waarom is het moeilijk om te zeggen: ik hou van jou?

Je denkt alleen maar dat het moeilijk is. Maar dat is het niet. Zodra je het gezegd hebt zul je merken dat het heel makkelijk is. En fijn.

Door het te zeggen stel jij je kwetsbaar op... Je wilt iets doorbreken en je neemt risico door het uit te spreken, maar ik zeg je als je het doet, dan is het raar de eerste keer, maar het went, het went aan beide kanten, doe het en je ziet dat je er blij van wordt...

En dat is het, houden van, maakt één... En dat is heel fijn, maar dan moet de ander het kunnen horen en dat is nu net het risico, dat de ander het nog niet horen kan...

doe het, en je zult blij worden...

Het is zo moeilijk omdat het eigenlijk vanzelfsprekend is om van je ouders te houden. Je wilt het niet als vanzelfsprekend laten klinken, maar het speciaal doen aanvoelen. Dat gaat voor je eigen gevoel niet zomaar.

Ik heb dat ook niet geleerd, want ik denk dat 'houden van zeggen' iets is wat je leert, omdat je bv je ouders het tegen elkaar of tegen jou hoort zeggen. Ik kan me niet heugen dat mijn ouders dat zeiden, terwijl ik zeker weet dat ze zowel van mij als van elkaar houden
Dat maakt het moeilijker, maar gewoon doen, dan blijkt het ineens niet zo moeilijk. Straks met de feestdagen bv, misschien is dat een wat makkelijker moment, als je als gezin bij elkaar bent.

Ik denk dat je ouders het ook nooit tegen elkaar of jou zeggen, ze vinden het waarschijnlijk niet nodig, omdat ze het weten van elkaar en niet gewend zijn het in het bijzijn van anderen te bevestigen. voor vele ouderen is dit nog privé. Koop gewoon eens een bos bloemen, ga op bezoek bij hen en als ze vragen:"Waar hebben we dat aan te danken"? Zeg je vrolijk, met een knuffel:"Omdat ik heel erg veel van jullie hou en wil dat jullie dat weten". Anders zeg je het bij de eerstvolgende verjaardag bij de traditionele zoen die volgt op het overhandigen van het cadeau of de bloemen. Een gelegenheid komt er altijd en doe het gewoon. Je vergeeft het jezelf nooit, als ze er straks niet meer zijn en je hebt alleen maar met het plan rondgelopen. Bedenk dat het dan niet meer kan.

Zo moeilijk is het niet hoor, maar je moet er een keer doorheen! Je zal zien dat als je een maal gewoon eruit gooit, dat het daarna steeds makkelijker gaat!

Altijd een blij gezicit tonen aan je ouders. Is het zelfe als ik hou van jullie...
Je hoeft niet perse verbaal taal gebruiken.!
Gebruik non-verbaal taal.
Je ouders zullen zeker snappen wat je er mee bedoeld.
Succes

Als je niet uit een gezin komt waar het gebruikelijk is om dat te zeggen is dat moeilijk, maar wacht niet op een gelegenheid maar maak hem zelf.
Ik weet wel dat dat ook moeilijk is want dan moet je jezelf voor heel even belangrijk maken en dat zal ook niet gewoon zijn, maar toch: het is voor het goede doel moet je maar denken.
Je koopt voor elk een kleine attentie: bosje bloemen, flesje wijn of een schroevendraaier en als je ze geeft zeg je dat het alleen is omdat je wou zeggen dat je van ze houdt.
Het is lastig en ze zullen vast zeggen dat het zonde is van het geld, maar ze zullen reuze blij zijn van binnen.

als je zegt "ik hou van van jou" uit je emoties en stel je je dus tegelijk kwetsbaar op en dat is doodeng. Maar ALS je het gezegd hebt, zal je zien hoe fijn het voelt. Wat mensen er ook mee doen, of er van zeggen of denken, jij hebt je gevoel geuit. en dat voelt zoooo goed!

Ook in mijn familie werd 'ik hou van jou' nooit tegen elkaar gezegd, en als ik dat opeens zou hebben moeten zeggen, zou ik me gevoeld hebben alsof ik een toneelstukje opvoerde.....
ik zei het dus maar op een manier, waarvan ik vind, dat ik het toch zeg zónder die Grote Woorden : ik ben zo blij met je, of wat heerlijk, dat jullie er zijn. Of : kom hier, ik moet je éffe heel hard huggen. Of : wat ben je toch een verschrikkelijk vreselijk lief mens. En daar legde ik dan mijn hele hart-elijkheid in. Ik weet zeker, dat ze precies begrepen wat ik bedoelde, en daar gaat het tenslotte toch om.....

als je ze het graag wil laten weten,stuur ze een kaartje.Met de tekst dat je van ze houdt.

Waarom schrijf je het eerst niet eens op een kaartje en stop dat onder hun kussen (als je nog thuis woont) of je stuur het kaartje per post naar ze op.

Toegevoegd na 1 minuut:
Haha, ik zie net dat mijn voorganger jou ook dat antwoord al had gegeven.....

Het is nu eenmaal moeilijk om je over diepgaande en wezenlijke dingen te uiten. Om te zeggen dat je van iemand houdt... het is niet niks!

Je stelt je kwetsbaar op, je bent bang dat een ander er niet op reageert of dat het niet overkomt en dan sta je daar met je diepste gevoelens.

De andere kant is dat als je zegt dat je van iemand houdt het veel gevoelens en emoties kan oproepen bij de ander. Ook daar moet je dan mee om kunnen gaan.

Toch... het is het alles waard als je wel zegt wat je voelt.

een nederlander is daar te nuchter voor,komt nietover zijn lippen,maar denkt wel ik hou van jou.

Je zegt het niet zo vaak. Dat betekent meteen dat het moeilijker is. Oefen het in stilte een paar keer voor je zelf. Net zolang tot het in je hoofd heel gewoon klinkt. Op een gegeven moment zul je het kunnen zeggen. Zomaar, omdat je dat wilt. :-))