Hoe weet je wanneer je gebroken hart geheeld is, en een nieuwe relatie kan beginnen?

Een gebroken hart heelt niet.. dat is een stukje van je leven dat je mee draagt, maar je kunt wel weer verliefd worden..en een nieuwe relatie beginnen.

Als je daar zelf aan toe bent kan je weer een nieuwe relatie beginnen. Bij de 1 is dat eerder dan de ander.

Je kan een nieuwe relatie beginnen zo gauw jij jou nieuwe partner accepteert zoals hij is.
Jij hebt nu de neiging om iederkeer weer gaan te vergelijken tussen jou oude partner en jou nieuwe partner en als je die verschillen ook accepteert dan kun je weer proberen om een nieuwe relatie te beginnen .

Als je niet meer hoeft te huilen en je niet meer aan hem hoeft te denken.

Door constant alles te herhalen in jezelf (gedachten) over hem wat er samen is gebeurt tussen jullie en erover te praten net zolang tot je er geen zin meer in hebt.
Totdat je er moe van wordt om het weer over hem te hebben, (verwerkingsproces is dat) dan ga je gedachten krijgen van: hee, ik heb een tijdje niet meer aan hem gedacht! En die tijdjes gaan steeds langer duren, je bent hem aan het "vergeten" om elke seconde aan hem te denken.
En dan komt de interesse in een andere relatie vanzelf weer in je gevoel omhoog als je een leuke vent ziet.

Sterkte

Als je weer het plezier in het leven kunt hebben.

Een hart breekt niet, dat is wat men alleen maar denkt. Dan bedoel ik het natuurlijk figurisch.
In het hart draag je wel de liefde. Ook al is de relatie verbroken, dan nog draag je de ander in je hart. Dat zal je je leven lang doen. Maar dat is niet erg, het is ook de liefde die in je hart zit.
Het is dan ook de liefde voor de ander waardoor je de ander kunt loslaten. Loslaten, terwijl het in het hart is vereeuwigd. Zonder lijden.

Hopelijk begrijp je wat ik hier schrijf. Anders geldt gewoon de eerste regel.

Weet je Gast, dat is niet zomaar ineens over, dat voel je wel. Het kost tijd, en soms lijkt het wel of het nooit over gaat, zo'n pijn doet het.
Maar langzaamaan zal je gaan merken dat je wat minder vaak aan je verbroken relatie denkt. En nog weer later zal je het gevoel krijgen dat de wereld er weer, af en toe, wat zonniger uit gaat zien. Pas wanneer jij het van binnen leuk vindt om weer eens naar anderen te kijken, als je weer verwachtingsvol met een vriend/vriendin een nieuwe relatie aan wil gaan, dan ben je zover.
Als je nog verdrietig bent en elke andere potentiele vriend/vriendin vergelijkt met je vorige relatie, dan is het gewoon nog niet zover.
Wacht maar rustig af, neem van deze ervaren vrouw aan dat het uiteindelijk over gaat in een dierbare herinnering als je kan accepteren dat die vorige relatie altijd een bijzonder plekje in je hart zal blijven houden.
Zo verzamel je meerdere bijzondere plekjes in je hart.
En verzamel je ervaringen.
Wees niet hard voor jezelf als je er na een tijdje nog steeds mee zit. Wees juist aardig voor jezelf, bij iedereen is de verwerkingstijd anders..
Voel je ook niet schuldig als je sneller dan je verwachtte weer aan een nieuwe relatie toe bent. Alsof je dan minder van die ander zou gehouden hebben. Maar dat heeft er niets mee te maken.
Het neemt de tijd die het neemt, kort of lang, maar op een dag voel je weer die nieuwsgierigheid naar iemand anders, voel je je hart weer sneller kloppen.
En dan weet je dat je hart weer toe is aan een nieuwe liefde.

Dat verschilt per persoon.. Een gebroken hart is niets meer dan het hormonaal uit balans zijn. Je dopamine gehalte daalt dan heel sterk, daardoor voel je je erg ongelukkig. En bij sommige mensen duurt dit jaren voordat het lichaam dit hersteld en bij andere een paar weken.
Belangrijk is dit te accepteren en je best doen om je leven weer gewoon op te pakken en gewoon verder te leven. Hoe sneller jij weer in je eigen routine komt... Hoe sneller je lichaam je hormonen weer in balans kan brengen.
Ja het is een wetenschappelijke benadering.. Maar ik vind dat erg fijn om te weten... Je mag je rot voelen. Maar als je je zielig blijft vinden dan help je jezelf alleen maar tegen.

Als je hormonaal uit balans bent kan je wel een relatie aangaan... Maar dat zal nooit een goede relatie zijn. Dat noemen ze ook wel 'the rebound'
Wacht beter tot dat je weer lekker in je vel zit.. Je hormonen in balans.
Dan kan je pas een goede keuze maken qua nieuwe partner.

Niemand kan jou daar een antwoord op geven, alleen jij zelf. En dan nog is dit moeilijk: misschien denk je dat je er over bent, maar komt er na van loop van tijd oud zeer naar boven.
Schaam je, of oordeel, niet als je al snel nieuwe interesse voor iemand hebt, maar maak je ook geen zorgen als het lang(er) duurt.
Genieten kan je met en zonder relatie.
Jouw hart is niet gebroken en dat voelt ook zo als je je bewust bent van de relatie die je met zoveel mensen hebt........

Als je niet meer steeds de behoefte voelt om over de verloren geliefde te praten (zelfs als je dit in de praktijk nooit doet), als je niet steeds bij ieder klein ding aan hem herinnerd wordt, als je niet meer steeds allerlei herinneringen voor jezelf oproept en als het ware herbeleeft, als je niet meer om hem huilt, als je niet meer je dagboek vult met over hem te schrijven, als je, indien nodig, nonchalant terloopse opmerkingen over dat verleden met hem kunt plaatsen, als je er niet meer naar snakt bij hem te zijn....... ja dan is je gebroken hart genezen en ben je klaar voor een nieuwe relatie. Maar sommige gebroken harten genezen nooit.

Je kan er met anderen mensen over praten onder anderen familie, vrienden of hier ik heb dit ook wel vaak meegemaakt.

De eerste keer dat ik een relatie had zeiden vrienden tegen mij dat dat meisje mij gebruikte alleen ik wou dat niet geloven en uitijndelijk had een echte vriend mij toch m'n ogen geopend dus ik belde haar en maakte het uit.
Op die plek waar zij was stond ook een vriend van mij en had alles gefilmd en op dat moment maakte ik het uit via de telefoon.
De dag daarna zag ik die vriend die het had gefilmd en liet het toen aan mij zien en ik zag toen dat zij blij was en ineens begon te springen van blijdschap.

Toen ik het uitgemaakt had ging ik langzamerhand ook op het slechte pad af door m'n neef, hij gaf mij drugs om de pijn te stillen dat helpte niet, in die tijd ging m'n opa ook dood dus best wel veel verdriet,
Dus ik had geen zin meer om te leven toen vroeg ik ook advies wat ik moest doen op andere site's en die zeiden tegen mij dat dat meisje mij had gedumpt en ze mij gebruikte en niks om me gaf dus waarom ik dan verdriet had en toen ging ik dat mezelf ook afvragen.
Nu voel ik helemaal niks meer voor haar.

Nu heb ik zelf ook wel een andere meid waar ik veel om geef,
Ik had haar ontmoet op vakantie alleen had ik haar tel. Nr. Niet gevraagt en nu zie ik haar denk ik wel terug alleen ben ik bang dat ze dan al een ander vriendje heeft ik heb deze vraag ook op goeie vraag gezet en die mensen zeggen tegen mij dat ik dan weer naar die vakantie besteming moet gaan en kijken of ze daar dan weer is.


Toen ik een gebroken hart had zat ik aan de wiet om de pijn te stillen en dat helpte dus niet.
Ik zeg nu niet dat je aan de drugs moet beginnen want dat maakt heel je leven kapot.
Maar ik zou praten met familie of vrienden.
Als ik jou was dan zou ik proberen om niet aan hem te denken.