Mijn zoon van 18 liegt constant en beloofd elke keer beterschap. Hoe kom ik van mijn wantrouwen naar hem af. Het sloopt me, het is verder een schat?

Je komt daar niet vanaf. Een leugenaar kun je niet vertrouwen dus de wantrouwen is terecht.

Dat wordt erg moeilijk. Als hij het zelf inziet dat kan hij hulp inroepen. GGZ misschien. Hij heeft schijnbaar een reden om niet de waarheid te spreken. Overleg eens met hem wat die reden is

Sux6

laat hem doen, hij zal zelf beseffen dat hij niet goed bezig is !

Probeer er achter te komen waarom hij liegt. Soms voelen kinderen zich in het nauw gedreven door allerlei regeltjes en zijn ze het eigenlijk niet eens meer met waar ze zich aan moeten houden. Maar nog niet in staat om dat bespreekbaar te maken. Het is vaak een uiting van onmacht. De reden waarom hij liegt kan verschillen per leeftijdsfase. Liegt hij over alles of over bepaalde zaken.

niet om elk klein dingetje uit je dak gaan! iedereen beloofd wel eens iets wat hij/zij niet na (kan) komt.
maar beloof hem anders iets als hij je vertrouwen weer terug gewonnen heb, zoals je mag van mij naar dat feest als je je beloftes een keer na komt.

Liegen kan verschillende oorzaken hebben.
Soms is het dat hij een andere betekenis geeft aan woorden dan de meeste andere mensen.
Kun je erachter komen of heb je zelf een idee waar het liegen mee te maken kan hebben?
Maak het bespreekbaar.
Probeer de volgende zinnen eens letterlijk tegen hem te zeggen:
Ik vind het vervelend dat jij steeds de waarheid verdraait.
Dat geeft mij het gevoel dat ik als ouder (of moeder, wat jij het prettigst vindt) niet serieus genomen wordt.
Ik kan het me voorstellen dat je dit niet leuk vind om te horen.
Zou je hier eens op willen reageren?
Dan blijf je even stil en wacht zijn reactie af.
Afhankelijk van zijn reactie kun je nog vragen of hij dit vaker gehoord heeft.
Volgende vragen kunnen zijn:
Wat vind je daarvan?
Wat heb jij nodig om de waarheid te vertellen?

Doe dit alles op een onbevooroordeelde manier. dat is misschien moeilijk voor je omdat je ervan baalt maar als je het op een bevoogdende manier vraagt zal hij in de verdediging schieten en dat wil je voorkomen. Je wilt een gesprek of minmaal een antwoord.
Probeer met hem hele kleine afspraken te maken over zaken waar jij direct van kunt merken of hij de waarheid spreekt of niet. Jullie moeten elkaar weer leren vertrouwen en bedenk het volgende: Vertrouwen komt te voet en gaat te paard.

Wil je meer informatie hierover zoek dan eens op Presentiebenadering van Andries Baart en op Betrokken Rechtstreekse Communicatie.
Succes ermee!

Toegevoegd na 1 uur:
18 jaar is de adolescentiefase volgens de levensfasen theorie van Erik Erickson. hij moet zijn eigen identiteit ontwikkelen door o.a. te experimenteren met van alles en nog wat. Dat kan hem natuurlijk in de problemen brengen, dat is een levensles die hij moet leren. Het puberbrein is nog tot het 25e levensjaar in ontwikkeling. Het laatste deel wat ontwikkeld wordt is de frontale hersenkwab, daar zit het bewustzijn en de oorzaak/gevolg redenering. hij kán simpelweg nog niet bedenken wat de gevolgen van zijn gedrag kunnen zijn. google maar eens op levensfasen theorie of erik erickson. dat geeft wellicht wat duidelijkheid.
Koop of leen het boek "het puberbrein' dat kan je wat inzicht geven.
Kom je er helemaal niet meer uit maak dan een afspraak bij algemeen maatschappelijk werk. het AMW is overigens gratis, in tegenstelling tot mijn praktijk.
Supervervelend voor jou, maar hij is verantwoordelijk voor zijn leven. Je zult hem echt los(ser) moeten laten.

Vertel hem dat het veel gemakkelijker is om de waarheid te vertellen, hij hoeft dan ook niet zoveel te onthouden.
En al is de leugen nog zo snel de waarheid acht........enz.
Geef hem voorbeelden dat een leugen grote gevolgen kan hebben.
Dat de meeste ruzie's ontstaan door leugens.
Dat de meeste oorlogen ontstaan door leugens.
Noem hem voorbeelden uit je omgeving wat de nadelige gevolgen kunnen zijn van een leugen.

Toegevoegd na 50 minuten:
Naar aanleiding van je aanvulling van je verhaal denk ik niet dat liegen het hoofdprobleem is maar drugs.
Los je dat op dan liegt hij ook niet meer waarschijnlijk.

Hij weet natuurlijk dat hij dingen doet die jij niet wilt. Dus hij liegt omdat hij jou geen pijn wil doen. Logisch lijkt me.
Bij de dingen die je omschrijft die hij doet wil hij natuurlijk niet dat zijn moeder er achter komt. Ontkennen/liegen is dan zijn strategie.
Misschien is het goed om de nadruk niet zo op het liegen te leggen want dit kan ook een stuk van jou zijn wat in conflict komt met hem.
Je hoeft hem niet zozeer los te laten, maar wel je ideeën over 'hoe het zou moeten zijn'. Zo is het nu namelijk niet.
Laat jezelf dus niet voornamelijk door je normen leiden maar wees warm en volwassen voor hem.
Niet makkelijk. Succes !

Misschien wil je, soms zelfs tegen beter weten in, te graag in zijn beterschap geloven. Met als gevolg dat je iedere keer opnieuw de teleurstelling moet verwerken van het instorten van jouw (ideaal) beeld van hem. Door dit los te laten en een andere bril op te zetten kun je kijken naar je zoon zoals hij is. Accepteer zijn slechte eigenschappen als deel van zijn gedrag nu, geef je mening erover zonder dit tot als emotionele chantage in te zetten.

Wees je ervan bewust dat jij recht hebt op jouw gevoelens, je zoon heeft het recht op zijn gevoelens. Laat hem weten hoe het voor jou voelt dat hij tegen je liegt, bied hem aan te helpen om hulp te zoeken wanneer hij ervoor openstaat en maak hem duidelijk dat alleen hij de verantwoordelijkheid draagt voor de gevolgen van zijn gedrag.

Loslaten hoeft niet te betekenen dat je je handen volledig van hem aftrekt. Loslaten kan ook zijn dat je jezelf meer losmaakt van de verantwoordelijkheid die jij voelt. Maak hem duidelijk dat jij die niet meer voor hem draagt.
Vraag jezelf af of je deze telkens terugkerende gesprekken nog wel wilt voeren? Voegen ze nog iets toe? Zo niet laat ze dan los.
Laat hem weten dat je van hem houdt, dat je hem wilt helpen, maar dat zijn gedrag een obstakel voor je is of aan het worden is.

Geef hem minder ruimte om jou te bewerken/manipuleren in zijn gesprekken met jou. Ieder gesprek dat je met hem voert waarbij jij weet dat hij tegen je liegt, en je hem ruimte geeft om het tegendeel te bewijzen, kost jou energie. Ga constructiever met deze gesprekken om, maak er geen ja/nee spelletje omtrent de waarheid van. Wees kort en duidelijk en laat je niet in die strijd trekken. Want feitelijk zijn jullie gesprekken geen communicatie meer, het zijn strijden geworden.

Er zijn heel veel mooie en waardevolle antwoorden gegeven zag ik, ik hoop dat je met dit alles iets kunt.

Sterkte ermee

soms is liegen ook om geen conflict te krijgen,ook omdat hij zelf wel weet dat hij fout bezig is.Mijn zus ging ook uit haar plaat toen mijn zwager weer stiekem was gaan roken(is er nu wel van af) ik ruik rook!!!! en vervolgens kon hij alleen maar liegen omdat hij het gezeur niet wilde aan horen.en dat is een volwassene.
Nu begrijp ik je zorgen,het is niet niks maar hij moet zelf ook leren van zijn fouten ,geef aan dat je je zorgen maakt
en als het echt fout gaat bv politie jij hem dan niet uit de brand helpt ,als hij aan geeft dat hij er echt mee wil ophouden vraag dan ook of hij dan bereid is om hulp te zoeken ,verplicht hem niks maar laat hem kiezen.
nooit boos worden werkt alleen maar averechts ,ik spreek uit ervaring.
uiteindelijk komt het allemaal wel goed,nodig zijn vrienden ook uit zodat je die ook leert kennen.

Er zijn leugens en leugens en ik begrijp dat dit leugens van grote orde zijn over gedragingen die op zichzelf al niet deugen wiet verkopen ed
dus niemand zal ook de waarheid kunnen zeggen over dit soort crimineel gedrag.
Hij weet dat ie verkeerd bezig is en natuurlijk moet ie dan wel liegen want de waarheid is dat ie verkeerd bezig is.
met verkeerder vrienden en verkeerde omgevings invloeden

maar hij is 18 dus moet hij uiteindelijk ook maar de consequenties van zijn daden maar dragen.
En daar loopt het toch wel op uit.
zo iemand moet met consequenties in aanraking komen
wil er eindelijk eens een kans zijn dat hij veranderd
liegen voorkomt tot op heden dat de waarheid er uiteindelijk wel achteraan komt.
liegen is als onkruid als je het niet met wortel en tak uitroeit dan blijft het terug komen.

Je zegt dat je bang bent dat hij in de problemen zit
ja inderdaad als hij zich zo gedraagt dan is dat ook zo
maar ja hij is 18 je kunt hem waarschuwen dat is alles

en als hij echt iets crimineel doet t.o.v je persoonlijk dan is het slechtste wat je kan doen het met de mantel der liefde te bedekken dan kan hij dus ongestraft liegen.

Dus je wantrouwen is gewoon terecht en functioneel
dat gevoel gaat ook alleen maar weg als hij weer "normaal" gaat doen en anders niet .

geloof je nu echt dat je dit zomaar kan accepteren ?
je gevoel is gewoon terecht
Je mag wel van hem houden maar niet van zijn gedrag
dat onderscheidt is er gewoon.
Dus je vraag hoe kom ik er vanaf is niet aan de orde
want zolang hij niet veranderd dan blijft dat gewoon
en er zal als het zo doorgaat toch eens een punt komen dat het niet meer gaat.