar halen?

Een kind kan nog niet goed inschatten wat de gevolgen zijn van een besluit dat het wil nemen. Daar heb je ouders voor. Je kan rekening met hun wens houden maar zulke ingrijpende veranderingen als deze zijn niet makkelijk in te schatten.
Misschien zou het voor je kind heel veel schelen als jij niet in het buitenland woonde maar als het vaker bij je kon zijn omdat je dichterbij woonde. Dit is geen kritiek, ik woonde zelf ook ver van mijn kinderen vandaan, maar begrijp inmiddels wel (achteraf) dat ik dingen anders had kunnen aanpakken in het belang van mijn kinderen.

Mijn eigen ervaring is dat mijn kinderen na de scheiding bij hun vader bleven en na 7 jaar, allebei, bij mij kwamen wonen.
De oudste kwam na veel ruzie bij zijn vader bij mij wonen, de jongste wilde dat altijd al en kwam toen mee.
Ik heb toen de volledige voogdij op mij genomen, eerder had hun vader die, juist omdat wij zover uit elkaar woonden.

vervolg in reactie.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
vervolg: Ik weet niet hoe dat in andere gezinnen ging maar ik was dolgelukkig toen zij kwamen, mijn kinderen waren ook dolgelukkig en even goed hebben wij enórme problemen moeten doorstaan met de kinderen. Het is niet niks, zo'n beslissing. Dus, ja als het kind het goed heeft, laat het voorlopig bij de moeder, zeker tot en met de lagere school.
Dan kan de moeder ook wennen aan het idee dat het kind misschien bij jou gaat wonen.
Maar ik begrijp haar moeite, jij woont in het buitenland dus zij raakt haar kind kwijt voor haar gevoel. Ik heb ik de schoenen van je ex vrouw gestaan en in de jouwe. Ik weet wat het is je kind maanden te moeten missen en niet te zien en ik weet wat het is er dag en nacht voor te zorgen, gelardeerd met commentaar van de ex op afstand... ;-).
Ik weet wat voor problemen het kan geven.
Ik adviseer jóu om in de schoenen van je kind te gaan staan, eerlijk te kijken wat écht het beste voor het kind is.
En mocht je erachter komen dat het kind bij de moeder eigenlijk het beste af is, zorg dan dat je via skype of kaarten of telefoon veel contact hebt met je kind.
Want het zou weleens kunnen zijn dat het éigenlijk zegt:
Pap, ik mis je zo...
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
plus!
Ik neem aan dat moeder het voogdijschap heeft en dat er afspraken over bezoekrecht tussen jullie zijn vastgelegd?
Deze afspraken die staan en daar moeten jullie je beiden aan houden.
Indien moeder ertegen is, kan jij niet beslissen om het kind bij jou te laten wonen. Zou je het gewoon doen, dan staat dit gelijk aan ontvoering.

Natuurlijk wil het kind bij jou wonen. Van papa mag waarschijnlijk meer, die doet leuke dingen , die koopt cadeautjes enz. Logisch, want die keren dat je het kind bij je hebt zijn waardevol en je wilt het kind laten weten/merken dat je ervan houdt. Bij moeder thuis gelden de regels, de alledaagse rituelen, de normale gang van zaken, elke dag weer. Neem dus niet zomaar aan dat het kind bij haar moeder ongelukkig is en dat ze alleen bij jou gelukkig kan zijn. Ik snap dat je je kind graag gelukkig wilt zien, maar denk even verder na.

Ik neem aan dat ze/hij waarschijnlijk vakanties bij jou verbrengt? Geniet daarvan en laat de tijd zijn werk doen tot het kind écht kan beslissen bij wie zij/hij wonen wil.
Indien moeder zich dan nog blijft verzetten blijft alleen de gang naar de kinderrechter en die beslist dit niet zomaar in jouw voordeel. Hij laat altijd het belang van het kind op de eerste plaats komen. Voor een gang naar de rechter moet het kind 12 jaar of ouder zijn.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
+!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
+1!
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Bekijk alle vragen in deze categorieën: