Ik ben werkzaam in de zorgsector ,welke zinnen kan ik zeggen ,zodat er geen teleurstelling ontstaat?

Misschien geef je je mening te snel en helpt het als je je mening over iets achterwege laat en in plaats daarvan probeert in te voelen hoe het voor de ander is en dat bevestigen.
Ik verzin maar een voorbeeld. Iemand zit zwaar in de put omdat ie zijn been gebroken heeft. Jij als professional kunt misschien wel weten dat het helemaal geen complexe breuk is die gewoon binnen 6 weken zal genezen. Als je dat zomaar zegt, kan er misschien een ondertoon inzitten van 'zeur niet, man'. Of je dat nou expres doet of zonder dat je er erg in hebt - daar heeft die ander niks aan. Hij wil even zielig zijn en wat medeleven. Als jij nou zegt 'ik kan me indenken dat je er mee zit en ik hoop dat je vertrouwen hebt dat het weer goed komt' dan bevestig je de ander in zijn putterigheid, schoffel je hem niet onderuit, krijgt ie van jou het medeleven dat ie zoekt en heb je iedereen blij gemaakt (ook jezelf).

Ik hoop dat je hier iets mee kunt.

De informatie is nogal summier. Misschien kan je iets vertellen over de situaties waarin de teleurstellingen kennelijk ontstaan. Vraag je in elk geval af wat je ervan zou vinden als een ander tegen jou zou zeggen wat jij zegt en kennelijk teleurstelling opwekt. Dus; hoe zij je informatie willen krijgen van een zorgverlener? Denk na welke boodschap de teleurstelling opwekt en hoe je die misschien wat beter had kunnen formuleren zonder de inhoud ervan te verdraaien. Het gaat er natuurlijk wel om dat de communicatie inhoudelijk correct en gepast is.

Werken in de zorgsector vraagt een aantal bijzondere gaven van de medewerkers:
* Jezelf kunnen wegcijferen in het belang van de ander.
* Kunnen genieten van de "gouden seconde" dat jouw inspanningen resultaat hebben.
* Luisteren zonder oordeel of veroordelling.
* Luisteren naar wat de persoon "niet" zegt , wat zit er achter de vraag ?
* Empathie, laat het gevoel bij die ander.
* Zoek eerst het niveau op van de ander en ga dan op gelijk niveau met elkaar in gesprek.
* Werken aan en op basis van wederzijds vertrouwen.
* Jouw manier van denken en handelen is niet ieders manier van denken en handelen.
* Ieder gedrag heeft een oorzaak of achtergrond. Ga daar eerst eens naar op zoek.

Vraag jezelf ook eens goed af waardoor je in de zorg terecht gekomen bent, wat zijn je drijfveren, waar komt die keuze vandaan? Werken in de zorg betekent werken met personen die van jou afhankelijk zijn, jij bent hun veiligheid, voorspelbaarheid en zingever.
Kun je dat bieden zonder voorwaarden?

Je schrijft: Ik ben erg direct.
Dan merk je ook dat dit niet altijd succes heeft.
Wat zou de reactie kunnen zijn die de andere persoon wel nodig heeft en hem of haar vooruit helpt, het gevoel geeft begrepen gevoeld te worden en serieus genomen?

Je schrijft ook: zodat er geen teleurstellingen ontstaan.
Bij wie ? Bij jezelf of bij degene die aan jouw zorg worden toevertrouwd?

Veel succes bij deze zelfreflectie en probeer de voldoening te halen dat dit mooie vak met zich mee brengt.

Gewoon jezelf blijven en als je merkt dat je iemand pijnlijk geraakt hebt met jouw reactie dan kan je aan de gekwetste persoon vragen wat er aan de hand is.
Je kan op zo'n moment aan de persoon in kwestie vragen hoe jij overkomt. Aan de hand van de reactie kan je aan de ander vragen hoe die het liefst wordt benaderd.

Je kan nog altijd jouw excuses aanbieden als je merkt dat je er, ondanks jouw wil om goed te doen, toch niet in geslaagd bent om over te komen op een wijze die door de ander gewaardeerd wordt.

Er is namelijk geen algemene regel om bij iedereen gepast over te komen omdat niet iedereen hetzelfde reageert op direct gedrag. Sommigen vinden dat juist het beste en anderen weten er geen weg mee.
Zelfs de ene dag tegenover de anderen kan verschillend zijn.
Er zijn zelfs mensen die er niet van houden als je teveel poespas gaat maken rond jouw gedrag. Nogmaals, blijf vooral jezelf en wees gewoon oprecht doch beleefd.

Ik kan je wel aanraden om bewuster te observeren hoe anderen op jou reageren. En ook om jezelf onbevreesd open te stellen voor eventuele kritiek van anderen want anders ben jij degene die zich teleurgesteld gaat voelen.

Wat ook helpt is dat je een innerlijke tevredenheid leert uitstralen. Als je vrolijk en/of glimlachend te werk gaat dan zien mensen automatisch dat je het goed bedoelt, ze voelen het dan ook automatisch aan. Wie met een gezonde dosis humor zegt wat die te zeggen heeft kan doorgaans op meer begrip van anderen rekenen ;-)

Hoe dan ook...
Tracht gewoon datgene te doen waar ook jij je goed bij voelt want anders hou je het echt niet vol. Het feit dat jij deze vraag stelt geeft al aan dat je rekening wenst te houden met anderen en dat op zich siert jou enorm. Meer moet dat echt niet zijn hoor ;-)

Liefs, Succes en Big Smile van me

door andere woordkeuzes te gebruiken. als je zegt "u moet goed eten dat is belangrijk". of je zegt "als u eet houdt u energie" dat klinkt al vriendelijker.

Let goed op collega's, en luister naar hun uitspraken. Soms is direct zijn het beste middel. het is hard maar duidelijk. Dat helpt veel beter dan je het vriendelijk zegt, vaak komt de boodschap dan niet door.

Als je je open stelt voor andere mensen, en het niet altijd een zakelijk gesprek maakt, zullen mensen al snel tevreden zijn. Je moet oprecht vrolijk en vriendelijk zijn, en echt motivatie tonen om mensen te willen helpen. Ook is het fijn als je je in anderen kunt inleven.

Ik denk niet dat je met een paar zinnen ervoor kunt zorgen dat mensen je aardig vinden, en daarom deze dingen. Naar mijn mening zijn deze dingen belangrijk, en ik hoop dat je er iets aan hebt! ;)