Wat kan ik nog doen om de ongezonde leefomstandigheden van mijn moeder, broertje en zusje weer gezond te krijgen??..

Question

Mn vader en moeder zijn +/- 10 jaar geleden gescheiden, daar vader een nieuwe liefde had gevonden. Hierna raakte mn moeder in een zware depressie, wat ze nog steeds niet is bovengekomen. Ikzelf ben 2 jaar na de scheiding gaan samenwonen met mn vriendin. Met pijn in mn hart moest ik aanzien dat het huishouden in het ouderlijkhuis waar mn moeder, broertje (18) en zusje (21) niet meer werd gedaan. Het is zelf zo erg dat je er niet meer aan de keukentafel kan eten, je in de huiskamer niet eens meer kan zitten, dit allemaal door het niet opruimen. Stofzuigen en/of iets afstoffen is in geen tijden meer gedaan, eigenlijk best logisch daar alles volstaat met troep. Natuurlijk trekt dit ook veel ongedierten aan, laatst hadden ze last van een muizenplaag.

Zelf heb ik al een aantal pogingen (+/- 10X) ondernomen daar op te ruimen. En steeds verbaasd het me weer dat bij hen de motivatie ontbreekt om op te ruimen. Terwijl ze zich wel telkens uiten, zich te schamen voor visite of vrienden die ze niet durven uit te nodigen.
Dit zit zelf zo diep, dat ze zelfs geen monteur willen/durven te vragen om te kunnen kijken naar de verwarming (sinds 3 jaar) die kapot is.

Het leefpatroon kan ik blijkbaar niet veranderen, daar ik al genoeg pogingen heb gewaagd (Tijdens hun vakantie, heb ik de keuken en woonkamer opgeruimd, hopend hun in te kunnen laten zien hoe het ook kan) maar kan dit ook niet plaatsen als gewone "luiheid"..

Iemand tips en/of advies??..

 · Accepted Answer

De situatie die je beschrijft heeft niets meer met luiheid of gemakzucht te maken, al kan het slachtoffergevoel wel een grote rol spelen bij iemand die het idee heeft de controle over haar leven te hebben verloren.

Vermoedelijk is de depressie in elk geval de aanleiding geweest om het zo te laten versloffen, en wanneer je eenmaal in die situatie zit, kom je al heel snel in een vicieuze cirkel, waarin de depressie meer het gevolg is van de ontstane chaos dan de oorzaak.

Hier kun je ook absoluut niets meer zelf aan oplossen ; soms kan het rigoreus opruimen en een nieuw schema maken en haar daar aan houden wel de cirkel doorbreken en weer energie en levenslust geven voor nieuwe dingen, maar professionele begeleiding door mensen die er verstand van hebben, zou ik zeker gaan inroepen.

Tien jaar na een scheiding moet je op de een of andere manier je leven weer in eigen hand genomen hebben. Dat ze dat nog altijd niet gedaan heeft, geeft duidelijk aan dat het probleem dieper zit.

Overigens verdienen je nog thuiswonende broertje en zusje wel een goeie schop onder de kont ; zij hadden zeker de laatste jaren een grote steun en hulp voor je moeder kunnen zijn. Bij hen proef ik dan ook wel degelijk iets van gemakzucht. Al sluit ik niet uit dat ook zij inmiddels van gekheid niet meer weten waar ze moeten beginnen. Ze hebben natuurlijk tien jaar lang niet echt een goed voorbeeld gehad. Mar ze leven ook niet op een eiland.

 · Answer

Heb ze allemaal, zonder uitzondering, mateloos lief, dan komt alles ZEER snel weer goed... Sneller en veel sneller dan je ooit zou hebben kunnen denken...

 · Answer

Jeetje zeg, wat een vervelend verhaal! En goed dat je wilt proberen er uit te komen met ze! 
Ik denk dat er absoluut direct maatschappelijk werk ingeschakeld moet worden!
Dat is een goed begin, zij kunnen dan diverse instanties inschakelen om de boel op te laten ruimen, en het ongedierte te bestrijden. Tevens zullen ze gaan kijken hoe het zover is gekomen, en gezamenlijk zullen ze naar oplossingen gaan zoeken.

 · Answer

Ik denk dat de milieupolitie verzocht kan worden in te grijpen. Ik bedoel de Sociale Dienst en/of maatschappelijk werk
Jouw hulp en... liefde lijken me nu niet toereikend meer.

 · Answer

Het is heel moeilijk om dit zelf aan te kunnen pakken. Vrees toch dat je hulp van buiten in moet schakelen want iedere keer als jij het opruimt is het even netjes maar blijven zij in hun cirkel hangen en dit moet doorbroken worden.

Probeer eens een gesprek aan te gaan met haar huisarts en kijken wat hij hier aan kan doen, en welke tips hij voor je heeft.

Ontzettend waardering voor je dat je een oplossing voor ze wil zoeken.

 · Answer

Het is hoofdzaak dat je moeder uit de depressie komt.Ik weet niet of ze daar al hulp voor heeft maar er zijn hele goede medicijnen voor.Zorg dat ze weer zin in het leven krijgt.Neem haar eens mee uit en praat met haar erover dat je het zo erg vind dat ze zo lusteloos is.Probeer hun zo ver te krijgen dat jullie gezamelijk de boel een keer opruimen en kom dan regelmatig om het even  weer bij te houden.Koop een leuke bos bloemen voor in haar schone,opgeruimde kamer en zeg dat je trots op haar bent omdat ze er alleen voor staat.En voor jou,iedere moeder mag zich gelukkig prijzen met een zoon als jij.Jij hebt meer verantwoordelijkheidsgevoel als die pa van je had.

 · Answer

Als eerste moet je moeder hulp krijgen om haar depressie onder de knie te krijgen. Met therapie en medicatie. Anders is het vechten tegen de bierkaai. Je ruimt op en binnen no time is het weer een bende. Je moeder heeft de moed, de puf de kracht niet, en word ook niet echt gestimuleerd door de kinderen die thuis zijn. Die vinden het blijkbaar wel best zo. Ik denk dat er dus hulp moet komen van buitenaf. Dat kan namelijk, niet alleen medisch maar ook practische hulp! Via maatschappelijk werk  oid...gemeente...huisarts noem maar op. 
De oorzaak van deze situatie moet aangepakt worden, en dat begint bij de depressie van je moeder.

Heel veel sterkte er mee!

 · Answer

Jeetje whaterever1984, da's niet niks. Waarschijnlijk heeft het echt niks met luiheid te maken zoals je zelf al zegt, maar met een hele diepgewortelde depressie. Deze zal eerst aangepakt moeten worden voordat ze waarschijnlijk in zien dat er echt een probleem is. Stap twee is gezinsbegeleiding. Je zou bij het RIAGG een gesprek aan kunnen vragen (in eerste instantie voor jezelf om je verhaal te doen en uitleg te geven over de situatie), zij kunnen je vast verder helpen om een traject uit te zetten om je familie te helpen. Het zal best een intensieve periode zijn met pieken en dalen, maar je helpt echt hulp van buitenaf nodig. Hoeveel je ook van je moeder, broertje en zusje houdt en met de allerbeste bedoelingen en alle liefde van de wereld die je geeft, je kunt dit niet alleen oplossen. Ik vind het super moedig van je om je verhaal hier te doen en om advies te vragen met dit persoonlijke verhaal. Heel veel sterkte, hopelijk heb je hier wat aan.

 · Answer

Wat naar om dat zo te moeten meemaken.Heel erg.Ik snap dat jij je verantwoordelijk voelt.Lief dat je af en toe wil helpen.Maar dit gaat wel even dieper als een praktisch probleem oplossen.Het lijkt mij verstandig bij je moeder aan te geven dat jij je zorgen maakt over hun situatie omdat je van haar houdt.En dat je samen met haar naar maatschappelijkwerk zou kunnen gaan.Dan zet je een eerste stapje voor haar.

 · Answer

Jee, vervelende situatie zeg! Hierboven is al door meerderen gezegd: professionele hulp voor ze zoeken. Wat betreft het huishouden: je kunt hiervoor thuiszorg aanvragen. Je familie kan hiervoor waarschijnlijk wel een pgb krijgen. Je kunt eens zoeken op de thuiszorg website van je gemeente. Het verbaast je dat hen de motivatie ontbreekt om zelf iets te doen in huis. Ik denk dat het probleem groter is dan het ontbreken van motivatie, een 'schop onder de kont' heeft denk ik een averechts effect. Als je moeder een zware depressie heeft dan kan ze zich daar op dit moment niet toe zetten, dan moet er eerst iets anders gebeuren. Hoe het met je broertje en zusje zit weet ik niet. Denk je dat het zin heeft om met ze te praten of hebben zij ook hulp nodig op verschillende vlakken? Ik denk persoonlijk eerder het laatste, anders hadden zij waarschijnlijk ook wel eerder iets ondernomen. Heel veel sterkte met de situatie in ieder geval!

 · Answer

Uw moeder is depressief. Dat u met haar wilt opruimen geeft aan dat u ontzettend veel van haar houdt en alles wel voor haar wilt doen. Ze heeft geluk met zo'n liefhebbende dochter!

Dat u opruimt haalt haar lamlendige gevoel niet weg, helaas. Als ze haar huis zelf opgeruimd zou hebben, zou ze kunnen denken dat ze het toch kan. Het zou mooi zijn als ze uw voorbeeld zou volgen, maar daar is weinig kans op, zoals u schrijft.

Het lijkt me goed om professionele hulp te gaan zoeken. Ik weet zeker dat haar slordige huis maar een deel van het probleem is. 
U zou met haar naar de huisarts/maatschappelijk werk kunnen gaan, maar misschien is ze daar (nog) niet aan toe.

Dan is het beter om haar langzaam te laten wennen dat u denkt dat ze beter verdient...al was het alleen al omdat zij uw moeder is...

Dat het haar niet in haar eentje lukt, is geen schande, het kan iedereen gebeuren, daarvoor bestaat er hulp, professionele mensen die verstand hebben van dit probleem.

U kunt laten zien dat u van haar houdt, u kunt proberen haar te adviseren, maar het is aan haar om iets van u aan te nemen. 
Sommige moeders vinden dat helemaal niet makkelijk en dat is eigenlijk ook wel logisch.

Houdt ook uzelf in de gaten, laat haar nooit vallen, maar vergeet uzelf niet!

Tot slot wens ik u en uw moeder veel sterkte en succes. Vanavond steek ik een kaarsje voor u aan.

 · Answer

Je zit in een moeilijke situatie en ik kan me voorstellen dat je het graag anders zou zien.

Professionele hulp voor je moeder kan alleen werken als ze zelf ook de noodzaak voor die hulp in ziet. Anders gaat het niet werken. Als ze om welke reden dan ook geen hulp wil, dan kun je je de moeite besparen. Dat gaat voor jou en hun alleen maar teleurstelling opleveren.

Wat is jouw eigen rol in het geheel? Als het echt te vies wordt, dan kom jij wel opruimen? Bij moeilijkheden/ problemen sta jij meteen in de startblokken om de situatie aan te pakken? Dan zou ik je willen adviseren te stoppen met de problemen van je broer, zus en moeder op te lossen. Zij moeten zelf de weg vinden om deze problemen op te lossen, want jij woont daar niet meer. Jouw oplossingen hoeven voor hun niet te werken.

Wat er dan waarschijnlijk gaat gebeuren is dat het eerst heel veel erger wordt. Een echte bende, naar jouw idee onleefbaar. Laat ze niet in de steek en blijf ze opzoeken. Geef ze genegenheid en liefde, laat de kritiek achterwege. Uiteindelijk is het één van de drie te gortig en gaan ze actie ondernemen. En dan kan er pas echt wat veranderen. Dit zullen ze met zijn drieën moeten oplossen.

Wat kan ik nog doen om de ongezonde leefomstandigheden van mijn moeder, broertje en zusje weer gezond te krijgen??..

Het beste antwoord

Andere antwoorden (11)

Weet jij het beter..?