Hoe kan ik (mijzelf) leren om andere meer in hun waarde te laten?(toelichting)

Ik herken het ergens. het kan zijn dat er twee feiten dooreen lopen. het feit dat je min of meer moeilijk hebt met mensen te apprecieren of naar waarde te schatten hoeft niet dadelijk een nadeel te zijn voor je omgeving.

Nieuw gedrag aanleren= probeer uitingen die negatief zijn over andere mensen wel voor jezelf te houden en te beperken tot gedachten voor jezelf. Dit gedrag kan je jezelf aanleren om je mening over anderen niet luidop te verkondigen.

Het tweede feit dat je nogal snibbig bent kan zijn dat je ofwél zélf in de overgang zit of nog béter een direct familielid, je vader of je moeder in de overgang zit en daar hoort snibbig gedrag bij. De overgang of overspannen of overwerkt.

In plaats van dat het direct familielid dat in de overgang zit met de klachten zit die horen bij de overgang,' héb jij die klachten onbewust overgenomen'.

Dat snibbig gedrag gaat over, maar probeer er zo weinig mogelijk mensen mee te belasten die goed voor je zijn.
Eventueel schrijf je op een briefje of een mooi kaartje dat je best wel weet dat je soms snibbig bent, maar dat je verwacht dat het maar tijdelijk is en je je vriendin el heel graag ziet en geef haar dat kaartje of zet het op haar nachttafeltje.


Succes ermee en proficiat met deze vraag te stellen

ja, tussen droom en daad ... Willem Elsschot schreef het reeds dat er tussen wensen en doen een groot verschil zit.
Je wil goed doen, en hop... daar ben je weer ruzie aan het maken.
Een kort lontje hebben kan meerdere oorzaken hebben natuurlijk, je kon dit al lezen in de andere antwoorden. Meestal heeft het idd te maken met een stressfactor (innerlijk of uiterlijk) waardoor je draagkracht vermindert.
Maar wees tevreden : jij bent je tenminste bewust van jezelf, en legt de schuld van je gedrag tenminste niet bij anderen. Dit is allemaal een goede stap naar verandering. Het probleem is echter, dat je je gedrag niet als een neutraal observator gadeslaat. Met andere woorden : je hebt niet enkel een kort lontje naar anderen, maar bent allicht ook erg kritisch op jezelf. Er zijn heel wat mensen die de hele dag snauwen en er niet wakker van liggen...

Wat kan je doen?
- Onderzoek waarom je zoveel van jezelf verwacht. Van waar komt die kritische houding? Je opvoeders spelen hier vaak een grote rol in. Het gaat er niet over dat zij slecht gehandeld hebben, allicht is alles gebeurd met de beste bedoelingen. Maar als zij ook kritisch naar zichzelf waren, of persee wilden dat jij iets bepaalds werd/bereikte....hebben ze jou onbewust een attitude aangeleerd. Het punt is om hen te vergeven en naar je innerlijke criticus te luisteren. je weet wel, dat stemmetje dat zegt dat je zus en zo moet doen/zeggen/denken..., dat je dit en dat niet gedaan hebt en dat die oh zo erg is enz...
Kritisch zijn tov jezelf is een vicieuze cirkel. Je kan onmogelijk perfect zijn. Als je een fout maakt voel je je schuldig, wat dan weer leidt tot nog meer kritiek op jezelf.
Dus;
- Begin nu onmiddellijk met jezelf te vergeven als je nog eens geïrriteerd reageert. Zeg "sorry" tegen de ander maar ga jezelf in geen enkel geval schuldig voelen. Hierdoor versterk je het gedrag alleen maar.
- Doe dingen die je innerlijke rust geven, zoals yoga, meditatie; lopen of een hobby die je helemaal in beslag neemt.
- Wees tevreden met jezelf, ook al heb je een "kort lontje". Alles waar je tegen vecht heeft je in zijn macht, zegt een Oosters spreekwoord. Alle verandering begint met aanvaarding en liefde.
En nogmaals: het feit dat jij zoveel inzicht hebt en bereid bent te evolueren is niet evident. Wees er maar heel erg fier op, ook al ben je in je ogen niet perfect.

een gewone practische oefening:
ga letterlijk eerst tot 10 tellen voordat je iemand een antwoord geeft. het heeft wel wat beheersing nodig, maar het helpt echt, en het is aan te leren.
als je al bezig bent met iets terug te zeggen, zeg dan: "wacht even", en dan tel je alsnog: " één, twee, drie... enz". meestal ben je na die 10 tellen in een andere gemoedstoestand gekomen, en hoeft het afsnauwen niet meer. als men vraagt wat je aan het doen bent: "oefeningetje mindfulness".